𝐒𝐭✰𝐫𝐠𝐢𝐫𝐥 | Eren Yeager

cheapter five

time skip
╰hospital

"Ve son olarak bu jel de morluklar için, iyice dinlenmesi lazım hastanın, unutmayın." dedi hemşire ve lafını bitirir bitirmez odadan çıktı.

"Teşekürler!" dedi Armin arkasından.

"Armin oğlum, sen olmasan ne yapardık bilmiyorum. Teşekkür ederiz." bunu söyleyen kişi annemdi, yanındaki babamda ona eşlik etti.

Armin gülümseyerek konuştu onlarla.

Çok süre geçmeden odadan çıktılar lakin odadan çıkmadan önce annem "Bunları sonra konuşuruz, Y/N." dedi.

Onun fark etmeyeceği bir şekilde göz devirdim, gülerek.

Armin bana dönerek söyledi."Ne oldu Y/N? Lütfen söyle bana, lütfen..." sonlara doğru kısık gözlerini benden kaçırdı.

"Armin..." hafif iç çekerek konuştuğumda Armin konuşmaya başladı, bu sefer o iç çekerek devam etti.

"Kantine seninle gelseydim bunlar olmayacaktı, sen geciktiğinde... dersin bitip hemen senin yanına gelmeyi diledim. Herkes okuldan çıkmıştı, ben ise hala seni bulamamıştım. En son aklıma gelen yer olacaktı bodrum, seni orada bulmayı hiç ama hiç beklemiyordum. Seni bulamadığımı fark ettiğim her an kafayı yiyecek gibi oldum Y/N, lütfen şimdi bana bütün bunların nasıl olduğunu anlat."

Armin'nin bu kadar içten konuşması her zaman içimi yakıyordu. "Öncelikle sen benimle kantine gelsen bile bu her türlü olacaktı Armin, olacağı varmış demek ki. O yüzden kendini suçlamanı istemiyorum. Bütün bunları kimin yaptığına gelirsekte... Mikasa yaptı."  tek nefeste hepsini söylediğim için sonunda bir rahatlık hissi gelmişti, tabii benim için, ama Armin için aynı şey söz konusu bile değildi.

"Mi-Mikasa mı?"

"Maalesef."

"A-ama neden? Ne alaka yani senin o kız ile bir sohbetin, bir kelimen dahi yok! Aynı sınıfta olmanıza rağmen."

"Bende öyle düşünüyordum Armin ama Mikasa'ya göre Eren'nin bana ilgisi varmış."

"Saçmalık bu. Onu disipline şikayet edeceksin Y/N!"

"Armin, lütfen. Onunla uğraşmak istemiyorum."

"Y/N, hakkını araman gerekmez mi? Vücudunda sürü sürü morluklar var, kaşın ve dudağın patlamış, kim bilir daha nelerde söyledi... onları hesaba katmıyorum bile..."

"Armin, bana güven lütfen." içten bir gülümseme ile ona döndüğümde çok geçmeden bedenini bana çevirdi.

Ona sarılmak için kollarımı iki yana açtım. O da bana sarıldığında kendimi güvende hissettim. "Teşekkür ederim, Armin..."

"Teşekkür ederim..."