Gizli Görev:Asistan

3.Bölüm

Şirkete geldiğim gibi   Kafeteryaya ilerledim.  Pamir beyin gelmesine az kalmıştı.  Kahveyi alıp dışarıya çıktığımda
tam vaktiydi.  Pamir beyde bahçeye giriş yapmıştı.  arabasından inen adama Kahvesini uzattım
"Günaydın Pamir bey"
Dün akşam Aslıyı aramış ondan birkaç birşey öğrenmiştim

Pamir Bey Kahvesini alırken yalnızca gülümsemekle yetindi. Içeriye doğru ilerlerken peşinden gittim. Asansöre doğru ilerlediğimizde kapının önünde durduk. Kapı açılırken derin nefes alıp girdim. Gözlerim yine kapalıydı.  Nefes alış verişlerim yine hızlanmıştı. Asansör sallanıp durduğunda  birden gözlerim açıldı
"Durdu mu bu asansör? Valla durdu!"
"Kolumu sıkmayı bırakıcakmısın?" Diyen adamla kafamı çevirdim
  Bakışlarım koluna kaydığında elimle sıkı bir şekilde kolunu tuttuğumu fark ettim .  refleksle tutmuş olmalıydım. 

Nefesim kesilmeye başlarken kolunu daha da sıktım.
"S-siz kalpsiz olabilirmisiniz?"  Ölüyorum be adam birşey yapsana!"
Asansör tekrar hareket ettiğinde nefesimi sesli bir şekilde dışarıya bıraktım

Yaklaşık bir dakika sonra Nihayet kapılar  açılırken kendimi zorla dışarıya attım . Bir elimle Duvardan destek aldım . Bacaklarım titriyordu ve giderek güçsüzleşiyordu. tam düşecekken bir el belimi kavradı ve   Pamir beyin sesi kulağımı doldurdu
"Su getirin çabuk!"

Pamir Bey beni sandalyeye doğru götürdü ve otutturdu.  uzatılan suyu kafama diktim.
"Iyimisin?"

"Çok teşekkür ederim pamir bey çok  yardımcı oldunuz "

Alaycı sesimle  ayağa kalktı. Bende biraz kendime geldikten sonra kalktım. 
"Ölüyordum  duygusuz robot bey! Şimdi mi aklınıza  geldi iyimisin demek.  Siz çalışanlarınıza böyle mi değer veriyorsunuz" diye bağırdım peşinden giderken
Pamir beyi geçip masama doğru ilerledim. Sandalyeye oturdum.  Yerine geçen adam bakışlarını yedi saniye boyunca üzerimde tuttu
"Neden bana öyle bakıyorsunuz?"
"Sence neden?"
"Söylediklerime alındıysanız eğe-"
"Günlük rapor!"

Haa . Ay bir dakika bakacağına söyleseydin bari . Tableti elime alıp ayağa kalktım.  Yavaş yavaş yanına doğru ilerledim.
"Bugün toplantınız yok. Birde burda arşiv odası güncellenecek yazıyor "
Pis pis sırıtan adamın  ne yazıkki kalplere zarar gamzesi vardı
Zalımın duygusuz robotu
Kaşlarım kalktı

"Neye gülüyorsunuz?"
gülümsemesi anında silinirken bakışlarını gözüme yöneltti
"2. Kattan başlayıp bu kata kadar dosyaları toplayacaksın.  Arşiv odasındaki dosyaları çıkartıp yerlerine koyacaksın" . Yok artık! Kızım boşver sen gazeteciliği falan . En iyisi kaç kurtar kendini
Pamir Bey önümde parmağını şıklatırken kendime geldim
"Tamam" deyip arkamı döndüm
Tam gideceğim sırada aklıma gelen şeyle tekrardan duygusuz robot beye baktım
"Ne zamana kadar acaba Bugün bitmez gibi?"

"Bitirene kadar burdasın.  Başla bence yoksa sabaha kadar bitiremezsin"
İstemeyerek çıktım odadan. arşiv odasına doğru ilerledim.önce Arşiv odasındaki dosyaları boşaltmalıydım. Beş tane dosyayı kucağıma aldığımda önümü gördüğüm pekde söylenemezdi. Yavaşça ilerlerken ayağımı birşeye çarptım. Refleksle tek ayak üzerinde zıplamaya başladığımda bu kezde üstüne bastığım şeyle yere kapaklandım

  Elimdeki dosyalar havaya zıplayıp  kafama düşerken acıyan kafamı elimle sıvazladım. Çatık kaşlarla etrafa bakındım. Ayağımı masaya çarpmıştım.  Bastığım şey ise bir kalemdi! Ne işi var acaba bu kalemin burda  Bir kahkaha sesi odayı doldururken kafamı kaldırdım.   

Kapıya yaslanarak kahkahalar atan pamir beydi
"Komik mi?! " Dedim sitemle
"Evet  , Komik düştün "
Ayağa kalkıp üstümü sirkeledim.
"Siz neden gelmiştiniz?"
"Becerebilicekmisin diye , anlaşılan o ki yanılmamışım "
"Neden yapamıyayım ki?" Diye sordum tek kaşım kalkarken
Cevap vermeyen adam yaslandığı yerden doğruldu arkasını döndü ve
"Kolay gelsin " deyip gitti