bölüm 12

1.8K 176 102
                                    


❤️🌿💦

Düğün günü;

Rıfatın çevresinden herkes gelmişti düğüne, en az 300 kişi vardı ve bu ikisinin de gergin olmasına neden oluyordu.

Dün gece Rıfatın ailesi son kez gelip pek çok tehdit savurarak terk etmişlerdi evi. Rıfat ise sinirle dağıtmıştı evi.

Her şeyi toparlamak da Alparslan'a kaldı tabii ki.

Aynaya bakarak takim elbisesini düzeltti Alparslan, Rıfat hala gelmemişti. Gerginliğini atacak bir şey aradı fakat yoktu. Yanında kimse de yoktu.

Ne Eralp ne cihan ne de aponun grubu. Kimse yoktu yanında, kimsesi kalmamıştı.

Burukça gülümsedi aynadaki kendisine, bir tek kendisi kalmıştı işte. Bir  kendisi vardı. "Ne kadar yakışıklı olduğuna mı bakıyorsun?"

"Ne?" Korkuyla döndü kapıya Alparslan, Rıfat sessizce gelmişti. "Yakışıklığına mi bakıyorsun dedim. Baya iyi olmuşsun çünkü. "

"Teşekkürler, yaptık bir şeyler işte." Utanmış işte. Karşısında Rıfat gibi bir adam onu överken nasıl utanmazdı ki. "Sen de çok yakışıklı olmuşsun ama papyon öyle mi bağlanır ya? Gel buraya."

Rıfat Alparslan'a ,Alparslan da Rıfata ilerledi.

Elini hemen adamın papyonuna atarak çıkardı Alparslan. İşini ciddiyetle yaparken onu izleyip gülümseyen Rıfatı bile görmüyordu gözü. Dilini hafifçe dışarıya çıkarıp son kez düzeltecekken Rıfatın kolları Alparslan'ın belini buldu.

İkisi de duraksadı, Rıfat Alparslan'ın yasaklarının kızardığını görünce biraz daha yaklaştı. Yanakların kızarması iyi bir şeydi, değil mi?

"E artık hep papyon takayım ben, sonuçta her sabah papyonumu yapacak bir eşim olacak değil mi?"

"Ama kravat daha iyi oluyor sana, sen yine de kravat tak." Utançtan saçmalamıştı. Güldü Rıfat "Tamam kravat takayım bari. Birazdan evleneceğiz Alparslan ve benim sana sormam gereken bir şey var. "

Ne olduğunu anlayamıyordu Alparslan, bir aptallık mi yapmıştı bilmeden. "Sor tabii."

"Ben bu evlilikte sende istersen gerçekten denemek istiyorum. Yani nasıl olur bilmem  ama belki de gerçekten evli olabiliriz. Tabii sen de istersen. "  Ne diyeceğini bilemedi Alparslan, doğru muydu duydukları?

Rıfat ondan bir şans mı istiyordu yani? "Ben bilmiyorum, Rıfat bu çok ani oldu. Nereden çıktı ki şimdi?"

Bir adım daha yaklaştı Alparslan'a Rıfat, şimdi burun buruna kalmışlardı. "Aynı evdeyiz aylardır, çok iyi anlaşıyoruz. Aramızdaki çekim de ortada, neden denemiyoruz ki? Ne diye aynı evde iki yabancı olalım?"

Nefesleri birbirine karışıyordu ikisinin de. Alparslan bu haldeyken mantıklı bir kararı nasıl alabilirdi ki? Alamazdı. "Tamam, tamam deneyelim."

İşte bitmişti.

Rıfat önce gülümsemiş ardından Alparslan'ın dudaklarında almıştı soluğu. Titrek iki nefes birbirlerini koklayarak öpmeye başladı, sanki yıllardır birbirine aşık iki insan sonunda kavuşmuştu.

Bir süre daha öpüştükten sonra geri çekildi Alparslan, "gitmemiz lazım, birazdan evleneceğiz. "

"Doğru gitmemiz lazım ama gece bunun  rövanşını alırım."  Güldü Alparslan.

Sonunda mutlu olabilecekti galiba.

Önümüzdeki bir hafta için evet, sonraki her an için hayırdı bu cümlenin cevabı.

O sonunda mutsuz olmak için vardı.

Alparslan'ın sonu hep mutsuzdu.

Fakat bu onun ölmek isteyeceği kadar mutsuz olacağı bir sondu.

💦🌿❤️💦🌿❤️💦🌿❤️

"Beni en çok boşa çıkan inancım tüketti."

Bölüm nasıldı??

Bir sonraki bölüm smut

Sizi seviyorum ❤️

Kazanırsam Kaybedersin(bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin