Minik Cadı

Minik Cadı|Texting|7.BÖLÜM

Saatler 11'e geliyordu şöminenin yanında kitap okuyordum ve aynı zamanda sıcak çikolatalı sütümü içiyordum telefonumun titrediğini hissedince kitabı kapattım ve bildirime baktım

Bay Gıcık: Napıyorsunn?
Siz: Hiç kitap okuyordum, Sen ?
Bay Gıcık: Bende kitap okuyordum
Siz: Ne güzel
Bay Gıcık: Senden fazla olamaz
Siz: Anlamadım?
Bay Gıcık: Boşver

Beni sinir etmek için yaptığı bariz belliydi artık uykum gelmeye başlamıştı

Siz: İyi geceler :)
Bay Gıcık: İyi geceler Minik Cadı :))

Mutlu olmuştum nedense sanırım hoşlanmaya başlamıştım Bartudan ama kendime itiraf edemiyordum
Yarın için bir planım yoktu fakat babannemin mezarına gitmekte kararsızdım ve sonradan gitmenin benim için iyi geleceğini düşündüm
Bugün olanları düşünüp gözlerimi kapattım

Saate baktığımda öğlene geliyordu telefonumda 17 cevapsız arama vardı telaşla baktım ve
Zehra kişisinden 7 cevapsız arama...
Berra kişisinden 10 cevapsız arama...
Hemen Zehrayı aradım ve ne olduğunu sordum

Zehra aranıyor...
M: ne oldu aramışsınız uyuyordum telefonum sessizdeydi
Z: Kızım insan bi açar!
M: Duymamışım önemli bir şey oldu
Z: Bartuyu hastaneye kaldırmışlar
M: Ne diyorsun sen Zehra

Kendimi oldukça çaresiz hissetmiştim, ne yani babannem gibi o da mı gidip gelmeyecekti

Z: Maysa orada mısın
M: Geliyorum hangi hastane
Z: Sakin ol ağlama lütfen almaya geliyorum şimdi seni
M: Tamam hazırlanıyorum

Ne olduğunu bile bilmiyordum neyi vardı ki acaba umarım iyidir dedim içimden ve pijamalarımdan kurtulup eşofman takımımı giydim, telefon, cüzdan ve sigara sigara üçlüsünü cebime attıktan sonra anahtarlıktan anahtarı alıp evi kitledim
Zehra arıyor...
Meşgule atıp aşağıya indim ve gelmişti hızla hastaneye gittik ve Bartuydu

Maysa: Bartu

Dedim göz yaşı içinde

Bartu: Maysa ağlama lütfen bir şeyim yok

Odada ben Bartu ve Zehra dışında kimse yoktu sessizlik odayı sarmıştı ve sadece benim ağlamam duyuluyordu

Zehra: Hadi Maysa, Bartu dinlensin

Kafamı önüme eğip odadan çıktık

Maysa: Berra nerede
Zehra: Bizim eve geçti
Maysa: Neyi var Bartunun
Zehra: Maçta sakatlanmış
Maysa: Çok mu ağır durumu
Zehra: Hayır biz sadece senden haber alamayınca korktuk o yüzden o kadar aradık çok telaşlanmışsın

Babannemin ölmesi bende oldukça büyük bir etki bırakmış olacakki kimsenin beni bırakmasını istemiyorum ve Bartu da gidecek diye o kadar korkmuştum ki telaşlanmıştım

Maysa: Biraz öyle oldu evet

Bir kaç saat geçmişti Bartu taburcu olacaktı yanına gittim

Maysa: müsait misin acaba
Bartu: Tabii gel

Dedi ve hafif doğruldu, yanındaki koltuğa oturdum ve konuşmaya başladım

Maysa: Ben çok korktum senin için
Bartu: çok bir şeyim yok
Maysa: Olsun yinede

İçeri hemşire girdi ve taburcu olabileceğini söyleyip Bartuya bir kaç form verdi. Bartu formları doldurdu ve hastaneden çıktık o kendi evine biz ise kendi evlerimize geçtik