Little Soldier | Winter Soldier

7

Tony viskisini bir kenara bırakıp tam karşımda dikildi. "Oradan bakınca baba olabilecek gibi mi duruyorum?" Steve'e baktım ve ayağa kalktım. "Bu konuşma boşuna yapılıyor, Bucky umurumda değil ne yapmak istiyorsa yapsın ben gidiyorum." Steve tekrar kolumdan tutunca kolumu sertçe geri çektim "Benden uzak dur hiçbirinizin umurunda bile değildim şimdi gelmişsiniz seni koruyoruz diyorsunuz." İşaret parmağımla Tonyi gösterip konuşmama devam ettim "O hiçbir zaman bana babalık yapmayı bile denememiş, sence çok sikinde gibi mi duruyor!" Odanın kapısını çarpıp çıkınca nereye gideceğimi bilmiyordum Parker da burada kaldığına göre gidebileceğim hiçbir yer yoktu.

-

Kulenin önünde öylece oturup öylece geçip giden arabaları izlerken Steve yanıma gelmişti ve hiçbir şey söylemeden öylece duruyordu. "Vücudumuzdaki serumlar aynı mı?" Ellerini pantolonunun cebine koyup gözlerini kalabalık şehirde gezdirdi. "Sanırım öyle." Yanımdan ayrılmayıp tepemde dikiliyordu "o neden böyle, yani  herkes nasıl olduğunu  biliyor ama o daha çok şey gibi. Duygusuz" Steve ayakta dikilmeyi bırakıp yanıma oturdu "O duygusuz değil Casey sadece alışmaya çalışıyor." Steve ne derse desin Tony benim için bencil ve duygusuz biriydi, kim çocuğu olduğunu bildiği halde yokmuş gibi yaşar ki. "Birkaç gün burada kal sonra seni istediğin bir yere götüreceğim tamam mı?" Burada bir saniye bile durmak istemesem de kabul etmekten başka şansım yoktu, aklımdan onca şey geçse de hiç birini gerçekleştirebilecek gücüm de kalmamıştı. Steve kalkmam için elini uzatmıştı tuttum ve kalktım, bu kuleye bir daha girmek istemiyordum ama gerçekten başka seçeneğim yoktu. 

Steve bana Parker'ın odasına kadar eşlik etti ve sonra yanımdan sessizce uzaklaştı, odaya girdiğimde hızla oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi "İyi misin ne oldu kötü gözüküyorsun." Mental açıdan o kadar yorgundum ki iki kelime edecek halim yoktu. "Tony babammış." Peter hiç şaşırmamış bir şekilde bakmaya devam ediyordu "Evet biliyorum Happy anlattı." Kendimi yatağın üstüne bırakıp derin bir nefes aldım "Galiba artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak." Peter yanıma geldi ve oturdu. "Ben her zaman yanındayım Casey bunu unutma ne olursa olsun." Peter gerçekten iyi bir dostu ama dostlar her zaman her şeyi çözemezlerdi değil mi? Aklıma takılan şey ile yerimden hızlıca kalktım ve kapıya ilerledim Peter'ı unuttuğumu fark edince "Benimle gelir misin öğrenmem gereken bir şey var." 

Koşar adımlarla koridordan asansöre ilerledik bindikten sonra nereye gideceğimizi bende bilmiyordum ama rasgele bir yere bastım. Yine müthiş güzel kızıl ajan karşıma çıkınca gülümsedim ve başımı salladım "Bu sefer hangisini arıyorsun" Gerçekten mükemmel biriydi "Steve nerede biliyor musun?" Tony'nin odasında olduklarını söyleyince tekrar asansöre bindik ve Tony'nın odasının bulunduğu kata çıktık, onun yüzünü ne kadar görmek istemesem de öğrenmem gereken bir şey vardı. Uzun camlarla kaplı odanın içinde ikisinin de oturup bir şeyler konuştuğunu görünce içeri girdim ikisi de birden bana bakınca bir a dondum kaldım.

"Buraya geldiğimde bana anlattığınız saçma hikayenin gerçeğini anlatın, annem ve babam nasıl öldü" Soruyu sorduğumda Tony sandalyesiyle dönerken Steve ayağa kalktı ve yanıma geldi arkamda duran Peter'a baktı "Onun da duymasını istiyor musun" Kafamı salladığımda benim için bir sandalye çekti ve oturdum "Bunu anlatması gereken Tony ama yine de ben anlatacağım ki burada bir birinizi öldürmeye kalkmayın" Kafamı sallamaya devam ettim bir an önce konuya geçsin istiyordum. Emily ve Daniel'in ölümü tamamen doğruydu doğru olmayan yer ise Daniel'in senin baban olmaması ve sende haberdar olmamamız meselesiydi. Annen Tony'den hamile kaldığında" lafını kesip Tony'e döndü ve ölümcül bakışlar attı bunların onun anlatacağı meseleler olmadığını biliyordum "Annen Tony'den hamile kaldığını öğrendiğinde ondan ayrılmıştı bile ve hamile  olduğunu da Tony'e söylememişti ki karnı belli olmaya başlayana kadar, Tony bunu öğrenince tekrar barışmaya çalıştı ama yaptığı yanlışları affetmeyecek bir kadındı annen. Sen doğduktan sonra tabii ki de hakkı olduğu içi Tonyle görüştün ilk geldiğinde gördüğü fotoğraflar hep onlardı ve annenin ölümü kısmına gelirsek" Steve tek nefeste anlattığı şeyleri sindirmek için deri bir nefes aldı ve yerinden kalktı. "Gerisini sen anlat Tony benden bu kadar" Sırtını cama yasladı ve Tonyi dinlemeye başladı "Annen sen doğduğunda beni az da olsa affetti babasız büyümeni o kadar da istemiyordu, Daniel konusuna gelirsen ben hamile olduğunu bilmediğim zamanlar anne destek olan bir ajanın tekiydi, arkadaşlıktan başka hiçbir ilişkisi yoktu. o görev gününe gelirsek Daniel ile berber gitmişlerdi gerçekten de riskin 0 olduğu bir görevdi ama işin içine hydrayı katmamıştık Daniel ve ardından annen vuruldu anneni son sözü sendin sana sahip çıkmamı söylemişti."

Tony Son cümleyi söyledikten sonra gözlerini kaçırmıştı "Ve sen onun son isteğini bile gerçekleştirmeyecek kadar bencilsin öyle değil mi?" dediğim şeylere kaşları çatıldı ve ayağa kalktı. "En iyi eğitimi al, en iyi yerlerde büyü diye elimden geleni yaptım ve hala nankörlük mü ediyorsun o görevin sorumlusu bile sendin!" Tony'nin söylediği şeyler umurumda değildi ama bu kadar saçma konuşması ağrıma gidiyordu "Ben sadece sevgi istemiştim ve bana özel olarak ayarladığın ajanlar duvardan farksızdı anlıyor musun sen sadece annemin düştüğü bir hatasın bunu sormam bile hataydı senden ne beklenir ki zaten!" Arkamı dönüp odadan çıkacaktım ki kolumdan sertçe tutup beni kendine döndürdü "Elimden gele her şeyi denedim Casey bunu anlaman gerek." Sinirden köpüren öfkemi kontrol altına almaya çalışıyordum "Ne saçmalıyorsun sen ya bana baba olmayı bile hiç denemedin! Seni hayatımda ilk kez okula geldiğin gün gördüm ve bana elinden gelen her şeyi yaptığını sakın söylemeye kalkma bile Stark!" Cam kapıyı açıp yangın merdivenlerinden hızlıca inerken Peter'ın odada kaldığını ve yine tek arkamdan gelenin Steve olduğunu fark ettim "Başımdan git Steve" Hala arkamda gelmeye devam ediyordu "Öfken seni kontrol ederken olmaz Casey" Arkama bir hışımla dönüp yakasına yapıştığımda öylece hiç bir tepki vermeden durdu. "Neden benle iletişime geçtiniz ki bıraksaydınız o koruyucu aileden bu koruyucu aileye sürünseydim böyle olmasından daha iyiydi hepinizden nefret ediyorum!" Steve hiçbir şey demiyordu sadece bakıyordu, yakasında olan ellerimi geri çekmiştim ve sadece yüzüne bakıyordum "16 Yıldır Tony'nin yanındayım Casey emin ol senin her anına fiziksel olarak yanında olamasa da her zaman yanındaydı 6.sınıftakki fizik projende, mezuniyetinde, okul balolarında hep seni izliyordu o seni her zaman önemsedi buna emin ol lütfen." Ne derse desin benim için hiçbir şey ifade etmiyordu ki. "Bunca şeyi değil sadece gerçek ailemi istiyordum ben. Steve sadece bunu istiyordum..."

Uzun zamandır mental açıdan bir çöküş içerisindeydim bu sebepten bayadır hiçbir şey yazmamıştım ama şimdi geri döndüm. Umarım beğenmişsinizdir oy kullanıp yorum yapmayı unutmayın <3 <3 <3