හිතලුවක් වු අනාගතය....
හැම හීනයකම ජීවත් වුන චරිතයකට යන්න දෙන එක ලේසි නැහැ..
එයාට දුන්න හදවතේ දුන්න ඉඩ හිස් ඉඩමක් වෙලා.සැකයි මට එයාගෙ ආසම පියෝනි පැළ මගෙ හිස් ඉඩමේ වැවිලා මට හැනහකි හැදේවිද කියලා...හික්ස්..
ආදරය මෝඩයි...
JIMIN PARK
✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾✾
15 - 12 - 2055
"අ..අ..ප්පා.."
* SLAP *
"කියන්න එපා උබේ ඔය කටින් මට අප්පා කියලා.. මුළු පාක් ෆැමිලි එකේම නම්බුව විනාශ කරපු එකෙක් උබ.පරම්පරාවම මේ ලැජ්ජාවෙන් මූණ දෙන්නෙ කොහොමද සමාජෙට!"
ජිමින්ගෙ අප්පා මිස්ටර් පාක්ගෙ අතේ ඇඟිලි පහම ජිමින්ගෙ කම්මුලක හිටියෙ ඒ ගහපු පාරෙ සැරට.ජිමින් තවත් ඒවා දරන්න තරම් ශක්තිමත් නැති වෙද්දි එයා බිම ටයිල් උඩ වැටිලා ගියා..
"හනී ඉනෆ්...! ඔයත් දන්නවා මේක එයාගෙ වැරැද්දක් නෙවෙයි කියලා.මේ සේරම මුල අර ඔළුව වැඩි ජියෝන්ලා! මගෙ පුතාට අත තියන්න එපා..!"ජිමින්ගේ ඔම්මා ජිමින් ගාව දණ ගහන් එයාව තුරුළට ඇද ගනිද්දි ජිමින්ගෙ හියුන්ග් හොසොක් අප්පාව අල්ල ගත්තෙ එයා ඔළුවත් අල්ලන් පස්සට අඩියක් තිබ්බ නිසා.
"අප්පා ග්වෙන්චනා..? "
"ම්න්...."
මිස්ටර් පාක් හොසොක්ට වාරුවෙන ගමන් ලඟම තිබුන සෝෆා එකේ ඉඳගනිද්දි ජිමින්ගෙ ඔම්මා ජිමින් එක්කම අප්පා දිහා බලාගෙන හිටියා..
"අප්පා මං ඩොක්ටර්ට කෝල් කරන්නම්...ඔයාට අමාරුයි.."
හොසොක් කළබලෙන් එතනින් යන්න යද්දි මිස්ටර් පාක් නෑ කියන්න ඔළුව වනන ගමන් පියාන හිටිය ඇස් ඇරියා.