Balım

İş Görüşmesi

[ Bir kaç gün sonra günlerden pazartesi ]
  
  "Hazır mısın Miray?"
 
  " Evet baba hazırım "
 
   " Seni tembihliyorum sakin aile hayatın ile alakalı birşeyler soyleme olacakları sende biliyorsun."
 
   "Biliyorum" 
  
  Kafamı yere indirip babami dinlemeye devam ettim
 
     " Neden gelemediniz derse?"
  
     " Bir kaza geçirdim ondan gelemedim kusura bakmayın size de haber veremedim. "
 
   " Afferim. Sonra okul ile alakalı birşey derlerse?"
 
   " Açıktan okuyorum. İş hayatına girip iyi yerlere gelmek istiyorum."
   
 
" Afferim. Yabancı dil bilgin?"

  " Fransa ve ingilizce biliyorum. Almanca kursuna gidicem."
  
   " Afferim. Adam edicem ben seni ya döve döve ya da döve döve başka yolu yok . Anladın mı beni?"

   " Anladım baba."

   " Simdi çık git. Eğer ise alınmazsan kendine işkence seç ya da ben seçerim. DEFOL SANA MİRAY ! "

   Babamın bir an bağırması ile hemen kapıya ilerledim ayakkabılarımı giyip yola çıktım. Telefonumu elime alıp taksi çağırdım.
  
   Bir kaç gün önce gece bayıldıkdan  sonra komşular sesimizi duymuşlar ve bana bakmak için gelmişler. Beni yerde başımdan akan kan ile baygın görünce hastaneye götürmüşler. Tabii babam sarhoş olunca o da evde sızmış kalmış. Sonra ben sabaha karşı uyanınca komşularımız dan Ayşe teyze bana olanı anlattı ve babamı da polise şikayet attıklarını söyledi. Ben babamın bunu öğrenince bana yapacaklarını düşününce korkum ve polisleri çağırıp yanlış anlaşılma olduğunu kendimi  bu hale getirdiğimi söyleyince birşey demediler. Akşama doğru taburcu olunca Ayşe teyze beni babamın yanına yollamadı ve o gece orda kalmamı istedi. 1 gece orda kalınca ertesi sabah evime geçtim ve odama kapandım babam zaten evde yoktu. Bu gün ise iş görüşmesi için hazırlandım.

  "Abla sendin demi taksi çağıran? Konum burayı gösteriyor ama "

   " Evet "

Taksinin arkasına geçip oturdum.

"Nereye gideceksiniz abla? "

" Doğan Holding'i biliyor musunuz ?"

  " Tabi ki. Orda çalışanın çoğunu ben götürüyorum zaten"

  " Tamam o zaman oraya gideceğiz."

  " Peki abla."
 
Taksici ile aramızda geçen kısa diyalogtan sonra kafamı pencereye çevirip pencereden yolu izlemeye başladım. Yol o kadar kalabalık değildi. Taksinin durması ile kafamı taksiciye döndürdüm ve

  " Borcum kaç lira?"

  " 100 TL abla."
 
  Çantamın içinde ki cüzdanı çıkarıp içinden 100 lira çıkarttım, taksiciye uzattım. Sonra arabadan inip karşımda ki gökdelene baktım. Mübarek iş yeri değil kız kulesi

  " Kız burda nasıl caliscam sen? Kesin asansör vardır!"
 
  " NE? Cidden var mıdır acaba ?"

  " Ben diyorum ki acaba böyle beklemek yerine içeri girip gözümüzle mi görsek? Hım ne dersin?"

   " Mantıklı hadi gidelim."

Adım attıkça kalbim yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı.  Aslında bu işe girmek istemiyorum ama eğer ise giremezsem de başıma gelecekleri net bir şekilde biliyordum.