if you realy know me... (Niall horan) (Fanfictie)

44.

Na 10 minuten buiten te hebben gewacht terwijl paparazie en fans vroegte wat er was hoorde ik een toeter van een auto en keek rond.

Ik zag Niall zijn gehuurde auto staan.

Ik wurmde me tussen alle mensen door naar niall's auto stapte in en reden snel weg.

'Heb jij wat te maken met de dood van Amy ?' vroeg ik na een lange stilte in de auto.

'Wat ?!' Niall trok een verbaast en ongelovig gezicht.

'Je hoorde me wel' ik keek naar achter waar jaiden aan het slapen lag.

'Amy, Amy Green ?!' Vroeg hij.

'Ja wie anders' 'Is ze.. dood ?!' Het leek wel of ie op een ander planeet rond liep.

'Uh ja, daarom ben ik aangehouden omdat ze mij dus verdenken' 

'Heb jij amy vermoord ?!' Niall stopte met rijden op midde in het centerum.

'Nee' 'Ga alsjeblieft uit deze auto' ik keek hem verbaast aan.

'ik heb niks gedaan' nu werd ik dus ook al verdacht bij niall

'het is inderdaad beter als we elkaar niet meer zien' nog steeds stonden we midde op de weg stil, ik hoorde auto's toeteren achter ons/

'Niall ben je er nog' hij liet totaal gene emoties los.

'Ga' zei hij weer.

'Ik heb niks gedaan wat denk je dan dat ik jou bel misschien wist jij er meer van' probeerde ik.

'Luna, GAA' Schreeuwde hij.

 'NIALL IK HEB NIKS GEDAAN' Schreeuwde ik terug.

'Wat wil je nu dan ?!' Niall was wat rustiger geworden maar hij was nog niet gaan rijden.

'Mijn tas is gestolen dus ik heb geen mobiel portomonee meer enz' 

'Dus' antwoorde hij kort en bot.

'laat ook maar, je geeft totaal niks om mij, niks. Ik had het kunnen weten, alles ALLES was gespeelt. En nu ze dood is ga je straks alles er weer aan doen om mij terug te krijgen. Maar nee je moet weten dat het een NEE word, eigenlijk is het simpel, Ja's bestaan niet, ja's zijn fake, nee's is altijd goed, je kan dan teminste niet gekwest worden, of in aanraking met de politie komen door bedrog. Bedankt voor alles' 

Ik opende de deur en stapte uit en sloeg de deur dicht.

Snel deed ik hem weer open 'Vertel jaiden over mij, hij moet weten wie ik ben, en als jij hem dat niet vertelt. Dan heeft hij ook een slechte vader' 

Met die woorden smeet ik de auto deur dicht en liep snel en onvorzichtig naar de stoep.

En nu.

Nu kan ik nergens naar toe.

Ik kan niet eens naar het vliegveld om terug tegaan naar london.

Ik heb geen geld, ik kan niemand berijken.

Ik heb niks, zelfs de kleren die ik mee had genomen naar amsterdam terug heb ik niet meer.

De andere helft ligt nog steeds in 'ons' oude huis.

Ik liep wat winkels in en winkels uit.

Gewoon omdat ik niks anders kan.

Ik liep een winkel uit door allemaal mensen heen met mijn hoofd omlaag.

Ik botste tegen iemand op en viel hard op de grond.

'Ow sorry, hier ik help je pak mijn hand' ik keek omhoog.

Ik keek naar een jongen rond de 18/19 jaar met donkerbruin haar wat opzij was gefilpt net als bij harry maar dan zonder krullen.

Zijn ogen waren bchocolade bruin.

'Ja dankje' ik pakte zijn hand die hij naar mij toe had gestoken en stond op.

 'Mag ik jou trakteren op een drankje ?' vroeg hij vriendelijk toen ik weer recht stond.

'Ja graag' ik bekeek nu zijn kleding.

Vooral zwart, zwartte leren jas zijn handen in de zakken van die zwarte jas.

Zijn broek was ook zwart met 1 scheur erin.

zwarte nikes als schoenen.

'Starbucks ?' vroeg hij met een lach.

Ik kninkte en gilmlachte terug.

Samen met hem liep ik naar de starbucks.