Kurt bakışlı Kürt kitabından bağımsız yazılmıştır.
60 Yorum sınır
❤️🕊
"Rıfat bence sen direkt samimi olarak anlat derdini. Bak bu böyle olmuyor, iletişimin ne kadar önemli olduğunu avukat olarak sen biliyorsun." Sedef yine duruma el koymak zorunda kalmıştı.
Rıfat iki gündür kendilerinde kalıyor asla eve uğramıyordu.
"Sedef sevmiyor beni, konuşmam neyi ifade edecek Allah aşkına ya?" Sedefin derin bir nefes almasına neden oldu Rıfatın bu tavrı.
"Yani bazen inanılmaz aptal olduğunu düşünüyorum Rıfat ya. Geçeceksin karşısına, o gece neden evden gittiğini ve onu ne kadar sevdiğini söyleyeceksin. Baktın karşılık alamıyorsun, ayrılırsınız tümden." Sedef Alparslan'ın dediklerinden çıkarım yaparak aslında kırgınlıkla kurulmuş cümleler olduğunu fark etmişti.
Kırılmayan insan konuşmaya gerek duymazdı. Kırılan insanın her kelimesi bıçaktan daha keskin olurdu.
"Bu çözecek mi problemlerimizi?" Rıfat onların aralarının hiçbir zaman iyi olamayacağını düşünüyordu. "Beni sınamak için mi geldin sen dünyaya? Adam daha aslında bir sevgilinin olmadığını bile bilmiyor, konuşup anlatmazsan sana niye güvensin?"
Ümit de destekler nitelikte konuştu. "Sedef haklı abicim, kim olursa olsun karşısındakine güvenmek ister, Alparslan sana yaşadığı her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlattı fakat sen sevgilinin olmadığını bile söyleyemedin. Olmaz bu böyle. "
Rıfat başını ellerinin arasına alarak düşüncelere daldı, belki de haklılardı. Aralarındaki hiçbir şeyi tamamen çözmeden yıkmaya meyil etmişlerdi.
"Tamam şimdi gidiyorum, konuşacağım ama halledemezsek burada biter. Tamam mı?" Sedef sevinçle Rıfata sarıldı.
Arkadaşının Alparslan'a olan aşkını bildiğinden bazı şeylerin hemen bitmesini istemiyordu. Ümit ve Sedef daha da cesaretlendirirken Rıfat arabasına atlayıp evin yolunu tutmuştu.
🌿🕊🌿🕊
Konuşacak kimsesi olmadığını için kendiyle başbaşaydı Alparslan. Zaten iki gündür Rıfat da gelmiyordu.
Çok abarttığının sonradan farkına varmıştı ama olan olmuş demediğini bırakmamıştı. Hiç başlamadan bitmişti her şey. Muhtemelen bir daha yüz yüze bile gelmeyeceklerini düşünüyordu Alparslan.
Elinde Rıfatın kütüphanesine ait kitabı okurken bir taraftan da bunları düşünüyordu. Çıkış yolu yoktu sanki, o bu girdapta sıkışıp kalmıştı.
Ev çok sessizken dışarıdan araba sesi duymasıyla elindeki kitabı bıraktı Alparslan, burası özel bir mülktü ve Rıfat'tan başkası giremezdi elini kolunu sallayarak.
Alparslan içindeki anlamsız gerginliği ve heyecanı bir kenara bırakarak hiçbir şey yokmuş gibi TV yi açtı. Önüne rastgele bir program çıkarken önemsemeden gözlerini tvye dikti.
Rıfat kapıyı açıp içeriye girdikten sonra Alparslan'ın hiçbir şey yokmuş gibi TV izlediğini gördü. Kabanını çıkartıp astı ve içeriye girdi.
"Konuşmamız lazım." Alparslan umursamazca omuzlarını silkti, "konuştuk zaten." Rıfat derin bir nefes aldı, bazen Alparslan çok dövülesi bir adam oluyordu.
"Her şeyi oturup ayrıntılı bir şekilde konuşalım, bu kadar saçma bir sonu hak etmiyoruz."
"Sen konuş kendi kendine, benim umrumda değil." Rıfat sabrının son sınırını da aşmış olmuştu. Alparslan'ın üzerine yürüyerek koskoca adamı omzuna aldı.
Alparslan beklemediği bu hareketle atacağı çığlığı son anda durdurdu. "Sen ne yapıyorsun ulan?" Şaşkınlığı sesinden belli oluyordu.
"Kes, amına koyarım. Öyle gerizekalı gerizekalı konuşarak sinirimi bozamazsın benim Alparslan. İki gun önce sen konuştun şimdi sıra bende. " Alparslan bir kaç kez çırpınsa da kalçasına yediği sert bir şaplakla hareketlerini durdurdu.
Rıfat onu yatak odasına götürüp kapıyı kendi üstlerine kilitleyerek kilidi camdan aşağıya attı, Alparslan'ı da yatağa.
"Anlat bakalım yalanlarını, hoşuma giderse inanırım bir kaçına." Rıfat sinirli bir şekilde güldü.
"Anlatacağım ben sana epey yalan ama önce senden yalan dersi almam lazım. Malum bu işin pîri sensin." Alparslan somurttu yediği lafla.
"Beraber olduğumuz gece sen duşa girdiğinde telefonuna sürekli bildirim geliyordu, bende merak edip baktım. Haksızım bu konuda karıştırmamam gerekiyordu telefonunu ama yaptım işte bir salaklık ama sonra telefonu açtığım anda karşımda eski sevgilinin resmi vardı. Benimle birlikte olduktan sonra onun resmine baktığını gördüm Alparslan. Nasıl sakin kalabilirdim?" Derin bir nefes aldı.
"Kafayı yiyecek gibi oldum. Çıktım gittim Sedefin yanına, onlarla konuştum gece. Sabah geldim sırf konuşup halledelim diye ama sende öyle konuşunca o sinirle hiçbir şey diyemedim yine çıktım gittim. Alparslan sen ne hissedersin bilmem ama ben seni gerçekten seviyorum, hala unutmamış olabilirsin, beklerim sorun da değil ama unutamayacak gibiysen de biter burada. Ben diyeceğimi dedim, gerisi sana kalmış."
Alparslan duyduklarıyla ne hissedeceğini ne diyeceğini bilememişti. Her şey aptal bir fotoğraf yüzünden mi olmuştu yani? Aptal küçük bir fotoğraf.
"Telefonum kendi kendine kolay yapıp bildirim gönderince o an bakmıştım, sildim sonrasında ben hepsini. Gerizekalı aptal beni bekleyip sorabilirdin değil mi?"
"Kafam allak bullak olmuştu, benim hatam. Kabul ediyorum hepsini. " Alparslan yataktan kalkıp koltukta oturan Rıfata yöneldi ve önüne gelince bir kez tokat attı.
"Bu beni sabaha kadar ağlattığın içindi piç." Rıfat bir şey demedi, eliyle yanağını tuttu sadece. Alparslan dengesiz ruh halini yansıtır bir şekilde ardından Rıfatın kucağına oturup bir anda öptü.
"Sen tam bir aptalsın Rıfat, gerizekalı. Nefret ediyorum senden." Alparslan'ın sevgi sözcükleri karşısında Rıfat güldü. Elini Alparslan'ın beline atarak kucağına biraz daha çekti.
Biliyordu, Alparslan deyimi yerindeyse anasını ağlatacaktı bundan sonra ama razıydı. Böyle olabilmek için her şeye katlanırdı.
"Siktiğimin evine bir dahakine prezervatif alıp da gel, şimdi nasıl sevişeceğiz Rıfat?"
.....
❤️🕊❤️🕊❤️🕊❤️
Evett bu aptal bölümü yazana kadar saat 01:20 olmuş
Ulan quizim var bir de
Neyse
Ehmmm
Bölüm nasıldı???
Sizi seviyorum ❤️
Sonraki bölüm eralptennnn
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kazanırsam Kaybedersin(bxb)
Ficción General14 Eylül 2022 de yazılmış olup hiç sarmayan bir hikayedir. Kurt bakışlı kürt kitabından Alparslan ve Rıfatın hikayesi🌿 Eralpin kalan hikayesi buradan devam edecek📌 Kurt bakışlı kürt okumadan, okumayınız.
