Rivera Series1 : Bad Romance (COMPLETE ✅ )

16

Please correct my grammatical errors if I'm wrong. Mas ayos po yun sa'kin!

______

"Monday, s'ya si Tita beauty yung friend kong kinukwento sayo. Diba you want to meet her?" tanong ni Freesia sa bata na halos anim na taong gulang na.

"Opo, Mame Love, ang pretty n'ya po para po talaga s'yang barbie." The girl named Monday said while she giggled and looked at me that's why I gave her a sweet smile and then wave my hand saying hi to her.

"Si Tita Sunflower muna ang makakasama mo dito sa resthouse hindi na si Mama La."

"Why, Mame Love? Ayaw na po ba ni Mama La alagaan ako kasi makulit si Monday?"

"No, Baby. Mama La always love you, kaya lang need umalis na Mama La for her check ups and Papa lo needs Mama La kaya sila muna ang mag-kasama." sabay karga nito sa bata at yumakap naman sa kanya.

"Okie po, Mame. Tita Sunflower and I will play sands, stone, shells and gagawa po kami ng more bracelets, then we will give you 2 po and 1 for your friends po and also 2 for papa." nakita ko ang pag-bago ng expression ng mukha ni Freesia sa dating malamig naging malambing at nabahidan ng lungkot ang mukha nito.

"Go to your room muna, Pretty Monday. Need namin mag talk ni Tita Sunflower and for adult girls yun kaya bawal si Monday." sa ay baba nito kay Monday.

"I understand po, Mame Love, but later can I barrow my Tita Sunflower napo?" she ask Freesia na nakapag-pangiti sa'kin lalo na ng mag puppy eyes ito.

"Of course, you can borrow Tita Sunflower later."

"Promise?"

"Pinky promise, Pretty Monday."

"Okie, Mame." saka ito lumingon sa'kin habang naka-ngiti at nag wave ng kanyang kamay. "Bye Tita." nag wave rin ako ng aking kamay sa kanya habang naka-ngiti saka ko binalingan ng tingin si Freesia.

"Care to tell me if anong nangyari bakit ka umiiyak kagabi?" hindi ko alam pero biglang bumalik lahat ng naramdaman ko kagabi dahil sa mga nalaman ko.

"Freesia, h-hindi nila ako t-tunay na anak." biglang tumulo ang luha ko after ko bigkasin ang mga salitang yon.

"What do you mean? Pa'nong hindi?" kita ko ang pag-kunot ng noo ni Freesia.

"Remember nung time na pumasok ako sa organization nila King, kasama ako ni Saturina that time, nakita n'ya akong nakikipag-bugbugan, high school days ko 'yon and that time wala akong malay na napunta sa HQ, dahil sa tulong ni Saturina. Nakipag-bugbugan ako dahil lagi akong na bubully kesyo wala 'kong pamilya dahil eversince nga naman simula ng nag-aral ako walang magulang na pumupunta sa' kin sa school. Every achievements day, family day, school meeting, wala sila. Kahit nga vacation day ko hindi ko sila maka-sama dahil wala silang oras saakin. They'll be treated me like their own child. I never experienced the love that I want from them." wika ko.

"umpisahan mo nga sa kung paano mo lahat nalaman yan." malamig na boses na wika nya.

"The day after my punishment si Uno ang nag-alaga sa'kin, after a month napag-pasyahan kong umuwi sa babay nila mama. Gusto ko parin tapusin ang mission ko because I know one of this day pwedeng maka-harap ko si King using his influence. Gusto ko maayos na lahat ng pina-pagawa n'ya. I admit na may takot akong hindi sumunod kay King dahil halos sa kanya ako dumepende since I was 18 years old. I want to finish my mission before leaving in our organization, that's why I decide na umuwi kila mama para ro'n gawin ang mission ko. Pumayag si Uno na umuwi ako sa bahay kaya hinatid n'ya ako but We didn't expect na maabutan namin sila mama at papa but I ignored them. I know that I'm rude but sometimes I have to be because they cause to much pain. Hindi rin ako pinansin nila Mama kaya I thought wala lang talaga." hindi ko namalayan na tumulo na ang luha ko.