Rivera Series1 : Bad Romance (COMPLETE ✅ )

30

Please correct my grammatical errors if I'm wrong. Mas ayos po yun sa'kin!

_____

"Mami, gusto na mag cry ni Phievie." namumula ang mata ng anak ko kaya kinalong ko ito saka s'ya sumiksik sa aking leeg.

"Bakit iiyak si, Phievie?" mahina kong tinapik ang kanyang likod.

"Ayaw ni Kuya Pierce mag play saakin." sabay iyak nito.

"Tahan na. Tawagin nalang ni Mami si Snow para may kalaro na si Phievie."

"Salamat so much, Mami." sabay pahid nvya sa kanyang luha.

"I love you."

"Love you po!" sabay kurot nito sa painge ko kaya napa-ngiwi ako.

"Baba ka muna, Anak." bumama naman ito at umupo sa sofa.

Pumunta ako sa kwarto ng mga anak kong lalaki. Hindi kagaya ng ibang bata na mulat sa gadget ang aking mga anak dahil mas sanay sila na nakikipag-laro o hindi naman kaya ay libro at pang paint ang kanilang hawak.

Tinuruan ko sila na hindi muna gumamit ng mga gadgets dahil ayoko na mawalan sila ng oras sa mga dapat na kanilang ginagawa bilang bata. Gusto ko hanggat bata sila ay ma enjoy nila ang buhay nila at hindi nila pag-sisihan na hindi nila nagawa ang mga gawaing bata dahil mas namulat sila sa gadgets.

I have 4 kids and it's hard for me to raise them lalo na't hindi sapat ang perang kinikita ko sa pinapasukan kong coffee shop dahil narin siguro sa probinsya kami kaya mababa ang sahod.

My four kids is turning 6 this June 27. Pierro Alastair Mendoza is my first born at sobrang hindi ko ma explain ang ugai nya bukod sa tahimik at mahilig ito sa libro. Sinundan ni Pierce Aillard Mendoza na mas bata ng ilang minuto sobrang antukin na bata at mahilig talaga s'ya sa laruan sumunod ang napaka-kulit na si Pierre Aeschylus Mendoza s'ya ang masakit sa ulo dahil napaka-hilig sa manok at may pagka-piliyo talaga. Si Phievie Aevyana Mendoza ang nag-iisang babae sa kanilang apat napaka-lambing at kikay pero sobrang sensitive ng feelings kaya iyakin.

"Shiela, hiramin ko muna ang anak mo. Walang kalaro si Phievie, umiiyak."

"Ay... Tamang tama mag-lalaba ako sayo nga muna itong si kulit."

"Mama Pia!"

"Snow, dahan-dahan." paalala ko sa kanya ng tumakbo ito paoubta sa akin.

"Isasama mona ba ang magandang si Snow sa bahay mopo?" tumango ako sa kanya dahil kagaya ng anak ko ay kikay din talaga si Snow.

"Wala kasing kalaro si Magandang bff mo."

"Kikita ko po si Crush." kinikilig pa ang bata na yumakap saakin.

"Nako. Ilayo mo si Pierro sa anak ko, Pia." natawa ako sa sinabi ni Shiela.

"Para namang tutol ka maging balae ko." sabay nalang kaming natawa.

Dinala ko sa bahay si Snow. Hindi kalakihan ang bahay na meron ako dahil lumang bahay talaga ito ni Lola Sela.

7 years ago ng magising ako at tumakas sa isang malaking bahay sa Palawan. Wala akong matandaan pero nagising ako na umbok ang aking tiyan. Alam kong may asawa o nobyo ako dahil nabuntis ako pero natatakot akong hanapin dahil baka iniwan ako nito saka wala talaga akong maalala.

"Bff!" boses ng anak ko iyon for sure.

"Pierro!" sigaw naman ni Snow kaya natawa ako ng makitang ngumuso si Snow.

Mahaba ang buhok ng anak ko na kulay brown kagaya ng kanyang mga mata pero ang tatlo kong lalaku ay may asul na mga mata at mukhang sa kanilang ama nila iyon nakuha.