Creepypasta'lar ve Y/N ( !BEN DROWNED X !KADIN! OKUYUCU !)

10

SİZİNN BAKIŞ AÇINIZ 

Ağır bir baş ağrısıyla uyandım, her zaman ki gibi..

" Sonunda uyandım sevgilim,  çok uykucusun."

" BEEEENN..." dedim sızlanarak " Saat kaç, kaç saattir uyuyorum?"

"4-5 saattir uyuyorsun sevgilim ve saat öğlen 13.30 gibi. "

"LAN OKULA GEÇ KALMIŞIM !?" 

"Tatlım  izinlisin, ama bugün son günü o yüzden dışarı çıkalım! "

" Hayır, başım ağrıyor evde kalsak daha iyi.." 

"Ama bu-" 

"EVDE KALIYORUZ BEN!"

"Tanrım.. peki.  Bağırmana gerek yoktu." 

Sinirle iç çekip gardırobumdan kıyafetlerimi alıp banyo yapmak için tuvalete gittim, soyundum ve banyoma başladım.

BANYODAN SONRAYA ZAMAN ATLAMA

(Hala sizin bakış açınız)

Havluya sarıldıktan sonra odama doğru gittim, tam kapıyı açacakken BEN'in hala odamda olup olmadığını kontrol etmek için kapıyı tıklattım.

TIK TIK

"Beni mi aradın sevgilim?"

"ANANI AVRADINI-!? NE ARKAMDAN KATİL GİBİ GELİYON LAN?! YÜREĞİME İNDİ!"

"Seni korkutmak istememiştim sevgilim.. ama yüzünü görmeliydin."

" Neyse.. sadece ben giyinirken odama girme ."

" Elbette sevgilim." dedi ve imzalı ürkütücü sırıtışını verdi. Odama girdim, tam altımı giyerken telefonuma Kate'den bir mesaj geldi, Mesajı açtım ve içimden okumaya başladım. BEN sapığı belki kapımı dinliyordur diye.

Kate: Y/NNNNNNNNNNNNNN 

Ne var ? : Y/N

Kate :Öldün mü lan?!

Sayılır: Y/N

Kate: N'oldu be?! Neyse boş ver, SANA YENİ BİR KORKU KARAKTERİ BULDUM. Aslında hikayesi yıllar önce çıkmış ama boşver. 

Kate Bİ DUR LAN Bİ DUR :Y/N

 Başka bir şey yazamadan  telefonum glitchlendi ve  ekran kararıp telefonun kapandı. 

"N'oldu bu telefona.. bozuldu mu acaba ?" Diye düşündüm ama umursamadım, yenisini alabilir ya da tamire götürebilirdim.

"Zengin olmayı seviyorum." Diye düşündüm ve  telefonu masama koyup  kıyafetlerimi giymeye devam ettim , işimi bitirince  bilgisayarımın başına geçip dönem sonu projeme devam etmeye başladım.

BEN'İN BAKIŞ AÇISI 

Y/N'nin telefonunu kapattım, bizim hakkımızda fazla şey öğrenmemeli. Onu biliyorum insan olduğum dönemden beri... ortaokuldan beri, korku içeren şeylere her zaman merak sarmıştı, bazen bu şeyler onun kabuslarına girerdi ve günlerce uyumadan okula gelirdi, derste uyuya kalırdı, onu uyandırmadığım zaman saatlerce uyurdu, ama bu sefer olmaz. Eğer  bizi öğrenirse benden nefret eder, benden biraz da olsa korktuğunu biliyorum ama benden nefret etmesini istemiyorum. Sadece eski hayatımızı geri istiyorum...

------------------------------------------------------------------------------------------

Aylar sonra yepyeni ama bomboş bir bölümle karşınızdayım ^v^ Umarım bu bölüm hoşunuza gider severek okursunuz, sırf  normal bir gününüzü anlatsa bile ama söz diğer bölüm daha az normal olucak  ve BEN'in bakış açısı olacak. Yazım yanlışlarım falan olursa lütfen nazik bir dille belirtin hepinizi seviyorum iyi geceler/ sabahlar Bbyee!