🔞𝙒𝘼𝙍𝙉𝙄𝙉𝙂: 𝙈𝙖𝙩𝙪𝙧𝙚𝙙 𝘾𝙤𝙣𝙩𝙚𝙣𝙩: 𝙿𝚕𝚎𝚊𝚜𝚎 𝚋𝚎 𝚊𝚍𝚟𝚒𝚜𝚎𝚍 𝚝𝚑𝚊𝚝 𝚝𝚑𝚒𝚜 𝚜𝚝𝚘𝚛𝚢 𝚌𝚘𝚗𝚝𝚊𝚒𝚗𝚜 𝚖𝚊𝚝𝚞𝚛𝚎 𝚝𝚑𝚎𝚖𝚎𝚜 𝚊𝚗𝚍 𝚜𝚝𝚛𝚘𝚗𝚐 𝚕𝚊𝚗𝚐𝚞𝚊𝚐𝚎𝚜 𝚝𝚑𝚊𝚝 𝚖𝚊𝚢 𝚏𝚒𝚗𝚍 𝚍𝚒𝚜𝚝𝚞𝚛𝚋𝚒𝚗𝚐 𝚊𝚗𝚍/𝚘𝚛 𝚖𝚊𝚢 𝚗𝚘𝚝 𝚋𝚎 𝚜𝚞𝚒𝚝𝚊𝚋𝚕𝚎 𝚏𝚘𝚛 𝚢𝚘𝚞𝚗𝚐 𝚛𝚎𝚊𝚍𝚎𝚛𝚜. 𝙸𝚏 𝚢𝚘𝚞 𝚌𝚊𝚗'𝚝 𝚑𝚊𝚗𝚍𝚕𝚎 𝚜𝚎𝚗𝚜𝚒𝚝𝚒𝚟𝚎 𝚝𝚘𝚙𝚒𝚌 𝚝𝚑𝚎𝚗 𝚝𝚑𝚒𝚜 chapter 𝚒𝚜 𝚗𝚘𝚝 𝚏𝚘𝚛 𝚢𝚘𝚞. 𝚈𝚘𝚞 𝚑𝚊𝚟𝚎 𝚋𝚎𝚎𝚗 𝚠𝚊𝚛𝚗𝚎𝚍. 𝚁𝚎𝚊𝚍 𝚊𝚝 𝚢𝚘𝚞𝚛 𝚛𝚒𝚜𝚔.
Hmmm, pinilit kong tumayo kahit alam kong tulog pa ang diwa ko. I need to go home, I need to take a bath and change my clothes. Wala naman akong ibang masusuot dito, alangan namang mag polo ako habang naka boxer lang.
Dahan-dahan akong tumayo mula sa pagkaka higa ko sa kama. Kahit na medjo naiinis ako sa kaniya ay hindi ko naman i-isturbuhin ang mahimbing ng tulog. Muka pa naman siyang mabait habang naka pikit ang mga mata niya. Napaka payapa ng itsura niya. Malapit na akong maka baba ng kama ng...
“Ah!” nagulat ako dahil bigla na lang may humila sa kamay ko.
“Where are you going?” malamig parin ang tuno ng boses niya, lihim akong napa ngiti dahil sa bakas parin ang antok sa boses niya.
Naka subsob ako ngayon sa dibdib niya dahil sa nawalan ako ng balanse sa bigla niyang pag hila.
“Uuwi?” hindi ko siguradong sagot.
“Hmm.” niyakap niya ako at sinimulang marahang hagurin ang buhok ko.
It's giving me chills, pakiramdam ko ay napaka luwag ng dibdib ko. Hindi ko mapigilang ngumiti. This is strange. I know na matagal na silang kasal pero base sa alaala ni Hikari ay ito ang unang beses na mag yakap sila.
Mainit, iyon ang pakiramdam ko sa yakap niya. Ito ang pakiramdam na ligtas ka—ito ang nararamdaman ko ngayon. Ang pakiramdam na handa akong sumugal sa mga bagay na pwedeng mangyari. Alam ko na sa bawat araw na darating ay mahuhulog ako sa lalaking ito. Hindi—hindi ko pipigilan ang sarili ko. Minsan ko ng pinag bawalan ang sarili kong mag mahal, hindi ko na muli iyong gagawin.
Siniksik ko ang sarili ko sa leeg niya. God! He smeels so good. Ang natural na amoy niya na sa tingin ko ay kakadikan ko. He really smeels good, its making my mind works not so right. Iniling ko ang ulo ko dahil sa kalokohang tumatakbo sa isip ko. Sinubukan kong umalis sa pagkaka yakap niya.
Naka hinga ako ng maluwag dahil naka alis ako sa Brasó niya.
“Ah!” muli na naman niya akong hinila. Akala ko ba tulog ka pa! Pikit pa ang mga mata nito.
“Stay.” kusang tumigil ang pag tibok ng puso ko. Isang salita lang na nag bigay ng labis na kaba sa dibdib ko. Pakiramdam ko ay sa akin niya mismo iyon sinabi—hindi kay Hikari kundi kay Maze.
Mataman ko siyang tiningnan. Isang dangkal lang ang layo ng muka namin sa isat-isa. Tinititigan ko siya habang pinipigilan ang sariling angkinin ang labi niya. Hes sweet strawberry lips.
“Hey,” dahan-dahan niyang minulat ang mga mata niya.
Hindi ko na napigilan ang ngiting gustong sumipol sa labi ko ng makita ang mapungay niyang mata. Para siyang bagong gising na bata.
YOU ARE READING
JUST WOKE UP AS A CEO'S WIFE
Romance"Touch me and I'll cut every part of your body into pieces!" galit na sigaw ko ng subukan akong hawakan ng isa sa mga tauhan niya. [ credit for the photo. From Pinterest.]
