Karanlığa Hapsolmak İstiyorum

35 5 8
                                    

" B-baba lut-fen vur-ma-a bir dah-ha yapmı-ıyacağ-ğım "
  
" istesen de bir daha yapamazsın. Okula gitmiyeceksin bundan sonra. İşe basliyacaksin ve bana pazar getirceksin "

Babam kemerini beline takip odadan sallana sallana çıktı. Oturduğum yerde kemer ile vurduğu yerlere bakmak için hafif doğruldum ama doğrulmam ile bacaklarımın ve belimin sızlaması bir oldu. Sweatimin uçlarından tutup yukarı kaldırdım ve hafif morarmaya başlayan tenime baktım. Sırtımı böyle görmek beni daha fazla ağlatmaya başladı.

     Miray fazla bagirmasan mi acaba baban yine gelmesin
    
İç sesimi dogruladim ama canım çok yandığı için yerimde duramayacak hale gelmiştim.
 
     Sen bunun daha fazlasını gördün bunda mi ağliyacaksın yapma Miray güçlü durman lazım
  
   " Kendimi o kadar güçsüz hissediyorum ki iç ses
  
      Hayır Miray eğer sen böyle güçsüz olursan baban daha çok üstüne gelir yapma, bunu kendine , bana , bize yapma şimdi kalk ayağa ve kremini sür
  
Kendimi zorlayarak ayağa kalkmaya çalıştım. Ama arada bağırmayı  unutmadım. Sonunda ayağa kalktım ve lavaboya ilerledim. Lavabo dolaplarına bakıp bere kremini elime aldım. Sweatimin ucunu kaldırıp bere olan yerlerine aynadan bakarak kremi sürdüm.

" MİİRAAAY CABUK AŞAĞIYA GEL"
 
  Babamın çağırması ile aşağıya yavaş adımlarla indim. Karşına geçip başımı eğdim ve diyeceğini beklemeye başladım .
 
  "Sana iş buldum. Doğan Holding' in sahibinin asistana ihtiyacı varmış. Aradım senin adına başvuru yaptım yarın görüşme için çağırıyorlar. Güzel giyin ve yüzündeki  ve bacaklarında ki   morlukları kapatmayi unutma tamam mı ?"
  
   "Hı hı "

  " Tamam şimdi git odana ne yaparsan yap odandan çıkma çıkarsan olacakları biliyon?"
 
  " Hı hı "

Dedim ve yüzüne bakmadan oturma odasından çıkıp odama geçtim.

Odaya girince kapıyı kapatıp sırtımı dayadım ve yavaştan yere doğru  kaymaya başladım.

   Eğitim hayatın bitti. Gözyaşlarım dolu yagiyormuscasina gözlerimden akarken ellerimi açtım ve Allah'a yalvarmaya başladım.
  
  " Allah'ım lütfen yardım et. Dayanamiyorum artık . Lütfen . All canımı."

Yerde 5-6 dk ağladım ve yerimden kalkıp yatağıma ilerledim. Telefonumun masanın üzerinde olduğunu gördüm ve elimi uzatıp aldım. Kulaklığını takip son ses müzik açtım. Telefonumu yastığın altına koyup kafamı da yastığa koydum ve Berkay Altunyay 'ın huzurlu sesine kendimi odakların ve uykuya benim degimimle kendimi karanlığa bıraktım .

[ Gece 3.41]
 
  Yanağımda hissettiğim acı ile kafamın yana düşmesi kısa sürdü . Gözlerimi açmaya çalıştım ve sonunda gözümü açıp ne olduğuna baktım. BABAM. Gözlerimin anı dolması ile titreyen sesimle

"B-baba no-noldu?"

" Sen nasıl bir orosbusun ? Sen nasıl it herifle konuşursun? Kalk lan !"

   Babam saçlarımdan tuttuğu gibi yere fırlattı. Saçımın acısı ile ağlamaya başladım. Ardından başımı dolaba vurdum çünkü  dolaba doğru fırlattı beni. Bulanıklaşan görüntü ile babama bakmaya çalıştım. Yine kemerini çıkarıyordu.
  
  Kemeri ikiye katlayıp vurması ile kemer kafama geldi o anki darbe ve acı ile başımın dönmesi, gözlerimin kapanması ardından benim yere doğru düşmem çok hızlı yaşandı. Ben yine bir karanlığa gözümü kapatırken kendimi sorgulamaya başladım.
  
   " Neden ben  neden? Benim suçum neydi dünyaya gelmek mi? Neydi benim suçum? Lütfen bu karanlıktan bir daha cikmiyim "

  Ben o şımarık zengin çocukları gibi el üstünde büyümedim. Ben 10 yaşımda babamın anneme her zamankinden daha fazla şiddet uygularken kaybettim . Daha 10 yaşında bir çocukken öksüz kaldım. Annem orda canı ile cebellesirken ben kıyıda ağlıyordum. Şimdi sıra bende mi ?Bende annem gibi şiddet görerek mi ölcem?

   Annem öldükten sonra babam her zaman ki gibi yine içerek eve gelirdi ama birşey farklıydı. Bu sefer annem değil beni döverdi. Herkes pencerelerde ,kapılarda  beklerken ben evde saklanacak yer arıyordum. Ama ne kadar saklansam da babam beni bulur , sitresini atana kadaar döver ardından 1-2  gün boyunca aç susuz bırakıp odama kitlerdi.

  Benim hayatım böyle geçti. Kaç defa hastaneye gittim bilmiyorum. Küçükken bile hayatta kalmayı tercih ederim. Ama artık değişti. Ben artık ölmeyi tercih etmiyorum ölmek istiyorum direk. Benim için en mutlu günüm ölüm günümün olacağına o kadar eminim ki .
  
  Belki bende bir gün  mutlu olurum.

BÖLÜM SONU :(

Balım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin