🖤 ANONİM 🖤 ÇAĞTU

BÖLÜM 28

Tuanadan

Çağan mutfağın kapısını kilitlemiş 2 saattir bir şeylerle uğraşıyordu. Yanına gitsem de kapıyı açmıyordu. Derin bir nefes verdim gözüm tekrar mutfak kapısına kaydı. İnşallah ev havaya uçmaz.  

Evin kapısı çalmaya başlayınca televizyonu kapatıp ayağa kalktım. Kim ki bu saatte? Başta tereddütte kalsam da kapı tekrar çalınca açtım. 

"Merhaba" dedi tanımadığım bir kız."Merhaba?" kız elinde kapla bana bakıyordu. Ben konuşmayınca o konuşmaya başladı. "Ha şey ben karşı komşunuzum. Daha yeni taşındım da" gülümsedim. "Hayırlı olsun o zaman" elini uzattı. "Ben Didem." elini sıktım. "Tuana bende" cana yakın bir kıza benziyordu aslında. "Eee şey ben kek yapacaktım da yeni taşındığımız için şeker  alamadık. Sizde varsa biraz verebilir misiniz?" elinde ki kabı aldım. "Tabi. Buyrun geçin içeri isterseniz."  dedim kapının önünden çekilerek. "Peki tamam." 

Kız çekingen bir tavırla içeri adımladı. Bende kapıyı kapatıp arkasından ilerledim. "Tek mi yaşıyorsunuz evde" dedi. "Hayır erkek arkadaşım var. Siz?" dedim arkasından gelerek. "Evet. Ailem Sinop da bende kendi hayatımı kurmak için buraya geldim." başımı salladım. Koltuğa oturdu."İstanbul güzel şehir hayat şartları bazen zorluyor ama çabuk alışırsın. Sonra da vazgeçmek istemezsin" başını salladı. Sessizlik olunca elimdeki kabı gösterdim. "Ben şekeri getiriyim" Mutfağa doğru ilerledim. Kapıya tıkladım. "Aşkım, kapıyı açar mısın?" kapının kilidi açıldı aradan baktı. "Ne oldu?" elimdeki kabı gösterdim. "Şeker alıcam çık" mutfağa girecekken durdurdu. "Yok giremezsin! Ver ben sana veririm." oflayıp elimdeki kabı uzattım. Kapıyı kapatıp kilitledi. 

Kapı tekrar açılınca geriye doğru sendeledim. "Al" elindeki kabı aldım. "O mutfağı dağınık halde bir göreyim varya-" omzumdan içeriye doğru hafifçe ittirdi. "Tamam tamam hadi." kapıyı sertçe kapatıp kilitledi. Sabır çekip Didemin yanına gittim. Ayağa kalkıp elimdeki kabı aldı. "Çok teşekkür ederim Tuana" başımı salladım. "Afiyet olsun." kapıya doğru ilerledik "Tanıştığıma çok memnun oldum. Bir gün sizi akşam yemeğine beklerim." başımı salladım. "Geliriz İnşallah" dışarı çıktık. "İyi günler o zaman" gülümsedim "İyi günler" o gidince bende kapıyı kapattım. 

Kendimi tekrar koltuğa attım. "Çağan! hadi ya açlıktan ölüyorum burada" dedim bağırarak. 1-2 dk sonra Mutfağın kapısı açıldı. "Gel hadi bitti." koltuktan hızlıca kalktım. "sonunda ya açlıktan öldüm burada. Çok merak ediyorum yani bu 2 saat içinde ne yaptın-" Mutfağa girmemle olduğum yere çivilendim. "Çağan bu ne!" ona döndüğümde sustu  gergince etrafına bakındı.. "Yemek?" sinirle mutfağa döndüm. "Ya bu mutfağın hali ne! Birde sana dağıtma dedim demeseydim ne olurdu Allah bilir!"

"Aşkım abartmıyor musun? Alt tarafı Un döküldü, Yumurtalar yere düştü, makarna etrafa saçıldı-"  bir anlık sustu. "Gerçekten çok dağılmış" saçlarımı geriye atıp sandalyeye oturdum. "Nasıl temizlenecek burası" o da etrafa bakmaya başladı. Gerçekten de çok dağılmıştı. "T-temizleriz ya ne olacak ki" 

"Hıı aynen ne oluca ki!" sinirle sandalyeden kalktım. "Buraları sen toplayacaksın Çağan. Sana 2 saat müddet" dedim kolumdaki saati göstererek eğer ki 2 saat sonra burası derli toplu olmazsa.. Kapı dışarı" Mutfaktan çıktım. Salona geçip koltuğa oturdum. Çok mu abarttım ya? 

Gözüm ona kaydı. Öylece durmuş etrafına bakıyordu. Kıyamam ya.. Aman! bana ne dağıtmasaydı yani o da. Uyarmıştım ben. 

*** 

Kolumda ki saate baktım. 2 saati bitmek üzereydi. Tekrar televizyona döndüm. 1-2 dk sonra sonra Çağan elindeki havluyla mutfaktan çıktı. Çok yorulmuştu her halinden belliydi. Yanıma gelip koltuğa  oturdu. "Vicdansız.." dedi sessizce. Ona döndüm. "İnsan gelir bir işin ucundan tutar. Öldüm ben o mutfakta" sesi kısık çıkıyordu. Çok yorgundu. "Ben bu kadar yorulacağını bilseydim-" elini havaya kaldırdı "Tamam." dedi susmam için.Gözlerini zorlukla açmaya çalıştı. Bana baktı yorgun Elalarıyla. "Ben yatmaya gidiyorum. İyi geceler sana" yavaşça koltuktan kalktı. Merdivenleri çıkmaya başladı. Ben sadece arkasından bakabildim. 

Oflayarak önüme döndüm. Kumandayla televizyonu kapattım Koltuğa fırlatıp odama çıktım. Kapıyı açtığımda yatağın boş olduğunu gördüm. Oflayarak kapıyı kapattım. Gerçekten de kırılmıştı bana. Dolabımı açıp içinden pijama takımımı çıkardım. Üstüme geçirip yatağa uzandım. hiç uykum yoktu. Ellerimi karnıma koyup tavana bakmaya başladım. O aklımdayken uyuyamam. ama bunu bile bile kendimi uyutmaya çalışıyordum.

Yan taraftan onun yastığını alıp sarıldım. Kokusu burnuma gelince istemsizce gözüm dolmuştu. Yastığa daha çok sarıldım. Kendimi sıkmayı bırakıp göz yaşlarımın akmasına izin verdim. Gerçekten de ben vicdansız biri miydim? O koskoca mutfağı çocuğun üstüne bırakmışsam evet ben vicdansız biriyim. 

Aşağıda ki hali tekrar gözümün önüne geldi. Oflayarak yataktan kalktım. Onun yastığını alıp aşağı indim. Koltuğa oturup dizlerimi kendime çektim. Yastığı dizlerimin üzerine yerleştirip başımı yastığa koydum. Eski anılarımızı düşünürken de uykuya daldım. 

*** 

Sabah başımda ki mükemmel ağrıyla ve boyun tutulmasıyla uyandım. Yüzüm şekilden şekle girerken elim boynuma gitti. Oflayarak ayağa kalktım yerde duran terliklerimi giydim. Elimdeki yastıkla yukarı çıkmaya başladım. Odama girecekken Çağan odasından çıktı. Onu takmayıp odama girdim o da aşağı inmişti zaten.  

Odadan bornozumu alıp duşa girdim. Sıcak bir duş iyi gelecekti. Suyu açtığımda biraz irkilsem de hemen alışmıştım. Sıcak su vücudumu gevşetirken bir yandan da boynumda ki sızı çoğalıyordu. Bir kaç dk sonra o sızı ağrıya dönüştüğünde hızla suyu kapattım. Elim boynuma gitti. Yavaşça duşa kabinden çıktım. Kapıda asılı olan bornozu giydim. Saçıma havluyu sardım. Aynadan boynuma baktım. Sadece biraz kızarmıştı ama ağrısı çoktu. Oflayarak banyodan çıktım. Dolabımdan eşofman takımı ve bir sweatshirt aldım.  

Aynanın karşısına geçip biraz bakım yaptım. Zaten üstümü giyerken boynumla nasıl can çekiştiğimi  bir ben bir Allah bilir. Ayağıma da kıyafetimle alakası olmayan peluşlarımı geçirdim. Evet hazırım. 

Aşağı indim. Mutfağa girdim Çağan arkasını dönmüş su dolduruyordu. "Günaydın"dedim başını salladı. "Sana da." hala soğuk davranıyordu. Derin bir nefes verdim mutfak dolabını açtım içinden ağrı kesici çıkardım. Arkasını dönükken konuşmaya başladı. "Saçını kurut ve boynunu sıcak tut" diyip mutfaktan çıktı. Artık şaşırmıyorum ya. Nede olsa kaç yıllık Anonimim o benim. Ağrı kesici ilacı yeyip. Kahvaltı hazırlamaya başladım.  

*** 

Kahvaltımızı yapmış ikimiz de salonda oturmuştuk. O telefonuyla ilgileniyor bende onun eliyle oynuyordum. "Çağan" dedim elini sıkarken. "Hı" derin bir nefes verdim. "Hala küs müsün bana?" telefonu ile ilgilenirken bana döndü. "Sana küstüğümü kim söyledi?" yaslandığım yerden doğruldum. "Ne bilim bana öyle soğuk davranınca küstün zannettim." burnundan güldü. "Dün yorgundum o yüzden biraz ters davranmış olabilirim." tekrar arkama yaslandım."Tamam sende haklısın. Belki bende mutfağı o halde sana bırakmamalıydım."Baş parmağıyla elimi okşamaya başladı.

"Boynun hala ağrıyor mu?" dedi konuyu değiştirerek. "Ani hareket edince biraz." başını salladı. "Saçını kuruttun mu?" telefonu kapatıp yanına koydu. "Kurudu zaten." dedim elimi saçımda gezdirirken. "Bu kurumuş haliyse.."

"Ay tamam bir daha kine kuruturum. Hadi kalk dışarı çıkalım." dedim ayaklanırken."Nereye?" "bilmiyorum ya hava alalım biraz. Kaç gündür evdeyiz."  başını salladı. "Tamam sen git hazırlan." hızlıca yukarı çıktım. Üzerime bol paça pantolon ve Sweatshirt giydim. Hafif bir makyaj yapıp saçımı açık bıraktım. Dolaptan çantamı alıp içine telefonumu ve bir kaç eşya koydum. Çantayı koluma taktım. Son bir kez odamdaki boy aynasından kendime bakıp güzel olduğuma kanaat getirdikten sonra hızla aşağı indim. 

"Hazırı-" Çağan salonda değildi. Üstünü değiştirmeye gitti diye düşünüp koltuğa oturdum. Bir kaç dk sonra o da aşağı indi. Tahmin ettiğim gibi üstünü değiştirmişti. Ayağa kalktım. Portmantodan montumu aldım. Montumu giyerken sıkıntılı bir nefes verdi sonrada konuşmaya başladı. "Bu güzelliğin bir gün başımıza iş açacak ama ne zaman.." gülümsedim yanağından öptüm. "Kabul etmiyorum bunu" diyip dışarı çıktı. "Gıcıklık yapma!" diye bağırdım arkasından. Aynadan son kez kendime bakıp arkasından çıktım. Kapıyı kitlerken yanıma geldi. "Bu.. karşıda ki adamlar kim?" Hızlıca arkamı döndüm. 

"Didem.."

Evet yazdığım en kötü bölümlerden bir tane daha

Oy verin! 

Haydi uğurbeeeee