Şansım👻

-34-Geçmişin izleri

En son: S: anladım Melek. Ben edayı bulurum. Merak etme sen.
M: tmm. Bulunca haber et ama.
S: tmm canım.
Kapatır
S: nerdesin? Nereye gittin?
Serkan hemen kliniğe bakar. Ama orda olmadığını gördüğünde devam bakar. Sahile bakar. Her yere bakar. Ama bulamaz. Endişelenmiştir. Ve meleğe gider. Kapıyı çalar.Komşu çıkmıştır. 
K: siz kimsiniz?
S: ben meleğe bakmıştım. Edanın bi arkadaşıyım acaba Melek uyanık mı daha konuşmam lazım önemli.
K; Melek uyuyor.
Melek gelir arkadan
K: aaa sen uyumamış mıydın?
M: uyuyamadım. Serkan abinin sesini duyunca gelim dedim.
K: peki.
S: Melek
K: ben sizi yanlız bırakayım
M: eda ablamı buldun mu?
S: hayır bulamadım daha. Bana yardım edebilir misin? Nasıldı en son gördüğünde ?
M: bilmiyorum. Ben okuldan kendim geldim beni almaya gelmedi. En son sabah gördüm.
S: peki. Şey üzgün olduğunda nereye gittiğini biliyor musun? Ben her yere baktım bildiğim.
M: üzgün mü? Birşey mi oldu yine
S: oldu ama boşver sen şimdi. Biliyor musun? Başka nereye gider Eda?
M: yani üzgün olduğunda aslında sahile gider genelde ben onu biliyorum. Başka(düşünür) ha şey.
S: ne
M: bana bir keresinde kafa dinlemek için yazlığa gittiğini söyledi. Yani ben hiç gitmedim ama evde mutfaktaki çekmecede adresi var. Belki oradadır Eda ablam.
S: tmm sağol fıstık ben bakarım şimdi.
M: lütfen Eda ablamı üzme.
S: asla onu üzecek birşey yapmam
M; getir onu lütfen
S: getiricem söz(yanağından öper) hadi iyi uykular sana.
Serkan adresi bulup. Çıkacakken bir çerçeve gözüne takılır. Eline alır. Resimde Eda ve ailesi ve küçük kardeşi vardı. Parmağını edanın yüzünde gezdirir.
S: bulucam seni. Seni bırakmicam Eda. Kendimi af ettiricem. Çerçeveyi yerine koyup yola çıkar.
Sabah olmaya başlar. Serkan varmıştır ama evi arıyordur. Bulamadığı için yolda birisine sorar.
S: pardon ben burasını arıyorum(kağıdı gösterir!) acaba nerde
A: şurdaki ev hemen. Sağ daki.
S: çok sağolun
A: çoktan beri kimse gelmedi oraya. Birisi yoktur aslında
S: sevgilim orda olabilir
A: edanın mı?
S: evet
A: ne güzel. İyi bak ona
S: bakıcam. Bulabilirsem
A: iyi günler sana evlat
Serkan evin önüne gelir. Dış kapıyı açar. Büyümüş bakılmamış kirli bahçenin arasından kapıya gelir.
Kapıya eline koyup biraz bekleyip kapıyı tıklatır.
Biraz bekler ama kapı açılmaz. camdan bakar içerde kimseyi göremez.ve bir kere daha tıklatır. Eda yukarda uyanır. Ve aşağa iner. Kapıyı yarım açtığında şok olur.
E: nasıl buldun beni
S: Melek sayesinde oldu. İçeri geçebilir miyim.?
E: gider misin?
S: eda seni almadan gitmicem.
E: boşuma geldin Serkan. Lütfen yanlız bırak beni.
S: eda lütfen bir konuşalım. Tüm gece seni aradım.
E: niye arıyorsun beni? Kim dedi ara diye.
S: en azından bir kahve ısmarla. O kadar yol geldim. Bir kahve içmek için samimiyetimiz var diye düşünüyorum
Eda kapıyı tam açar
E: tmm geç.
Kahve yapıp içerler.
S: güzel bir yermiş ama çoktan beri gelmedin herhalde. Bahçe perişan halde
E: sağol ya
S: o o anlamda söylemedim. Buraya çok gelinmiyor anlamında
E: şaka diyorum. Evet çok gelmiyorum buraya. Çünkü burası her şeyin kötü ve iyi olduğu yer.
S: o ne demek?
E: aslında anlardın beni biraz dinleseydin. Neyse kahvende bitti artık kalk.
S: eda seni burda bırakmam ben
E: ya sen kimsin ki yaa. Rahat bırak beni. Seni görmek istemiyorum daha fazla zorlaştırma
Serkan kapı önüne çıkar.Eda da hemen kapıyı kapatır. Serkan gidemez ve biraz aranda bekler.
Sonra edanın bir yere gittiğini görür. Ve takip eder. Markete gider. Bir kaç şey alıp kasaya gider ve tam ödeyecekken Serkan gelir
S: tmm gel ben öderim.
E: sen nerden çıktın yine ya. Çekil ben ödicem benim param yok sanki.
S: yok öyle demek istemedim.
Serkan arkasından gider
E: ya yine aynı şeyi yapıyorsun paranla ezmeye çalışıyorsun ya. Ben iyi para kazanmıyor muyum sence Serkan? Benim mesleğimi mi unuttun sen?
S: unutmadım ama sen...
E: ben neee?
S: bu aralar çok üzgünsün diye ben biraz yardım etmek istedim.
E: benim için en iyi yapabileceğin şey gözüme görünmemen.
Eda geri eve yürür.
Serkan'da yine arabada bekler. Öğlene doğru. İlerden edayı Bahçeyi biraz toparladığını görür. Eda bahçeyi biraz temizler çiçeklerdeki kurumuş dalları keserken de bür anda eşine batar diken. Parmağı kanar ve Eda öylece bakar eline aklına da bür anı gelir.
Flashback:
Edanın parmağına diken batmıştır. Ama Eda ağlamaz sadece o kanın akıntısını izler. Ama babası gelip gördüğünde
H: kızım!!! Noldu diken mi battı.Neden birşey söylemiyorsun
E: acımadı ki. Sadece kanın nasıl aktığını izlemek istedim.
H: ne izlemesi bakteri galan kapacak şimdi gel pansuman yapalım.ah be kızım gel şöyle
Pansuman yapar
Flashback
E: keşke şimdide pansuman yapacak biri olsaydı hayatımda.
Gözünden bir damla akar.
İçeri geçip pansuman yapar kendine. Ve sonra yemek pişirir.
Akşam olur.
Serkan hala arabadadır. Edayı merak ettiği için eve yaklaşır. Balkondan camdan bakar gizlice. Ve edayı yerde bacakları çapraz şekilde oturmuş ve etrafı fotoğraflarla serilmiş görür. Ve televizyon açıktı.
........

Eda napıyor?
Neye bakıyor?
Barışacaklar mı?
Serkan napıcak?
Kendini affetirebilcek mi?
👻👻👻👻👻