𝐒𝐭𝐚𝐫𝐠𝐢𝐫𝐥 𝐚𝐧𝐝 𝐒𝐭𝐚𝐫𝐛𝐨𝐲| R.Suna x F!Reader

erken kalkan yol alır :)

Yn'in bakış açısı

Havalimanından ayrılıp ailemin Japonya'ya da ki eski evine gelmiştik. Miya ikizleri yolda evlerine bıraktığımız için sadece Rin ve ben vardık.

Yaklaşık 10 dakikadır çantamda anahtarı arıyordum...Ve BULDUM!

Hemen kilidi açtım ve Rin ile eve girdik.
Mobilyaların üstüne çarşaf örtülmüş, raflar ve yerler toz içindeydi.

"Voaah, by kadar kirli olmasını beklemiyordum." Söylendim hayal kırıklığı dolu bir sesle.

"Temizliğe yardım etmemi ister misin?" Arkamda Rin'in konuşması ile kafamı ona doğru çevirdim.

"Eğer sorun olmayacaksa olabilir."

"Tamam o zaman."

Bavulumu ayak altında olmayacak bir kenera attım ve ceketimi askıya astım.

Rin penceleri açarken bende üst kata temizlik malzemesi aramaya çıkmıştım.

Dolaptam bir kaç şise ve çekmemeden aldığım bir kaç toz bezi ile aşağıya indim.

Suna ceketini çıkartmış camdan dışarı bakıyordu. Bir süre izleyince vücudunun me kadar yapılı olduğunu ve ellerinin çok güzel olduğunu fark ettim.

Yavaş adımlarla yanına yürüdümkonuşmaya başladım:

"Yazık olacak ellerine. Çok güzeller"

Dediklerimle afallamıştı. Belirgin bir kafa karışıklığı ve aptallikla bana bakıyordu.

Tatlı

Kafasına hafif bir fiske vurup kendine getirdim.

"Hadi başlayalım temizliğe. Erken kalkan yol alır değil mi?" Dedim elimdeki bezlerden birini uzatırken.

2 saat sonra

İki uzun saat sonra tüm işi bitirmiştik. İkimizde yorgun bir şekilde koltukta yayılmıştık.

Yorgun bir sesle konuşmaya başladım:

"Yardımın için minnettarım Rin. Sen olmasan siktin sene bitiremezdim bu kadar şeyi"

Bu halime gülümsedi ve yavaşça koltuktan doğruldu.

"Rica ederim. Yukarıda üstümü giyinip geliyorum. Daha sonra yemek söyleriz olur mu?"

"Yanında kıyafet var mı ki?"

"Atsumu sürekli üzerime bir şeyler döktüğü için hep yedek taşırım."

"Mantıklı."

İkimizde kıkırdadık. O yukarıya çıkarken bende sehpanın üzerindeki telefonuma uzandım.

Bir sürü garip mesaj vardı.Grubumuzdan gelmişti hepsi.

Salak misin cemile

Osamu
Yani şimdi sen bana vurmadigini söylüyorsun
Hemde burnumu kırdığım halde

Atsumu:
Evet

Kita:
Nasi is lan o

Yn:
Maddeler yani insanlar atomlardan oluşur değil mi?

Kita:
Evet
Dinliyorum

Yn:
Şaşırtıcı
Neyse devam
Maddeyi oluşturan atomlar birbirine temas etmediğine göre müvekkilim atsumu osamu ile hiç bir koşulda fiziksel temasa geçmemiştir ve tüm suçlamalar yersizdir

Aran:
Avukat yn in yargılarına dayanarak ve mahkemeyi değerlendiren yargic olarak davanın kazananinin yn ve müvekkili atsumuya olduğu belirtmek isterim.

Aran:
Aksi suçlamalar karşısında dava düşürülecektir

Kita:
İşsizler

Osamu:
Itiraz ediyorum
Eğer dokunmadiysa burnum nasil kanadi???

*Yn çevrim dışı*

"Çok garipler. Ama hoşuma gidiyor gariplikleri." Mırıldandım kendi kendime

"Bende gidiyor muyum hoşuna?"

Arkamdan gelen Rin'in sesi ile irkildim. Ne diyeceğim hakkında hiç bir fikrim yoktu. Aklıma geleni bir anda söyledim.

"Sen hoşuma gitmeyeceksinde kim gidecek?"

Aptalım, gerçekten.

Dediklerime utanmıştı galiba, onun kulakları ve burnu kızarmış benim yanaklarim ise 'yine yangınlar, yine ben'  dermiş gibi yanıyordu.

Bir süre aptal aptal bakıştık ve bir anda ikimizde tüm evi inleten bir kahkaha patllatık

Anlaşılan ciddi kalmak ikimiz içinde aşırı zordu.

Pek içime sinmedi bu bölüm ama sizi daha fazla beklemet istemedim.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere <3