10. BÖLÜM ⛓️

404 30 14
                                    

Selam ballarım. Hepinize keyifli okumalar.

Alexia'nın ağzından;
Sağıma baktığımda Derek'i görmeyi planlamıyordum. Üstüne ona sarılmıştım da,karnım guruldayınca acıktığımı anladım. Ama bu normal bir açlık değildi hissedebiliyordum. Kana susamıştım.

En iyisi Derek'i uyandırmak. Onu sarsmama rağmen uyanmadı. "Uffff,hadi ama Derek uyan."
Sonra canım sıkılıp saçları ile oynamaya başladım. "Çok yumuşak lan."deyip sevmeye devam ettim. Derek"Biraz daha seversen mayışmaktan hiç uyanamıcam."dedi.

Bende" O zamaan..."deyip, saçını çektim. Hafif hırladı. "Korkmuyorum senden. Hadi kalk karnım acıktı."
"Evde bir şeyler vardır git ye."dedi.
"Ya öyle bir açlık değil işte kana susadım. İçilebilir olsa seninkini içerdim de işte durum ortada." deyince mal mısın bakışları attıktan sonra kalktı. Sanırım üstünü değiştirecekdi. Hayır yani hiç çık odadan falan da demiyor. O demesede çıkardım da. Neysee

Derek aşağı inince bende üstümü değiştirmeye çıktım. Siyah bir crop ve siyah kot short giydim. Saçımı da at kuyruğu yaptım. Çok susadığımdan hemen gitmek istiyordum. Derek'i evde göremeyince dışarı çıktım ve oradaydı. Bir şeye odaklanmış gibiydi.

"Derek, napıyorsun orada?"
"Yemeğini bulmaya çalışıyorum. İzin verirsen!"
"Ha iyi o zaman kolay gelsin."deyip etrafa bakıyordum.
Gel buraya dedi.
"Ee napcam ki ben?"
"Eğitime başlıyoruz. Şimdi odaklanıp etraftaki canlıların kalp atış seslerini dinlemen lazım."dedi.
"Pffff, beni hiç uğraştırmasan."
"Alexia, biliyor musun en sorunlu öğrencim sensin. Millet yapmak için can atıyor. Hadi tembellik yok, Yapacaksın!"

Eveet emir geldi. Neyse yapalım bakalım. Odaklanmaya çalışıyorum ama bir türlü olmuyor. Kuş sesinden başka bir ses yok etrafta.

Derek düşüncelerimi okumuş gibi,"Anlaşıldı ki seninle uğraşacağız gibi duruyor. Şimdi iyice odaklan sanki çok sevdiğin biri kaybolmuş ve onu bulmaya çalışıyorsun gibi hisset. Alexia eğer istersen başarabilirsin."

Derek'in konuşması işe yaramıştı. Duydum. Orda çok hızlı atıyor ve doğuda kalıyordu. Gözlerim kapalı bir şekilde ve gülümseyerek başımı o tarafa doğru döndürdüm. Ardından,

"Aferin ufaklık, ceylanı buldun."
Nee?O ceylan mı dedi? Anında o tarafa doğru koşmaya başladım. Derek arkamdan bağırıyordu.
"Manyak mısın sen?!"dediğini duydum en son.Sonrasında bende kayışlar kopmuştu.

Ceylanı gördüğüm üstüne atlayacakdım ki arkamdan gelen mahlukat beni tuttu.
"Ne yapıyorsun sen!?"
"Nasıl avlanacağın hakkında bir bilgin var mı?"
Doğru. Neden sürekli haklı çıkmak zorundaydı ki.

"İyi, o zaman. Nasıl olacakmış öğret de görelim."
"İlk önce avına kendini farkettirmemelisin,işini zorlaştırma. İkinci olarak ısırmaya değil elinde tutabilmeye odaklan. Sonrasında zaten içgüdüsel olarak kanını içebilirsin."

"Tamaam. Zaten kolaymış."
"Yap da görelim o zaman ufaklık;⁠)"

Odaklandım. Resmen damarının attığını hissedebiliyordum. İşte şimdi yakaladım küçük ceylancık.

Derek'in de dediği gibi her şey bir anda oldu, içgüdüsel olarak. Susuzluğumu giderdiğim için aşırı rahatlamıştım. Derek'in yanına geldim ve ağzımın etrafında kalan kanları da dilim ile temizledim.

Derek"Mideniz nasıl alıyor acaba? İğrenç bir şey." dedi,normal olarak.
"Vampir olunca anlarsın canım."deyip eve doğru yürümeye başladım. Derek de arkamdan geliyordu.

"Yarış yapmaya ne dersin?"dedim.
"Bu fırsatı asla kaçırmam."
"3 deyince aynı anda eve kadar."
"Tamam. Ama kaybedince fazla üzülme. Her zaman kazanamayabilirsin, hele ki karşında ben varsam."

"Kendine o kadar güvenme Derek Hale. Karşında dünyanın en hızlı canlısı duruyor."
"Dünyanın en hızlı 'çaylağı' demek istedin galiba."

Sinirlerimi bozuyordu bu adam.

"3..2..."1 demeye kalmadan hile yaparak koştum. Oyunda en sevdiğim şeydir hile yapmak. Arkama baktığımda Derek yakınımda idi. Ama bana yetişemez.

"Hile yapmayı seviyorsun sanırım."
"Anlamış olman iyi oldu artık benle ona göre yarışırsın."
"E doğru, hile yapmadan kazanamazdın."dedi. İşte bu bardağı taşıran son damlaydı.

Aniden hızlandım ve aramızda büyük fark vardı. Derek nerde diye arkama bakarken eve çarpmam bir oldu.
YOK ARTIK! Tamam sakarım ama bu kadar olamazdı. Acıyı sonradan hissettim sanırım kaburgalarım kırıldı. Ben yerde acıdan kıvranıyorken Derek kahkaha atıyor. Şerefsiz it!

"Ne gülüyorsun acaba? Komik bir şey mi var odun kafalı!"
"Sence yok mu. Nasıl başardın KOSKOCA EVE çarpmayı?" Hala gülüyordu yaa!

"Tam sana bakıyordum, evi gördüm ama duramadım. Sonuçta bu."
"Beni o kadar çok mu seviyorsun ki nerede olduğuma falan bakıyorsun."
"Hıı ne sevmesi, bayılıyorum sana Derek. Benim ol lütfen." dalga geçer şekilde.

Sanırım iyileştim.Tam ayağa kalkacakken önümde bir el belirdi. Allah allah bu adam böyle şeyler yapar mıydı? Maalesef ki güvenip elini tuttum. Elimi tutmasıyla beni bir ağaca fırlatması bir oldu.

"Kural1:Kimseye güvenme."
Bu ne şimdi.
"Antremanlara bu kadar erken mi başlıyoruz!"dedim.
"Evet küçük hanım."
İyi öyle olsun Derek Hale.

"Bana karşı bir atak yap." Sen şimdi görcen atağı. Ona doğru koşarak boynuna atlayıp bacaklarımı boğazına sardım. Unuttuğum bir şey vardı.

Elleri. Onları tutmalıydım. Vee bir daha fırlatıldım.

"Ufff. Acı ama biraz bu ufaklığa."dedim. Şirinlik yapar gibi belki vicdana gelirdi. Ama yanılmam pek uzun sürmedi.



Burda bitiriyorum aşklarım. Satır arası yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyor olacağım.

Teen Wolf (DEREK HALE)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin