Part 2

2.2K 64 10
                                        

"ဝင်ခဲ့ အိမ်တော်ထိန်"

အိမ်တော်ထိန်းအခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့......

အိပ်ခန်းထဲမှာ ဧည့်ခန်းသဖွယ်လုပ်ထားတဲ့ ထိပ်ဆုံးခုံမှာထိုင်နေတဲ့ ငယ့်လူကြီးပါ

"ထိုင်လေ အိမ်တော်ထိန်း ရောဟိုကလေးရော "

"ဟုတ်ကဲ့ သခင်ကြီး"

ငယ်ကတော့ဘာမှမကြောပဲခေါင်းပဲငုံ့နေမိသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် မျက်လွှာပင့်ပြီးခိုးကြည့်ရသေးသည်။ ထိုလူကြီးက တကယ်ခန့်တာ အသားကလဲဖြူ အရပ်ကလည်းရှည်နေသေးသည်။

"ဟိုကလေး ကိုယ်ပြောတာကြားလား"

"ဗျာ ဘာပြောလိုက်တာလဲဟင်"

"
နောက်တစ်ခါ ကိုယ်စကားပြောနေရင် ကိုယ့်စကားကိုအာရုံစိုက် နှစ်ခါပြန်မပြောရစေနဲ့"

"ဟုတ် ငယ်မှတ်ထားပါ့မယ် "

"အင်း...ခုဏက ကိုယ်ပြောတာက မု်းကိုကျောင်းအပ်ပေးမယ့် ကိစ္စပဲ မင်းအရင်တတ်ခဲ့တဲ့ကျောင်းကထွက်ပြီး အခု ကိုယ်တတ်ခိုင်းတဲ့ကျောင်းမှာပဲ တတ်ရမယ် ပြီးတော့....္"

"ဟင် ငယ်အရင်ကျောင်းမှာပဲတတ်ချင်တာ "

"ကျစ်... ငါစကားမဆုံးသေဘူးလေ ဘာလို့ဖြတ်ပြောတာလဲ အိမ်တော်ထိန်မပြောထားဘူးလား"

"တောင်းပန်ပါတယ် သခင်ကြီး ကျမ မပြော ထားလိုက်မိတာပါ"

အခုငယ့်ကိုအော်လိုက်တဲ့လူကြီးကြောင့်ဝမ်းနည်းသွားသည်။ ငယ့်ဖေဖေနဲ့မေမေတောင် ငယ့်မအော်တာအခု လူကြီးအော်တော့ ငယ်တကယ်ဝမ်းနည်းသွားသည်။

"အဲ့ဆိုမင်းကိုအရင်ကျောင်းမှာထားပေးမယ် အမြဲ အဆင့်တစ့ရအောင်လုပ်ရမယ် ဂိုက်ခေါ်ပေးမယ် "

"ဟင့်အဆင့် တစ် မဖြစ်နိုင်ပါဘူး"

"အဲ့ဆို ကိုယ့်အစီအစဥ်တိုင်းသွားမယ် ကိုယ့် ထားပေးမယ့်ကျောင်းတတ်ရင် အဆင့် 1to 3ဝင်ရမယ် "

"ဘာမှ မထူးဘူးလေဗျာ "

"အင်း အဲ့တော့ မင်း ကကိုယ့်အစီ အစဥ်ကို လက်မခံချင်ဘူးပေါ့ ဟုတ်ပြီ မနက်ဖြန်ကျောင်းထွက်လက်မှတ်ချက်ချင်းယူမယ် "

My lovely daddyTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang