Onu Görmeme mi Şaşırsam?

26 4 2
                                    

  Saat kaç bilmiyorum ama telefonumun sesi ile yarı uykulu ile elime alıp kimin aradığına baktım. Bilinmeyen bir numara arıyordu. Gözlerimi ovuşturup  açtım.

  " Buyrun kimi aramıştınız?

  " Merhaba ben Doğan Holding'den arıyorum. Miray Hanımla konuşmak için."

Kadının benim ismimi söylemesi ile daha dik konuma gelip konuşmaya başladım.

  "Buyrun benim."

  " İşe kabul edildiniz.  Yarın saat 7.30'da  şirkete gelmiş olun. Aras Bey saat 8'de şirkette olcak ve o gelmeden bazı şeyleri öğrenmeniz gerek."

  " Tamam. Ben yarın şirkete gelirim. Birşey sorabilir miyim?"

  " Tabii dinliyorum."

  " Bana kim öğreticek işi?"

  " Size işi Jale Hanım öğreticek Miray Hanım."

  " Peki iyi günler."

  " İyi günler."

  Telefonu kapatıp derin bir nefes aldım. Bir tarafım seviniyor bir tarafım üzülüyordu.

  Sevinme nedenim babamın bana işkence uygulanmayacak olması, üzülme sebebim ise ben düzgün bir şekilde eğitimi tamamlayıp kendi mesleğim de  çalışmak istiyordum.

  Bunları düşünmeyi bırakıp yataktan kalktım. Kalkmam ile başım dönmeye başladı. Geri oturup başımın dönmesinin geçmesini bekledim. Bu baş dönmesi bu aralar  yeni yeni ortaya çıkıyordu. Baş dönmem  geçince babamın aşağıda olması umudu ile aşağıya indim. Tam tahmin ettiğim gibi televizyondan at yarışlarına bakıyordu.

   Öyle Ki benim geldiğimi bile hala fark etmemisti.

" Baba!"

" Ne var işe yaramaz?"

" Daha yeni Doğan Holding'ten aradılar ve yarın ise baslamamı söylediler."

Babamın dediğim şeyle kafasını bana çevirdi ve

  " Afferim sana kız kedi olalı bir fare tuttun. Şimdi git yiycecek birşeyler hazırla da kutlayalim. Ya da vazgeçtim sen kutlama ben kutlarım, birde git bakkaldan abur cubur ve içki al ama kendine yazdır sonuçta çalışıyorsun artık."

  " Tamam baba."

  Sinirden ağlamak istiyorum artık yaa. Adam geçmiş karşıma dalga geçiyordu. Sinirlerime hakim olup atıştırmalık bir şeyler hazırladım. Ardından babamın onuna küçük bir sofra kurup alt sokağımız da  bulunan markete gitmek için evden ayrıldım.

Cips, çikolata, bisküvi ve en son 2 şişe içki alıp eve doğru ilerledim. Tam eve gireceken telefonum çalmaya başladı. Çıkarıp kimin aradığına baktığımda Sema 'nın aradığını gördüm.

  Sema sınıf arkadaşım ama pek yakın değiliz. Çünkü yakınlık kurarsan aile durumumu öğrenirler ve babam öğrenirse daha farklı boyutlara gider diye kimseyle yakın olmazdım.

Telefonun susmayan sesi ile gerçek hayata dönüp aramayı yanıtlarım.

" Alo?"

" Efendim Sema."

" Miray ah sonun da be kızım . Neden okula gelmiyorsun? Hocalar bile seni soruyor. Müdüre sorduk arkadaşınız açığa aldırdı dedi. Nedenini  sorduğumuzda bizi gecistirerek odadan kovdu. Neden açığa aldırdın?"

Balım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin