Minik Cadı

Minik Cadı|Texting|3.BÖLÜM

Son derse girmiştik bile kızlarla şakalaşıyorduk yine

Maysa: Kızlar ben okul çıkışı gelemicem sizle babanneme gitmem gerek
Zehra: Neden bir şey mi oldu Selma teyzeye
Maysa: Yok önemli bir şey değil geçen gece aramıştı ziyaretime gel diye
Berra: Bizde gelelim önemliyse kuzum
Maysa: Sadece uğrayacağım kızlar

Tamam dediler bir ağızdan, dersin son dakikalarındaydık çantamı topladım ve telefonumu cebimden çıkardım
Zil çalmıştı kızlar diğer taraftan gitmişti ben ise
Papatya caddesinden gidiyordum bi anda arkamda birini hissettim

Bartu: Selam umarım rahatsız etmiyorumdur
Maysa: Hayır sorun değil
Bartu: Nasılsın
Maysa: iyiyim teşekkürler sen nasılsın
Bartu: Seni gördüm daha iyi oldum

Şaşırmıştım nedense ondan bunu beklemiyordum

Maysa: Buradan mı gidiyor yolun
Bartu: Takip etmiyorum seni merak etme
Maysa: Öyle bir şey demedim zaten

Dedim göz devirerek bu hareketimden hoşlanmadığını düşündüm çünkü derin bir nefes verdi

Farklı sokaklara girdik ve konuşmadan veda ettik birbirimize

Babanneme sonunda varmıştım Kapıyı bir kaç kere tıkladım fakat açmadı telefonunu aradım hat düşmüyordu
Saat 8'e geliyordu neredeyse 2 saattir buradaydım telefonumun titreşimi ile elimi cebime attım
Babannem arıyor...
Telefonu anında açtım ve tanımadığım bir ses Selma teyzenin neyi oluyorsunuz?
Dedi o tanımadığım ses
Ben torunuyum bir şey mi oldu
Dedim telaş ile kadının sesi titrek geliyordu
Maalesef kaybettik başınız sağolsun dedi

Yıkılmıştım... en yakın arkadaşım, sırdaşım ölmüştü bu dünyadan gitmişti
Bir anda gözlerimden yaşlar akmaya başladı
Telefonu kapattım ve evin kapısının önüne çöküp kafamı ellerimin arasına alıp sessizce ağladım ne kadar geçti bilmiyorum ama artık gözümden yaş gelmiyordu

Eve gittim anneme sarıldım ve haberi verdim annemde bana sarıldı ve ağlamaya başladı

Anne: kızım baban hastanedeymiş istersen git
Maysa: Tamam anne
Dedim ve montumu giyip çıktım hava birden soğumuştu sanki bumbuz hissediyordum babamın doğum günümde aldığı motoruma bindim ve doğru hastanenin yolunu tuttum