Vores Min Skat ¬BakuTodo¬

Kaksikymmentäkolme

[FİNAL]

Dün Bakugou beni sakinleştirirken dediği sözler aklımdan çıkmadı. O çocukla gitmeseydi annesi mi ölürdü?

Nasıl bir yalandı? Bari düzgün yalan atsın. Gerçi o benim ailemi biliyordu ben onun ailesini bilmiyorum.

Artık bilmek birşey değiştirmez.

Ofisimde yeni çektiğim fotoğrafları düzenleme yaparken telefonum çaldı arayan Kirishima idi. Ona güvendiğim zaman hep Bakugou çıkıyordu karşıma.

Red ettiğimde tekrar aradı tekrar red ettim. Bir daha aradığım zaman dayanamayarak açtım tam laf edeceğim zaman ağlamaklı sesini duydum.

Kirishima:
Todoroki çabuk gelmen gerek Bakugou kaza yaptı!

"N-ne diyorsun Kirishima? Ne kazası!?"

Kirishima:
Bilmiyorum. Kimse birşey bilmiyor! Onu aradığım zaman bir kadın açtı ve hastanede durumu ağır olduğu söyledi. Lütfen gel..

Durdum. Bakugou harika araba sürerdi, nasıl bir kaza olabilir ki bu? O her zaman dikkatli bir sürücü oldu. Ama eğer gitmezsem onu bir daha görm- ne diyorum lan ben?

O hastanede yanımda oldu sadece borcumu ödemem gerek.

"Hangi hastane?"

...

Sakin ol Todoroki. Sakin ol..

Bakugounun olduğu yere gittiğimde Kirishima beni görünce yanıma gelip gülümsedi. Kaminari de ama Midoriyalar yoktu.

Todoroki: Baku-

O sırada ağlayarak çıkan Midoriya vardı. Yanında ise Uraraka ile Tenya. Bakugounun odasından çıkmışlardı.

Kirishima: Aslında doktor durumu kötü olduğunu söyledi fakat bizim Baku güçlü çıktı ve iyileşti. Şu oda da.

Odaya baktım. Uraraka kapıyı yarım açık bıraktı, gireceğimi düşünerek. Girmek istiyorum fakat onun ne halde olduğunu bilmediğim için korkuyorum.

Todoroki: Girmem ki.

Kirishima: Neden? Onu merak etmiyor musun?

Gözlerimi Kirishimaya çevirdim. Biliyordu beni, merak ettiğimi ama giremezdim işte.

Kaminari: Shoto biliyorum sana yaptıkları kötü ama bir dinle onu. Midoriya da sen üzüldüğün için krizlerin çoğaldığı için senin üzerinde titriyor. Bakugouyu sorumlu tutu ama o da dinledi hak verdi. Bir de sen de dinle belki barışı-

Todoroki: Üzgünüm Kaminari ama ne sebebi olursa olsun beni bıraktı. Bir erkekle gitti. Ne olduysa söylemek zorundaydı ben onun üzülmesini, canını yanmasını istemez iken o benim canımı yaktı, beni üzdü. Asla olmayacak masallara inanmayın.

Arkama dönüp gidecek iken kapıya baktım. Girsem ne olurdu ki? Bir kere baksam?

Midoriya: Todoroki peki neden geldin?

Midoriya bana şefkatle bakarken gülümsedi. Ben niye geldim?

Todoroki: Borcumu ödemeye. O benim yanımda oldu hastanede bende borcumu ödemeye geldim ve gidiyorum.

Midoriya: Ama sen hastanede yatarken o yanında durdu, uzatan kapına bakıp gitmedi.

Kirishima: Hadi gir, istemediğin birşey yaparsa seslen biz müdahale edicez. Söz.

Oflayarak onlara baktım. Kapının oraya gidip nefesimi tutarak aralıklı kapıyı açtım ve yatakta kapıya bakan Bakugouyu gördüm.

Bende kapıyı aralıklı bırakıp mesafe bırakarak yatağa yaklaştım.