if you realy know me... (Niall horan) (Fanfictie)

23.

Ik voelde weer tranen opkomen, Ik zat in het vliegtuig opweg naar london.

De show was 2 uur geleden afgelopen, maar ik moest steeds opnieuw aan wat er gebeurd is denken.

Het wou mijn hoofd maar niet verlaten...

Ik veegde de tranen weg en deed oortjes in met mijn favoritie justin bieber muziek, daarna sloot ik mijn ogen en luisterde na elk woord in zijn liedjes.

 ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik stond voor de deur van het appartement van de boys, voorzichtig klopte ik aan.

'Hee' Liam deed de deur open, 'He liam, kan ik binnen komen ?' 'Luister,  zayn kwam heel stom met een tijdschrift aan lopen, met jou en harry erop. Hij is er mee naar niall gegaan, harry was toen net thuis en hij is helemaal tekeer gegeaan tegen harry. Hij wou niks zeggen, het lijkt me beter als jij het niet ontkent.' 

Ik keen hem verbaast aan, 'Shit hea, we waren dronken' Zei ik zonder er bij over na te denken. 

'Dacht ik al, harry is echt verdrichtig...' Oh noo... allemaal door mij. 

Oke luna, vergeet wat er kan gebeuren en loop gewoon naar zijn kamer.

'Dankje' Ik liep naar binnen en ging richtig zijn kamer.

Ik stond met trillende benen voor zijn deur, ik duurfde hem niet open te doen, te bang voor wat er gaat gebeuren denk ik.

Oh shit mijn hand had ik perongeluk laten rusten op de deur klinker waardoor hij naar beneden zakte en open ging.

'Niall?!' Ik keek zijn kamer rond, net als gewoonlijk een troep.

Ik zag niall zitten, hij stond op met iets in zijn hand.

'Wat is dit ?' Het was het blad...

Hij smeet hem boos op de grond.

'Luister niall er is niks gebeurd' liegde ik.. 

'Ik weet dat je liegt, vertel me wat er is gebeurd of ik stop onze reatie'

WAT ?! Oh no. wil ik onze realtie reden, ja dat wil ik. maar wat geveurd er dan met de realtie tussen harry en niall ? dat vind ik belangrijker.

 'Ja vertel het dan' Zijn stem klonk boos, nieuwschierig en bedrijgent te gelijk.

'Er is niks gebeurd' Mijn stem klonk nu geïriteerd.

'Oke, ga dan maar naar harry, doei luna' ik bleef verslagen staan, had hij het nou uitgemaakt ?

 'Maak je het uit ?' Ik kreeg tranen in mijn ogen.

'Ga alsjeblieft uithuilen bij harry'

Ik draaide me om en liep langsaam zijn kamer uit. Toen ik een stap uit zijn kamer zetten, sloeg hij de deur achter me dicht.

Ik hoorde een paarseconde daarna wat dingen vallen, en hoorde hem schelde.

Zal ik weer naar binnen gaan en hem alles uitleggen.

'Nee luna het is over' Fluisterde ik tegen mezelf.

Ik maakte en diepe zucht en liep naar de voordeur.

Ik voelde dat iemand mij knuffelde, ik draaide me om, het was zayn.

Ik knuffelde hem terug en begon heel hard te huilen.

'Sorry' Zei zayn, 'Waarom' vroeg ik door het huilen heen.

'Ik zag het blad liggen bij perrie en had hem mee genomen, ik dacht dat het beter voor niall zou zijn' 

'Nee, 't is niet jouw schuld, dit was een fout van mij' 'Praat alsjebleift met harry en niall, je moet het niall vertellen, hij weet het al maar wil het alleen nog van jou en harry zelf horen' 

'nu niet, ik laat niall nadenken.' Mijn tranen werden al minder, maar mijn verdriet niet.

'Je moet het weer goed zien te krijgen tussen harry en niall, zo kunnen we de tour niet doen..' Liam stond inmidels naast ons.

'Ik beloof het' Ik stopte met zayn te knuffelen en knuffelde liam nu.

'Waar is louis eigenlijk?' Ik vond het al zo stil.

'Hij is met harry weg, hij had afleiding nodig, omdat ie ruzie heeft met niall'

'Ik praat met niall, zeg tegen harry dat ik het tegen niall ga zeggen' ' dat doen we' Zei liam.

'Dankje' Ik gaf ze nog een knuffel en liep huilend terug naar mila's apprtement.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~