“Girls, fix your self!” sigaw ko sa kanila. Alas syete na ng gabi. Oras na para sa mission. Madali lang naman ito kaya naman sila Marga na lang ang lalakad. Hindi na ako sumama.
“Ingat.” saad ko. Marga, Kath, Shinra at Faye. Silang apat ang lumakad.
Alas nwebe na ng maka balik sila. Wala man lang pagod na mababakas sa mga muka nila.
Pero...
“What's wrong?” tanong ko sa kanila.
“I-I accidentally shot the kid.” mahinang saad niya.
“Dev, calm down. Hindi niya sinasadya. No, we trained for this!
“Wala bang kwenta ang mga training mo!” sigaw ko kay Kath.
“I didn't mean it okay?!” galit na tugon niya.
“We trained for this, napaka walang kwenta ng sagot mo.” saad ko. Iniwan ko silang lahat sa sala at pumasok sa loob ng kwarto.
Tahimik lang kami ng umalis si Dev. Hindi ko din alam kung bakit, tama si Dev sanay na kami dito kaya paanong hindi sinasadyang natamaan niya ang bata. Ayaw ni Dev na may inosenteng nadadamay. Alam kong wala siya sa sarili kanina ng marinig ang nangyari kay Prof Sara.
“Mag pahinga na kayo. Kath, let her.” tumango na lang siya.
“Gab, kausapin mo kaya si Dev.” inirapan ko naman si Shira.
“What if ikaw kumausap?” si Dev talaga ang pinaka mukang inosente sa amin pero siya ang pinaka nakakatakot.
“Hayaan na lang natin siya.” dagdag ko.
LUMIPAS ang isang buwan at ganon parin ang nangyayari. Paulit-ulit na lang na para bang masasawa ka na lang.
“Ibibigay ko sianyo ang huli niyong mission.” basa ko sa letter na ibinigay ni Satanas.
“Last last ko siya diyan euh.” inis na saad ni Marga.
“Girls, the boys wants to meet us.” pumantig naman ang tenga ko dahil sa sinabi ni Marga.
“When?”
“Now.”
“Let's go.”
20, 20 students kaming pumasok sa section A kaya lang ng mag second semester ay inihiwalay kami sa mga boys. Hindi namin alam kung bakit pero wala naman kaming nagawa. Nakakatawa dahil sa loob ng empyernong ito ay may lugar parin kami para mag mahal, ano bang magagawa namin, ang isat-isa lang ang malalapitan namin. Wala na kaming ibang malalapitan dahil kami lang naman ang nasa empyernong ito.
“Josh.” mahinang saad ko. Niyakap niya ako ng mahigpit na agad ko namang tinugunan.
“I miss you.” bulong niya sa akin. Naka ramdam naman ako ng kunting kiliti.
“What's the matter? I mean bakit niyo kami gustong makita.” tanong ni Kath. I'm not alone, hindi lang ako ang may kakaibang nararamdaman dito.
Lumayo sila sa amin.
“Alam niyo naman ang sitwasyon natin, kapag hindi tayo sumunod sa mission papatayin nila ang mga pamilya natin.” hindi ko alam pero kakaiba ang tuno ni Jake.
“Alam namin.” seryosong saad ni Faye. Paano namin makakalimutan ang patakarang iyon.
“Ang sabi ni Mr. Marquez ay huling mission na namin ito.” bwesit, iba talaga ang pakiramdam ko.
YOU ARE READING
SECTION A (ASSASSINATION)
Action"Kung mamamatay man kami sisiguraduhin naming kasama ka!" sabay-sabay na sigaw ng 10 kababaihan sa isang matandang lalaki na hindi na alam ang kaniyang gagawin dahil sampong baril na ang nakatutok sa kaniya ngayon.
