Unicode#
"ဂျယ်ဆော့ဂီ! ဂျယ်ဆော့ဂီ!!! မြန်မြန်လို့ ကုကုရေကူပြောပေးအုံး!"
ထယ်ယောင်းမှာရောက်ကတည်းကအိမ်ထဲ၌နေနေရသည်မှာ အတော်ကြာနေပြီဖြစ်၍ ဂျီမင်းနှင့်ထယ်ယောင်း နှစ်ယောက်သား အပြင်ထွက်လည်ရန်ဂျောင်ကုကိုအစားမစားဘဲဂျီတိုက်ကာ ယခုတွင်ခွင့်ပြုချက်လည်းရပြီမို့ ကားပေါ်မှာစောင့်နေကြတာဖြစ်သည်
ဂျယ်ဆော့ကကားမောင်းသူဖြစ်ပြီး ဂျောင်ကုနှင့်စကားပြော၍မပြီးသေးတာကြောင့်မလာသေးသည်ကို ထယ်ယောင်းမှာတပူပူတကျီကျီ
"ထယ် ခနလေးကွာ ကိုယ်မှာစရာလေးရှိလို့နော် လိမ္မာပါတယ်"
ဂျောင်ကုမှချော့ပြောလိုက်တော့ ပြုံးပြလာကာငြိမ်ကျသွားသည်
"ထယ်ယောင်းတခုခုဖြစ်ရင် မင်းခေါင်းကိုသစ်ဖြတ်လွှနဲ့ဖြတ်မှာနော်ဂျယ် ရေမထိစေနဲ့ ရေမကိုင်စေနဲ့ ရေနဲ့ဝေးဝေးထား ဟားရှ် ငါတကယ်စိတ်မချတာနော်ဟိတ်ကောင်..."
"အသက်နဲ့ရင်းပြီးစောင့်ရှောက်မှာပါ စိတ်ချလို့ရပါတယ်"
ယနေ့ အရေးကြီးmeeting ရှိသည်မို့ ဂျောင်ကုမှာဘယ်လိုမှမအား
အခုရက်ပိုင်း အချိန်ပြည့်MacBookတစ်လုံးဖြင့်အလုပ်ရှုပ်နေတတ်သည် ထို့ကြောင့်ရေသူလေးကိုသူမပါဘဲစိတ်မချလို့မလွှတ်သည်ကို တငိုငိုတရီရီဖြင့်အစာမစား ဆန္ဒပြနေသည်မို့ကိုယ်ကဘဲသူမပျော်တာလေးကိုမကြည့်ရက်နိုင်၍လိုက်လျောလိုက်ရတော့သည် ဂျယ်ဆော့နဲ့မို့သာစိတ်ချလက်ချလွှတ်လိုက်ရတာ
မြှောက်ပေးသည့်ဂျီမင်းကိုလက်သီးပြလိုက်တော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်သွားသည်
ကားတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်ရင်း ရေသူထီးလေး၏ပါးလေးနှစ်ဖက်ကိုလက်ဖြင့်ထိန်းကိုင်လိုက်ကာ
"ရေထိလို့မရဘူးဆိုတာ သိတယ်မို့လားကလေးလေး မုန့်တွေရယ်အဝတ်အစားတွေရယ်ပြီးတော့သဘောကျတာအကုန်ယူ ကိုယ်ဂျယ့်ကိုblack cardပေးထားတယ် တစ်ခုဘဲရေမထိစေနဲ့နော် အချိုရည်တွေလဲဝယ်မတိုက်နဲ့ဂျီမင်း"
"မတိုက်ဘူးစိတ်ချ အကိုဂျောင်ကု ဒါနဲ့ယောင်းငယ်ကိုဘာလို့ရေအထိမခံဖြစ်နေတာလည်း"
YOU ARE READING
sᴛᴏʀʏ ᴏғ ᴛʜᴇ ʙʟᴜᴇ sᴇᴀ «ᴋᴠ»
Fanficကိုယ်မင်းကိုဘယ်လောက်ချစ်လဲဆိုတာသိရဲ့သားနဲ့ကြည်စားနေတာဘာသဘောလဲ ကိုယ္မင္းကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္လဲဆိုတာသိရဲ႕သားနဲ႕ၾကည္စားေနတာဘာသေဘာလဲ
