Secret Love | TaeKook

1.2

Jungkook odasında oturup kitap okuyordu. Son yaşananlardan dolayı kafasını dağıtmak istiyordu fakat asla işe yaramıyordu. Kitabı sertçe kapatıp masasına fırlattı ve aynı anda telefonunun çalması bir oldu.

Ekrana baktığında arayan kişinin Eun olduğunu görmüştü. Heyecanla elleri dolanırken hemen telefonuna uzanıp açtı ve ses gelmesini bekledi.

"Jungkook? Müsait misin?"

Kekelememeye çalışarak zar zor konuştu.

"Evet, evet müsaitim. Bende seninle konuşacaktım."

"Önce ben aradığıma göre ben başlayayım o zaman. Olur mu?"

Jungkook, Eun'un ne söyleyeceğini bilmiyordu. Bu yüzden merakla telefonun ardından gelecek sesi bekliyordu.

"Hiç uzatmak istemiyorum Jungkook. Taehyung siz geldiğinizden beri çok durgun. Odasından bile çıkmıyor. Her şeyini bana anlatan kardeşim asla ne olduğunu söylemiyor."

Jungkook Taehyung lafını duyduktan sonra pür dikkat dinlemeye başlamıştı.

"Bende sormadım çünkü nedenini gayet iyi biliyorum. Seni seviyor sanırım Jungkook. Dün sizin... Yani sizi mutfakta gördüm ben."

Jungkook ne diyeceğini bilemiyordu. Sabahtan beri Eun ile konuşmak için kendi kendine hazırlık yapıyordu. Fakat onun Taehyung ile öpüştüklerini gördüğü hiç aklına gelmemişti. Bu yüzden öylece kala kalmıştı telefonun başında.

"Bak Eun, seninle tam da bunu konuşacaktım-"

Eun hemen Jeon'un lafını bölmüş tekrar konuşmaya başlamıştı.

"Önce benim konuşmama izin ver lütfen. Ben kardeşimin mutluluğunu isteyen bir insanım. Onun üzülmesine asla dayanamam eğer bir şey yaptıysan onun gönlünü al."

İki arasında sessizlik oldu ve Eun tekrar konuşmaya başladı.

"Bizim aramızda ki ilişkiye gelecek olursak, biliyorsun zaten hiçbir zaman sevgili gibi davranmadık Jungook. Hep iki arkadaş gibiydik. Yani demek istediğim seninde kardeşimi sevdiğin ortada."

"Eun ben cidden bunu seninle konuşacaktım. Uzun zamandır bunu planlıyordum. Fakat cesaretimi bir türlü toplayamadım aptal gibi."

"Beni düşünme. Ben üzülmedim, ki zaten üzülecek bir durumum yok. Gerçekten sevgili olsaydık, veya sana aşık olsaydım evet üzülebilirdim. Ama biliyorsun böyle bir ilişkimiz yok. Ben Taehyung ile konuşacağım. Aranızda bir engelin olmadığını söyleyeceğim. Onun mutluluğu her zaman benim için daha önemli."

Jungkook çok şaşırmıştı fakat bunu belli etmemeye çalışıyordu. Eun'un kendisini arayıp bu kadar açık ve net konuşmasın hayret etmişti. Normalde zaten Eun'un iyi bir kız olduğunu biliyordu ama bu kadar açık konuşacağını tahmin etmemişti.

"Gerçekten sana çok teşekkür ederim Eun. Demek istediğim anlayışlı olduğun için, ve en önemlisi Taehyung'u düşündüğün için. Bende en az senin kadar önemsiyorum onu asla merak etme. Son olarak kendim içinde özür dilemek istiyorum senden."

"Bak Jungkook, hiçbir şey için özür dilemene gerek yok. Başından beri birbirimize bir kere bile sarılmadık. Yani beni kullanmış falan olmuyorsun böyle düşünmeni istemem."

"Biliyorum. Eun, eğer Taehyung kendini iyi hissederse bana haber verir misin. Onu doğru zamanda aramak istiyorum..."

"Tabiki, merak etme."

Jungkook bunu söyledikten sonra telefonu kapatmıştı. Kendini bir anda o kadar rahatlamış hissetmişti ki sanki omuzlarında ki yükler bir anda hafiflemişti.

Sevinçli yatağına bıraktı kendini. Eundan gelecek mesajı heyecanla bekliyordu.

Lütfen oylayin lütfeeen