|AKO, IKAW, TAYO|
—Caltia Summer
“That man is Cruel! I hate him na!” I frustratedly shouted as soon as I entered the living room.
He've hit my ego, how dare him!
I kinda like him, pa naman even though his kinda Dishevelled.
He's unkempt appearance didn't bother me at all. The only thing that got into me is that I need to capture his attention. And how Good-looking he is with that tanned skin.
But, what I just heard a while ago makes me back off from liking him.
Well, not totally backing off, since his still interests me. But, just a little nalang.
“Manong Turo, Ganon ba ka grumpy mga Kabanata here?” I look at manong turo who's been silently listening to my rants the whole time.
He didn't say anything, Instead he just gave me a small smile. A meaningful one.
I pouted and frowned, then Glance at the dusty painting that reminds me of him. The painting was dark and dirty, yet interesting.
I Sharply stared at the painting.
How dare him say that! How dare him refused someone like me just because I'm Foreign has an American blood and not a pure filipino!
I greeted my teeth in annoyance. Okay then, we will see.
I smirked.
I will make sure you'll eat what you just said Mr! I will make sure you will fall for me very hard!
______________________________
—Artem
Limang araw, limang araw na ang nakalipas mula ng huli kong Makita iyong dayo.
Matapos noong gabi sa lumihan hindi na ito mahagilap na lumalabas o namamasyal sa mga pasyalan.
Inaamin ko, na konsensya ako sa mga sinabi. Inisip kong siguro Hindi ito sanay na makarinig ng ganon dahil siguro'y sa manila ay kina-hahangaan ito ng lahat at kina-gigiliwan.
Iniisip kong hindi siguro nito matanggap na sa isang kagaya ko lang niya maririnig iyon.
“Artem, pare”
Isang tapik sa balikat ang nagpabalik sa'kin mula sa malalim na pagiisip.
Nabaling ang aking atensyon sa kasamang si julo na ngayon ay kunot-noong pinagmamasdan ako.
Kagaya ko ay pawisan rin ito dahil babad sa pagtatarabaho, at dahil narin babad sa initan.
Halos madalian nalang matuyo ang semento dahil sa temperature ng panahon.
“Noong isang araw ko pa napapansin ang pagiging balisa mo Ano bang problema?”
“Wala,” iling ko at ipinagpatuloy ang paghahalo ng semento.
“Sigurado ka? Baka naman dahil iyan sa babae, ha? Nako! May hindi ka ata sinasabi sa'min.” Natatawang aniya nito. At umiling-iling.
Alam kong biro lamang iyon ngunit natigilan ako. Saka mariing napapikit. Lalo nat nagpatuloy ito.
“Basta ba, pare malinis at hindi mo ipuputok sa luo—”
“Tama ka...” mahina't paos na aniya ko.
Siguro nga kaya halos lutang ako nitong mga nakaraang araw ay dahil sa dayuhang iyon.
Halos gabi-gabi ay nakikita ko ang bughaw na mga mata nito sa tuwing pumikit ako. Tangina! halos hindi ako makatulog kakaisip, dahil okupado niya.
Nanlaki ang mata ni julo. Umawang ang labi nito at tigalgal na nakatingin sa'kin.
Muli ay mariin akong napapikit
“Babae nga, may bughaw na mga mata at Dilikado. Subrang dilikado...”
♘𝐽𝑒𝑠𝑚𝑎𝑛𝑖𝑐𝑣𝑒𝑟𝑜
BINABASA MO ANG
AKO, IKAW, TAYO -Me You Us
Short Story"I love you..." "Mahal din kita..." ME, YOU, US
