Dilek Ağacı

Düşmanın Çok Yakında

Doğa'ya yaklaşmak amacıyla hızla pedallarımı çeviriyordum. Bir yandan ayaklarıma bir yandan ise ilerlemekte olan Doğa'ya bakıyordum. Her dakika ayaklarım istemsizce hızlanıyor , Doğa'ya yaklaşmamı sağlıyordu. Uzun süre Doğa'nın arkasından ilerledikten sonra bisikletimden gelen sesle irkildim. Ve arkama baktım , bisikletimin zinciri çıkmış. Arkamdan sürükleniyordu. Kısa bir süre zincirle bakıştıktan sonra önüme döndüm ve frene bastım. Durmadı. 1-2 defa bastıktan sonra frenimin tutmadığımı ankadım. Tam o sırada önüme bir erkek çıktı. Yandan elimle çekilmesini işaret ettim ama anlamadı. Yolun ortasında durdu. Bende çocuğa gittikçe yaklaşıyordum. Tam çarpıyordumki bisikletin direksyonunu çevirdim. Büyük bir ağacın gövdesine çarptım.

Gözlerimi açtım. Beyaz bir odada ayağım alçıda ve tavana asılmıştı. Üzerimde mavi bir elbise var. Sağ elimi annem sol elimi babam tutuyordu. Koltukta oturan ama benim uyandığımı görünce elini annemin omuzuna koyan Doğa , bana karmaşık ve korku dolu gözlerle bakıyordu. Annem daha fazla dayanamadı ve sessizliği bozdu. "Kızım ne oldu böyle? Neden bisikletinden düştün ? Sen çok güzel sürerdin bisikleti" dedi ve elimi öptü. "Bilmiyorum ama hatırladığım kadarıyla Doğa'ya yetişirken önüme biri çıktı. Elimle çekilmesini istedim ama çekilmedi. Bende ona çarpmamak için direksyonu kırdım. "Dedim. Olanları özetledim. Babam da gülümsedi ve "Haa o çocuk, o çocuğu tanır mısın bilmem ama seni hastaneye o getirdi. "dedi. Bir kaşımı yukarı kaldırdım "hayır tanımıyorum"diyerek kısa bir cevapnverdim. Babam devam etti "sağolsun çok iyi birisi hala kapıda senin uyanmanı bekliyor"dedi. İçeriye benden biraz uzun esmer yeşil gözlü o çocuk girdi. "Merhaba , geçmiş olsun." dedi ve gülümsedi. Bende "sağol herşey için teşekkür ederim " diyerek karşılık verdim. Sonra cepbinden telefonunu çıkardı ve ekrana baktı "geçmiş olsun benim gitmem gerek "diyerek kapıpdan çıktı. Ben bir şey demedim ve Doğa ya baktım. Doğa bana "camım ya çok geçmiş olsun birden seni ağacın altında kafan kanarken görünce ne yapacağımı şaşırdım. Artık uzun süre bisiklet yok galiba "deyince ikimizde kıkırdadık. Babam elimi bıraktı ve "ben çıkış işlemlerini yaptırıyorum "diyerek odadan çıktı.

*****DOĞA'NIN AĞZINDAN *****

İlerliyordum ,ne olduğunu görmedim anlamadım. Sadece kafamı çevirmemle Cansu'nun kanlar içerisinde , orada yattığını görünce ben şok oldumve hemen pedal çevirdim. Onun yanına gittim , kafası kanıyordu ne yapacağımı bilemedim. Bize doğru koşan çocugu gördüm ve hemen gelmesi için oina bağırdım . çocuk geldi ve telefonuyla ambulansı aradı , adresi verdi ve bana onun ailesini telefon etmemi istedi. Bende dediğinin yapatım. Azra abla ve Ali amcaya haber verdim. Onlar gelmeden önce biz ambukansa atladık ve buraya geldik. Neyseki Canspu şimdi iyi önemli olan da bu ya...

CANSU' DAN

Babam odama bir doktor ile geldi. Bugün değilde yarın çıkacağımı söykediler. Ben yıkıldım. Doktor başımı kontrol etti ve odadan çıktı. Doğa telefonuna baktı ve geçmiş olsun dedi ve aynı zamanda bugün beni yanlız bıprakacağını söyledi . ben "saçmalama hadi sen git hetşey için saol" dedim. Oda montunu giydi. Çantasını omuzuna aldı ve bana bir öpücük yollayarak odadan çıktı. Ben şimdi gerçeklerle ve anne babamla yanlız kalmıştım. Babam elimi öptü ve "hadi ben kantinden biraz birşey alayım "desi ve gitti.

(BİR HAFTA SONRA )

1 haftadır evde öyle oturuyorum. Ama bugün doktorumdan izin akdım okula gideceğim. Annemin yardımıyla kıyafetlerimi giyindim. Ayağım tam iyleşmediği için deynekle ayakta duruyordum. Yatağıma oturdum ve yanımda diran tarakla saçımı taradım. Aynada kendime baktım. Annemin bana verdigi çantayı alarak merdivenlerden -annem saysinde -indim. Bugün annemin arabasıyla gidecektim. Zaman kaybetmedik ve hemen evin kapısından dışarı çıktık. Annem arabanın kapısını açtı ve beni bindirdi. Deyneklerimi bacaklarımın arasına aldım ve emliyet kemerimi taktım. Anneminde arabaya binmesiyle araba çalıştı. Okul yolunu hedef aldık.

Okula geldim , arabadan indim ve çantamı omuzuma taktım. Annem bana inanıyor ve okula gelmeyecekti. Anlıma bir öpücük kondurdu. Bende topallayarak okul kapısından içeri girdim. Ve tabiki bütün gözlerin bana çevrilmesi bir oldu. Aynı zamanda dedikodular başladı. Tam o sırada doğanın bana koştuğunu gördüm. Birbirimize sarıldık. O iri yeşil mi mavimi belli olmayan gözlerini bana çevirerek "nasılsın "dedi. Bende iyi olduğumu söyledim. Ve gülümsedim. Doğayla kısa bir sohpet ettik. Sonra onu gördüm. Beni hastaneye götüren çocuğu.ama adını daha bilmiyorum. Tam o sırada aklıma bisiklet kazası yaptığım gün geldi. Çok kötüydü. Bu seferde o bana yaklaşıyordu. Ve yanıma geldi. "Nasılsın , ayağın nasıl oldu?"dedi gülümseyerek. "İyiyim , şey ben cansu"dedim ve elimi uzattım. Oda aynı şekilde elini uzattı ve "ben buğra "dedi. Ama birden yüzündeki gülümseme kayboldu. Ban yaklaştı. Kulağıma eyildi. "Düşmanın çok yakında onu ben ve senden başka kimse bilmiyor"dedi. Bu ne demekti ??

Arkadaşlar beklenti için çok ama çok özür dilerim. Ama söz birdaha böyle olmıyacak

Bu arada olaylar başlıyor..... ♥♥

Bu arada beğeniler çok az
Bana biraz yardım edin bu arada istek alıyorum ve elimden geldiği kadar yazmaya çalışacağım