🖤 ANONİM 🖤 ÇAĞTU

BÖLÜM 27

Tuana

"Efeeee! Kalk artık yaa" bir yandan salatalık doğrarken bir yandan da Efeye sesleniyordum. Beyefendi güzellik uykusundan kalkamadı da bir türlü. "Efeeee!" yine ses gelmedi. "Ya efe!" sinirle bıçağı tezgaha bırakıp mutfaktan çıktım. "Efe artık kalk-" merdivenlere yönelecekken koltukta uyuyan bir adet Efe gördüm. Bu ne ara buraya geldi ya?

"Efe iki saattir bağırıyorum ya! İnsan bir cevap verir." dedim yanına doğru giderken. Ses vermeyince kolundan dürttüm. "Efe yaşıyor musun?" yerinde kıpırdanıp konuşmaya başladı. "Hayır yaşamıyorum." kafasına hafifçe vurdum. "Sus be! kalk hadi" kolundan tutup çekiştirmeye başladım. " hadii!" 

"Naz Allah için dur ya!" kolunu sertçe bıraktım. "Ayh yeter! kalkmıyorsan kalkma be!" sinirle mutfağa girdim. Arkamdan oflama sesleri gelince güldüm. Ayağa kalkmıştı biliyorum. "5 dk dedik ya. 5 dk!" dedi bağırarak. Elime tekrar bıçağı aldım. "Sen o beş dakikayı saat kaçta söyledin hatırla bakalım!" ses gelmeyince tekrar güldüm. Önüme dönüp salatalıkları doğramaya devam ettim. Böyle susarsın işte.

***

Elimdeki son tabağı makineye yerleştirip makinenin kapağını kapattım. Elimi yıkayıp mutfaktan çıktım. Efe salonda maç izliyordu. Ben anlamıyorum bu maç sevdasını ya ben sadece Beşiktaş maçı izliyorum bu ise tüm Ülkelerin maçını izliyor!

"Yoruldum ya.." kendimi onun oturduğu koltuğa bıraktım. "Hadi be!" elini dizine vurdu. Öne doğru eğilip elimi önünde salladım. "Bir dk güzelim" Ne oluyor buna ya? Sehpanın üzerinden kumandayı alıp televizyonu kapattım. Bir anda bana döndü. "Tuana ne yapıyorsun ya" tek kaşımı kaldırıp yüzüne baktım. "Tuana?" oflayıp arkasına yaslandı. "2 saattir mutfaktayım insan gelir bi yardım eder." Kumandayı sertçe sehpaya indirdim. "Ama en önemli yeriydi ya!" Hala beni takmıyor ya! Çıldırıcam "Çağan! ben ne diyorum sen ne diyorsun ya" bana baktı.

"Bağırma. Sakince konuş." ben burada sinirden çatlamak üzereyken onun bu sakin tavrı beni daha çok sinirlendiriyordu! "Çağan! kaç saattir televizyonun önünde olduğunun farkında mısın? Yanına oturuyorum çıt yok! Yardım et diyorum çıt yok! Ne oldu sana böyle ya?" Ellerimin tersiyle yanağımdan süzülen yaşı sildim. "B-bak eğer bu ilişkimizden S-sıkıldıys-" Bir anda bana baktı. "saçmalama istersen he?" ellerimi saçlarımı daldırdım. Saçlarımı geriye atıp konuşmaya devam ettim. 

"Ne bu halin o zaman?" derin bir nefes verdi. Kolumdan çekip yanına oturttu. "Bir tanem senden sıkıldığım falan yok. Bu aralar babamla biraz sıkıntım vardı. Sana belli etmeyeyim derken. Daha çok şey oldu gibi.." titrek bir nefes verdim."Anlatabilirdin bana. Ya benim aklımdan bin türlü şey geçti salak! Kendi kendime düşünüyorum acaba ben mi birşey yaptım? Çok mu sıkıyorum onu? Benden sıkıld-" Dudağımın üstünde sıcaklık hissedince normal olarak cümleme yarıda kalmıştı. Vücudumu ateş basarken ne yapacağımı şaşırmıştım. Çağanın elim belimi kavrarken en son kendimi rahat bırakıp bende karşılık verdim. -1-2 saniye sonra geri çekildi anlını anlıma yasladı Fısıltılı bir şekilde konuşmaya başladı. "Ben sana deli gibi aşıkken senden sıkılacağımı nasıl düşündün?" 

Kısa bir süre sessizlik oluştu. Başımı önüme eğmiş ne diyeceğimi bilemiyordum. Şu an bu soruyu bende kendime soruyorum. Nasıl böyle bir şey düşündüm? Gerçekten çok haksızlık ettim çocuğa. Bu düşündüklerim ona güvensizliğimi gösteriyordu ama.. Ama ben ona gözüm kapalı bile güvenirim.

Dolan gözlerimi silip sertçe burnumu çektim. "Şşşt ağlamak yok." fısıldadığı cümle ile kolları bedenimi sardı. Beni kucağına çekince bende kollarımı beline sardım. Saçımı kulağımın arkasına yerleştirip yüzüme bakmaya başladı. Ama ben asla göz teması kurmuyordum daha çok üzerindeki sweetle bakışıyordum. Kızarmış suratıma bakmaya devam ederken daha fazla dayanamayıp bende ona baktım. Yüzünde hafif bir tebessümle beni izliyordu. "Bakma bana öyle ya!" diyip daha çok sokuldum ona. "Bakmamak elimde değil.." bilerek yapıyordu ya! sırf utanayım diye böyle yapıyordu. 

Saçlarımın arasına kısa bir öpücük kondurup benimle birlikte ayağa kalktı. "Efe! Efe indir beni bak bir yerin ağrıyıcak hadi" beni dinlemeden mutfağa doğru yürümeye başladı. "Kime diyorum!" Mutfağa girip beni tezgahın üzerine oturttu. Çekmeceden mutfak önlüğünü çıkarıp boynundan geçirdi. Arkadaki ipi bağlarken bana döndü. "Bu akşama yemekler benden. Ne istersiniz Naz hanım" 

"Senin elinden zehir olsa yerim ben." Tek kaşını kaldırıp bana baktı. Yavaş adımlarla bana yaklaştı. Ellerini tezgaha dayayıp yüzüme doğru eğildi. "Öyle mi?" başımı salladım. "Öyle." gülüp boynuma uzun bir öpücük bıraktı. "Evet. Ne yiyelim." 

"Şöyle güzel soslu bir makarnaya hayır demem." Güldü. "Biliyordum." Anlamaz bakışlarla ona baktım. "Nasıl biliyordun?" 

"Bir zamanlar senin bir Anonimin vardı güzelim" gülümsedim. "Nasıl unuturum ben onu ya!" dedim alaycı bir tavırla. O da güldü. "Efe bi gelsene." anlamaz bakışlarla bana baktı. "Ne oldu?"  elimle yaklaşması için işaret verdim. "Yaklaş yaklaş." tereddütle bana yaklaştı. "Yemiyicem seni! Gel şuraya." Yanıma geldi. Yüzünü ellerimin arasına alıp Gamzesinin olduğu yeri ısırdım. Hemen geri çekildi. "Ahh! kızım ne yapıyorsun ya! Hani yemiyicektin." güldüm. "Sende gülmeseydin bana ne!" 

"Gülmekte suç ya!" Kıyamam ya şu tipe bak "Tamam gel gel öpücem." omuz silkti. "Ya valla öpücem!" göz ucuyla bana baktı. Sonra elindekileri tezgaha bırakıp yanıma geldi. Ellerimi boynuna dolayıp gamzesinin olduğu yeri öptüm. "Affettin mi?" başını salladı. "Tamam o zaman hadi akşam yemeği ellerinizden öper." diyip tezgahın üzerinden atladım. "Yavaş!" gülüp salona girdim. Kumandayla televizyonu açıp koltuğa yayıldım. 

Şimdi sıra bende..

Kestiiik

Uzun bir süre sonra tekrar beraberiz

Bölüm nasıldı?

20 oy

40 yorumda yeni bölüm gelicek

Uğurbeeeeeeeeeeeeeeeeee