Jean x Hugo : 'Vergeet me niet'

Een koninklijke kamer voor een kasteelheer

Nadat Jean een bezoek had gebracht aan Hugo, ging hij richting zijn kamer. Voordat Sinterklaas en de pieten hier kwamen een paar jaar geleden, had hij ervoor gezorgd dat er een kamer speciaal voor hem overgehouden werd. Niemand mocht in de kamer komen, behalve Jean zelf als hij op bezoek zou komen. De pieten en de Sint mochten er verder alleen komen als er schoongemaakt zou worden. En natuurlijk mocht Hugo er wel vrij in komen, maar dat deed hij niet. Want hij wist niet wat hij daar dan te zoeken moest hebben.

Voordat hij naar zijn kamer gaat, haalt hij nog zijn koffers van buiten, die er nog lagen. Ook zet hij zijn coole zonnebril en fabuleuze hoed op. Dan loopt hij naar binnen, langs alle pieten die net als hiervoor hard aan het werk waren. Hier en daar lopen er pieten met grote stapels, en Jean moet goed opletten, anders botst hij er weer tegen aan.

Na een tijdje komt hij bij zijn kamer aan, en opent de deur met een grote zwaai. Alles ziet er 'koninklijk' uit. Marmeren pilaren hier, satijnen dekens daar.. Je merkt dat er veel tijd is gestoken in deze kamer. Jean legt zijn spullen neer, en pakt zijn plumeau. De kamer was wel schoongemaakt door de pieten, maar achter de kasten en onder het bed lag nog veel stof.. Dus Jean krijgt de dwang om het meteen schoon te maken. 

"Oh, hoe vies.. Dit móét ik meteen schoonmaken," zegt hij tegen zichzelf.

Na een uur of vier is hij klaar. Niet dat hij het erg vond, want schoonmaken met zijn favoriete plumeau is wat hij het liefste doet. Waarom en waar hij het vandaan heeft? Dat weet niemand.

"Zo.. Alles is perfect!" zegt hij tegen zichzelf. Hij pakt eindelijk zijn spullen uit en richt de kamer naar zijn smaak in. De kast is nu gevuld met roze jassen, witte broeken en paarse shirts, en ernaast staan 4 paar zwarte nette hakken. Aan de muur hangt een standaard voor zijn plumeau, waar hij het er voorzichtig in zet. In het nachtkastje legt hij een kam voor zijn snor, en als laatste zet hij een foto van Hugo op zijn nachtkastje. Hij kijkt er een paar seconde naar voordat hij een paar brieven uit zijn koffer pakt. De brieven waren van Hugo. Jean en Hugo sturen altijd brieven naar elkaar, als ze niet bij elkaar zijn. En dit houdt Jean geheim, maar.. 

Hij voelt al een tijdje meer voor Hugo. Meer dan alleen wat vrienden voor elkaar voelen. En dit gaat eigenlijk jaren al zo. Maar hij wilt hun vriendschap niet verpesten, dus doet hij alsof hij hem gewoon als vriend ziet (wat niet erg werkt). Diep vanbinnen is hij bang voor wat Hugo van hem vindt.. En dan ook weer niet. Snel verstopt hij de brieven weer, en gaat in zijn bed liggen voor zijn middagdutje.

En hij hoopt dat hij over Hugo droomt.