AŞKIN ACI TONU |Töre Serisi|

1. bölüm

                 
                  Merhabaaaa
 
                    Nasılsınız?

Bölümü okumadan önce yıldıza
Basmayı unutmayın ♥️

  
ne pahasına olursa olsun, sonucu ne olursa olsun kaçıp kendimi kurtaracaktım. Özgürlüğe kanat
Açarak ya düşüp kaderime razı
Gelecektim, yada... Özğürlüğe uçarak kendi kaderimi kendim
Yazacaktım.

" Sana ölmek yok bejna hanım"
Amcam olucak herifin dediğiyle
Beynimden vurulmuşa döndüm.
Ne demek istiyordu? Kendisi beni
Ölümle tehdit ederken bunlar bir
Yalan mıydı...

" B-beni tehdit etmelerin yalandı
Değilmi? hepsi benim gözümü
Korkutmak içindi..."sesimin titremesine engel olamadım. Bu adamın yaptıkları yanına kalamazdı, asla. Bir kızın hayatını
Mahvetmişti, yok etmişti.peki kim
Bana geçen onca günümü... Mutluluğumu geri vericekti?
Benliğimi yok eden kimseye hakkım helal değil. Ne amcama
Nede amcama yancılık yapanlara...

"Değil o adamla evlenmek ben kimseyle evlenmem. Beni artık
Ne dicle nehriyle korkutabilirsin
Nede öldürmekle."

" Senin dilin fazla uzamış,amcana
Karşı böylemi davranırsın sen!
Ananda böyleydi Zaten anana
Çekmişsin." Dedi amcam olucak
Herif, kinayeli ses tonu beni fazlasıyla sinirlendirsede annemi
Ağzın da sakız etmesi susacağım
Anlamına gelmiyordu.

" Annemi o pis ağzına alma!" Amcam hızla ayağa kalkarak yanıma geldi. Dokunmaya kıyamadığım saçlarıma o pis ellerini sürerek tehditvari ses tonuyla, hırsla çekmeye başladı.
Canım acısada ona boyun eğmeyecektim. Asla dinsiz, imansız
Bir adama laf anlatamazsınız. O yolunu cehennemle süslediği için
Cennetin o güzel ırmak sesleri,
Onlara cızırtıdan başka birşey değildir.

Sustum. Daha çok sustum. Suskunluğa mahkum edildim.
Ben bunları hak edecek ne yaptım.
Kimin bedduası bana tutmuştuki
Oysa... Herkes bana düşmandı galiba sorun buydu... İnsanlardan
Farklı oluşumdu, neden bir topluma ait kılınmadımız için, yada
Dış görünüşümüz farklı olduğu
İçin dışlanıyorduk. Oysa bizde
İnsan değilmiydik bizimde yaşamaya hakkımız yokmuydu?

" Annen... Çok güzel kadındı ama
Baban! Ağzının tadını çok iyi biliyor, aldı ananı kıydı nikahı hemen. oysa... Ben istemiştim!

Ne!

" İyiki babam evlenmiş annemle
Senin gibi köpekle aklı olan evlenmez di!"

" Senin hesabını sonra vericem bejna hanım. Bunlar daha iyi
Günlerin." Saçımı birden bırakmasıyla öne doğru sarsılmam
Ansızın olmuştu. Başımın dipleri
Acıyla zonkluyordu saçımın diplerini hissedemiyordum. Saçlarımıda ben gibi hissiz yapmıştı. Oysa saçlarımı çok seviyordum ben... Ama artık değil
O eller saçıma değdiği an iğrendim
Kendimden, bedenimden, saçımdan... Oysa tek severek baktığım şey saçlarımdı...
" Şimdi yürü git gözüme gözükme"
Yüreğimde bir kırgınlık, sırtımda
Yaşayamadığım çocukluğumla ordan uzaklaştım. Zaman geçer evet. Ama izi kalır... Sırtımdaki
Ağırlık gün be gün bitirmekten,
Öldürmekten beter ediyordu beni,
Sahi neden yükü ağır olanın gücü
Zayıf olurdu... " Bir gün... Kanatlarımla uçarak
Gidiceğim bu evden. Ve siz! Ezmanoğlu ailesi benim gidişim
Sizin sonunuz olacak." İçimdeki
Fısıltılar zihnimde ki puslu duvarları çarpa, çarpa yok ediyordu. Ve ben sadece onların
Yok oluşunu izleyecektim. Bejna
Kurtulucaktı, bejna hayallerine
Kavuşucaktı ama en önemlisi ezmanoğlu sülalesini yerle bir edicekti. Bu bir yemindi bejnanın
Çocukluk yeminiydi..." Bana yaşatılmayan bu hayat size
Zindan olsun." Son söz. Son kelime.
Ve bir çoğu" yaşamayamadığım
Onca yıl varken ben bugünün imtikamını alıcağım ezmanoğlu."
İçimdeki düşünceler dilime vurduğunda ben sadece sessizce
Fısıldıyordum. Ne ki bu duygu
İnsanı bitirecek, ne ki bu hayat
Bir insanı ölüme sürükleyecek.
Neden insanlar en ufak bir sorunda
Vazgeçmeyi seçiyordu ki sonuçta
Ümidin bittiği yerde bir umut yeşermezmiydi...
Dünyayı sevgisiz büyüyen insanlar
Bitirecekti. Korkmayın onlar kendi
Dünyalarını kurarak sevği ve mutluluk tohumlarını ekicektiler
Kendi dünyalarına... Ama onuda
Çok gördüler mutluluğun sonuna
Ölüm koyarak onları bir bir mutsuzluğa hapsettiler.