MENEKŞE

2.Bölüm

Keyifli Okumalarr

Kadın arkasını dönüp askerleri takip etmeye başladı. Tam arkasını döneceği sırada adama yandan bir bakış attı. Bu adam burada ne yapıyordu. Madem üstü temizdi, o zaman iki bağımlı kadının arasında ve bu yerde ne işi vardı. Kafası karışıktı ve bu adamı detaylıca araştırmayı kafaya koymuştu. Bunları düşünürken mekandan çıkıp siyah spor motoruna atlamıştı bile.

Tam gaz ofisine doğru hızlı bir şekilde ilerliyordu.Gece karası saçları akşamın ayazında dalgalanırken gözleri tamamen yola odaklıydı. Bu sırada yanan kırmızı ışıkta durdu ve yeşili bekliyorken yanına siyah bir araba durmuştu. Camı yavaşça inen arabada az önceki adamı gördü. Adam bişey söyleyecek gibi olmuştu ama söylemedi.

"Alkollü araba kullanıyorsun ve ben şu an sana alkol testi yapabilirim?"

"Yapabilirsin?"

Kadın gözlerini devirdi , belli ki ukala bir adamdı ve onun için ceza sorun değil gibi duruyordu. Aslında alkol testi de yapamazdı. Çünkü bu onun görevi değildi. O bir dedektifti ve son zamanlarda bu olayla ilgileniyordu. Üstelik yanıda neden alkol testi taşısındı ki? Yanan yeşil ışıkla birlikte harekete geçti ve arabanın tersi istikamete ilerledi. Motorun çıkardığı ses kulaklarına melodi gibi geliyordu. Motorlara ve hıza aşık bi kadındı bu yüzden hayatı da hızlı yaşamaya bayılırdı.

Motor hızla giderken her zamanki gibi babasıyla olan bi hatırası gözlerinde canlandı. Babası asker olmasına rağmen ne zaman evde olsa karısı ve kızıyla vakit geçiridi. Kızını mümkün olabildiğince dışarı çıkarır gönlünü alırdı. Yine bir gün parka gittiklerinde kız yine iilk olarak salıncağa binmişti. Çünkü babasının onu sallamasına bayılırdı. 

- Baba ben uçuyorum mu?

- Evet kızım uçuyorsun , hem de kuşlar gibi.

-  Kelebekler sadece bir gün yaşıyorlar mı?

- Evet bir gün yaşıyorlar ama insanlar daha uzun yaşarlar.

- Baba sen de uçmazsın di mi? Kelebekler gibi.

Adamın gözleri doldu ama kızına belli etmedi.

- Ben uçsam bile hep senin yanında olurum kızım seni bırakmam. Ama sen çok güçlü bir kız olacaksın. Kendini koruyabileceksin.

 Bu anıyla dolan gözlerini kırpıştırdı. O 8 yaşındayken babası şehit olmuştu .Babasının dediği gibi güçlü olmak için çok uğraşmıştı. Kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş güçlü bir kız olmak için elinden geleni yapmıştı.Kendini savunmayı öğrenmişti. Annesi ve babasına verdiği söz için yaşamış ve kötülüklere savaşmak için yemin etmişti

. 

Ofisine vardığında elindeki beyaz tozu test makinesine koydu ve sonucun çıkmasını beklerken bilgisiyarına oturdu. Öncelikle üzerinde bulunan ve yakalananları araştırdı. Çoğu 18'lerinde veya biraz üstündeydi . Böylelerine gerçekten üzülüyordu. Daha genç yaşta hayatlarını karartıyorlard ve bu gerçekten kötü bir durumdu. Nasıl bir bahaneyle hayatlarını çürütebiliyordu ki bu insanlar? 

Kadın önce beline kadar gelen saçlarının elleriyle topladı ve dağınık bir topuz yaptı. Bilgisayarından mekanla ilgili detaylıca bir araştırma yaptı .

O iki kadın orada dansçı olarak çalışıyordu ama üstünde yakalanan gençlerin ilk gelişi bile olabilirdi. 

Ve o kibirli adam tahmin ettiği gibi bir mafyaydı ve kendine ait mekanları vardı. Murat Boran Zorlu... Oldukça duyulmuş bir isimdi. Aslında pek kirli bi sicili yoktu fakat mafya işleirnin içinde olduğu belliydi. Bu tarz mekanlarda da sık görülmemişti. Muhtemelen bu uyuşturucu işleri ile pek bi bağı yoktu fakat mafya işleri dolayısıyla onu bir süre göz hapsinde tutmaya kararlıydı genç kadın.