دفاعیه از غم

92 24 8
                                    

نامه شماره ۲ به دست شما رسیده.
شما غمگین هستید و نیاز به هم صحبت دارید اگر نخواهید هم نیاز دارید!
دوست عزیز آشفته حال من. غم یکی از زیبا ترین احساسات دنیاست.

غمگین بودن یک دوره کوتاه مدته تا ازش چیزی یاد بگیری. درست مثل خوشحالی. غم مثل اون بچه ای تو مدرسه می مونه که ظاهرش نشون دهنده "بچه بد" بودنه اما وقتی از مدرسه بر میگرده خونه توی باغچه خونشون برای گربه مرده اش گل می بره تا سر قبرش بذاره و همراه پدرش توی یه مغازه ماهی فروشی کار میکنه و شب که میشه صدای اشک های پدرش با گریه های از سر درد مادرش مخلوط میشه. صبح میره مدرسه و قضادت میشه و رونده میشه. دیدی؟ چقدر راحت میشه قضاوت شد؟ غم هم قضاوت میشه. این ناراحتی و حزن دلایلی داره اما این غمی که من میخوام ازش حرف بزنم ناراحتیه که خود به خود پیدا میشه و تو وجودت میره و به گلوت چنگ میزنه تا یک وقت رهاش نکنی. این ناراحتی زیاد تو زندگیش قضاوت شده چون انقدر پیش همه ادما مونده و خر گلوشون رو چسبیده که دوست نداشتنی شده و انقدر باهاش بد رفتاری کردیم که از سر لجبازی خرخره ات رو چسبیده و تاب خورده و تاب خورده.

من یه روز زیبایی این غم رو دیدم . دیدم که چقدر پشت این حس عجیب، زیبایی وجود داره. چقدر میشه ازش یاد گرفت و حتی با وجودش هم خوشحال بود. من یک شب با غم درد و دل کردم و کمکم کرد شکستگی روحم تو نوجوونی رو دوست داشته باشم و بهم یاد داد که چطور قضاوتش نکنم. با ناراحتی دوست شدم. هنوزم بعضی وقتا حوصله اش سر میره و مثل قبل میشه اما وقتی زیباییش رو که دیدم درکش کردم. هه! فکرش رو بکن که غم رو درک بکنی!
غمگین بودن لازمه اما نه طولانی مدتش. می دونم نمیذاره بره.. یا سعی کردی خوشحالی و شادی رو راه بدی تو دلت اما سر راه غم جلوی ورودش رو گرفته. اشتباهت همینجاست. مگه نگفتم ناراحتی لجبازه! باهاش راه بیا آروم دراز بکش و بذار به آرومی روی زیباش رو نشونت بده و وقتی خودش رو بهت ثابت کرد میذاره و میره چون تو دیدی اون هم مثل خنده و شادی و سرخوشی چقدر قشنگه!

دیدی چقدر آسونه؟ من بچه ام درست. من دارم از نظرت چرت میگم بازم درست. خودت اگه راه دیگه ای داری از همون راه غم رو بیرون کن اما لجبازش نکن که اشک خود ناراحتی رو در بیاری. نوازشش کن و کمک بگیر از چیزایی که خوشحالت میکنن و کسایی که بهت امید میدن تا اون بره. اهنگ بنویس یا یه متن. اگه سیگار آرومت میکنه سیگار بکش. فیلم یا آهنگ غمگین ببین و گوش کن تا اشک بریزی. برو برای یکی درد و دل کن و انقدر اشک بریز تا از غم هیچی تو دلت نمونه. با هر دود سیگار. با هر کلمه ای که مینویسی. با هر اشکت غم اروم آروم محو میشه. راه های زیادی برای بیرون کردن غم، این عنصر آبی رنگ از دلت هست اما ما ادم ها بخاطر ترس از قضاوت یا چیزای دیگه اجازه موندن بهش رو میدیم. تاحالا هر متنی رو که در زمان ناراحتی نوشتم رو بهترین متن هام دونستم. هر مجسمه ای که با غم من ساخته شده بهترین نمونه شده. دیدی؟ عنصر غم باعث زیبایی میشه. ما غم رو درک میکنیم چون بیشتر از شادی غم تو دلمون داریم و یکجورایی چسبیدن به بافت قلب و جدا نمیشن. باهاش کنار بیا! زندگی با غم هم زیباست! شادی رو راه بده تو قلبت با حس خوبی که به بقیه میدی قراره شادتر و شادتر بشی.
غم زیبا تو رو میشکنه و زیبایی های خودت رو به درون خودش میکشه.
اما شادی زیباییش رو برای تو میفرسته‌.
این نامه برای تو هست دوست عزیز. همه کلماتش برای کمک کردن به تو و بهتر کردن حالته.
من پونزده سالمه و تجربه ای ندارم اما این حرف ها یک دفاعیه است از غم. عنصری که بسیار زیاد قضاوت میشه. مثل من و تو که از قضاوت شدن وحشت داریم و بدمون میاد اون هم همچین حسی داره.
با غم مهربون باش و شادی بیشتری رو به دلت راه بده.
دوستت دارم دوستت دارم دوستت دارم.
دوست دارم خوشحال باشی و از ناراحتی به دور.
دوستت دارم.
قدر خودت رو بدون.
با غم درونت زیبایی و قابل پرستش.
نذار ناراحتی از پا در بیارتت.
دوست داشتنی هستی و می مونی.
دوست دار تو
مبینا!

........................................................................

I was a fucking kid🤡
این برای زمانی بوده که دنیا از دیدم پر رنگ بوده.
ولی خب به حرف های مبینای ۱۵ ساله احترام میذارم و نامه اش رو اینجا نگه می دارم.
الان فقط بیاین به این نامه لبخند بزنیم و سعی کنیم هر روز فروپاشی روانی نداشته باشیم :>

Dear friend,Where stories live. Discover now