Annem biraz Tripli bir tavırla gül gibi memleketimiz dururken Eskişehir de nereden çıktı diyordu.ya başına bir şey gelirse yq
Bir şey olursa diye cümleleri uzatiyordu.Anneme döndüm
-merak etme hiç bir şey olmayacak her şey iyi gidecek.
Babam dan hiç ses çıkmıyordu ve karanlık bir tünele giriyorduk.
Babama
-Sen hiç ozlemeyecek gibisin .
-Benim bi tanecik kızım Aslım sen hiç ozlemez olur muyum.
Bir anda babam direksiyonu sağa doğru kırdı ve her şey biranda karardı.
Haftanın hangi günüydü,kaç gün geçmişti ve bize ne olmuştu bilmiyordum. Annem ,babam neredeydi?
Gözlerimi açtığımda bir odanın içindeydim. Mavi bir odayı ve sağ tarafıma baktım, bir yatak vardı ama kimse yoktu. Büyük ihtimalle hastanede olmalıydım.Peki neden, annem neredeydi? Beyaz giyimli bir bayan bana doğru yaklaşarak;
-Merhaba, korkmayın. Burası hastane guvendesiniz.
- Ne ne oldu? Annem, annem nerede? - Anneniz yan odada kazada kafasını carpmis ama merak etmeyin gerekenler yapılıyor.
(Babam tamamen aklımdan çıkmıştı. )
-Annenizi biraz dinlendikten sonra görebilirsiniz.
-Hayır çıkar şu elimdekileri ben iyiyim.Annem,Birtanem, ne oldu ona? Yanına gideceğim.
Kolumdakileri çıkardım, yavaş yavaş yürüyorum ama başım dönüyordu ve kaza anını düşünüyordum.Yan odanın camekanina geldim.Annem uzanmış yatıyordu.Cama dokundum sanki ona dokunmuş gibi hissettim. Gözlerimden yaşlar akıyor ve dudaklarimi ıslatiyordu.
Hemşire - Merak Etme her şey iyi gidecek.
-Bu cümleyi kazadan önce anneme söylemiştim sonra bu kaza oldu.
Kopuk kopuk anlar gözümün önüne geliyordu.Bir anda karanlık tunelde pek belli olmayan yeşile benzeyen bir araba gözlerimin önünde canlandı. Ben bu anlara dalmışken bir ses
- Hadi artık dinlenmen lazım dedi.
Yavaş yavaş odaya giderken bir anda yere yığıldim ve bağıra bagira ağlamaya başladım. Hiçbir şey anlamiyordum,duymuyordum.
Bayilmisim. .....
