Vores Min Skat ¬BakuTodo¬

Seitsemäntoista

"Yazar'dan"

Fuyumi küçük kardeşi yere titreyerek yığıldığında Natsuo endişe ile kardeşinin yanına eğildi.

Enji ise umursamadan bakıyordu yerde yatan küçük oğluna.

Enji: O hep güçsüzdü. İşte onu bu yüzden evden attım.

Natsuo duyduğu sözler ile gözleri sinirle babasına dönüp bağırmaya başladı.

Natsuo: Şu an bunu söyleme zamanı mı baba!? Abla yardım et Shotoyu hastaneye götürelim.

Natsuo ablasına seslendiğinde yardım ederek Natsuo Shotoyu kucağına alıp ofisten çıktı. Fuyumi belki elemanlarından biri arar diye telefonunu aldı ve o da peşinden gitti.

Enji ise etrafı süzdü. Umursamazca. Birşey olmamış gibi. Masasında küçük çerçeveleri baktı. Annesi Touya ve Shoto olan küçük çerçeve. Arkadaşları ile olan çerçeve vardı.

Asla ne kendisi ilgili ne de diğer kardeşleri ile fotoğrafı vardı.

Shotoyu kısa sürede hastaneye götürüp kontrol etmişti doktor. Kan sonucu da vermiş bekliyorlardı.

Aniden Shotonun telefonu çalınca Fuyumi telefona baktı ve arayan kişi Baku yazısını gördü. Arkadaşlarından biri diyerek açtı.

Bakugou:
Alo Shoto~

"Şey merhaba"

Bakugou tanımadığı kadın sesi duyunca ofis koltuğunda dik durup kaşlarını çattı. Duymadığı sesdi bu.

Bakugou:
Kimsin?

Bakugounun sesi sert çıkmıştı bu yüzden Fuyumi gerildi.

"B-ben Shotonun ablası"

Bakugou:
Tanıştığıma memnun oldum tamam şimdi bana Shotoya verir misiniz?

Fuyumi gözleri dolu şekilde hastane yatağında yatan kardeşine baktı. Nefes alamadığı için oksijen maskesi takmış ve elinin üstünde serum vardı.

"Şu an-"

"Ver telefonu abla"

Telefonu Natsuo telefonu aldığında Bakugou korkmaya devam ediyordu ve gerilemeye de başlamıştı. Shotoya neden telefonu vermediklerini veya Shoto neden ses vermediğini merak ediyordu.

"Ben Shotonun abisi Natsuo. Shoto hastan-"

Bakugou:
SHOTOYA NE OLDU LAN!?

Bakugou Shoto hastanede lafını duyduğu telaşa girdi. Sandalyeden ayağa kalkıp ofis anahtarını alıp asansörü çağırdı.

"Sakin ol sadece bayıldı"

Bakugou:
Nasıl sakin kalmamı beklersin lan!? Hangi hastane hemen bana söyle!

"*** hastanesi Ayrıca-alo?"

Bakugou hastane adını öğrenip yüzüne kapatmıştı. Asansörden inip arabasına da binmiş hastaneye sürüyordu. Aynı zamanda telefonunu arayan Kirishimanın numarasını baktı.

Söylerse diğerlerinin de haberi olucaktı, bilmeleri gerekirdi. Arkadaşlarıydı.

Kirishimaya da bildiklerini anlattı ve hastaneye doğru sürmeye devam etti. Kirishima da arkadaşlarını söyleyince Midoriya telaşla ayağa kalktı.

Kirishima: Telaşlanma Mido, iyiymiş durumu.

Midoriya: Mal Shotonun iyi olduğunu biliyorum ama endişeleneceğimiz çok büyük birşey var!

Kaminari: Ne ki?

Midoriya telefonunu cebine koyup ayağa kalktı hepsi de ayağa kalkınca Midoriya cevap vermeme kararı alınca hızlıca kafeden çıktı.

Diğerleri de merak ve telaşla Midoriyanın yanına gittiler.

Uraraka: Midoriya Todorokinin hayatını sadece sen biliyorsun, ne biliyorsan söyle.

Midoriya durup Uraraka ve diğerlerine baktı. İç çekip derin nefes aldı.

Midoriya: Endişe etmemin tek nedeni ailesinin orada olması.

Kirishima: Güvenli yer işte-

Midoriya: Ailesi ona işkence etti yıllarca! Evden attılar güvenli yer bizim yanımız!

Hepsi şaşkınlıkla dona kalırken Bakugou hastaneye girmiş acil servside Shotoyu görünce hızlıca yanına gitmişti.

Fuyumi: Sen Bakugou musun?

Bakugou duyduğu telefonda ki kadın ses ile durup ona baktı. Yanında ise Natsuo. O an fark etti ne kadar çok benzediklerini.

Bakugou: Evet?

Natsuo: Neyi olduğunu biliyor musun?

Bakugou önce yatan sevgilisine baktı o an gözleri doldu. Onu sadece araştırma ile yaptı. Ailesini biliyordu, ne yaşadığını da ama hastalığı ilgili birşey bulamamıştı.

Bakugou: Hayır.. O kadar yakın değildik eskiden.

Yanlarına doktor geldiğinde Bakugou susup merakla doktorun diyeceklerini dinlemeye başladı. Doktor da elinde kan sonucu ile onlara baktı.

Doktor: Todoroki Shoto normal bir krize girmiş. İyi ki hemen buraya getirdiniz yoksa daha büyük bir telaşa sokardı hepimizi.

Bakugou: Kriz derken?

Doktor: Hm. Sanırım hastalığından bahsetmemiş. Eski tahil sonuçlarına da baktırdım ve küçüklükten kalma kriz ve nöbetler var.

Natsuo: Yani diyorsunuz ki çocukluk travma sonrası hastalık?

Doktor: Kısmen.

Diyerek doktor başka hastaların yanına gitmişti. Shoto hem sevgilisini hem kardeşlerini bir sürü soru işareti bırakmıştı. Bakugou sevdiği adamı daha iyi tanıyamadığı için, yanında olamadığı için kendinden nefret etti.