Işığını bulduğun an, çıkarsın karanlıktan. Bulduğun zaman kanatlarını erkek meleğin, uçarsın sonsuzluğa...
Yine sıkıcı ve yine b*ktan bir okul günü daha bitti. Yine alay yine dalga. Söylemesi kolay tabii. Onca yıldır bi' "adam" olamadım onlara göre. Güya çok "top"muşum. Yağmur'um da olmasa ne yapardım bilmem. Tek arkadaşım. Tek sırdaşım. Tek anlayanım. Okulda eşcinsel olduğumdan şüphelenmeye başladılar diye sevgilim rolü yapan biricik kız. Öğrenseler benim için sorun olmaz da, babam tarafından katledilmemek için gizliyorum. Evet, ben Efe Altın, Altın Holding'in sahibinin oğlu, eşcinselim ve babam bir homofobik. Çok zor aslında ama alıştım. Babam, annem öldükten sonra İstanbul'dan İzmir'e taşınmamızı istedi. Neymiş annemin hatıralarını kaldıramıyormuş. Papucumum hatıraları. Eşcinsel olduğumu öğrenince babama söyleyemeden tansiyonu fırladı, ardından kalp krizi ve geç müdahale. Sonu ölüm. Bir homofobik daha gitti. Ne yazık ki sarı saçlarımı ve bazen yeşil bazen mavi olan gözlerimi ondan almışım. Bu bir hastalık aslında. "Felamomin" hastalığı: Hormon salgılarına göre gözde renk değişimi. İstanbul'daki Ataşehir Doğa Koleji'ni beğenmediği için İzmir'de Amerikan Koleji'ne gönderdi beni babam. Yine o kadar zenginliğin içinde neden eve yürüyerek gidiyor deyeceksiniz. Tabii ki onun yüzünden. Erkek meleğimin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Erkek Meleğim
Teen FictionO, benim saklı dünyam. Şu kara kalbin ışığı. Kurtuluşum. Son noktam. O benim gökküşağım. O benim yıkılmaz duvarım. O, anahtarı kalbim olan kilitli kapım. O, benim Erkek Meleğim...
