Pazartesi atacağım dedim ama bugün attım Oy ve yorumlarınızı bekliyorum canlarımmm
Aybars beylerle biraz daha sohbet etmiştik. İşleri olduğunu söyleyip yakın bir zaman da ailenin diğer üyeleriyle tanışacağımı söyleyip kalkmışlardı
Onlar gidince işimin başına geri döndüm hayır arkadaş hala aklımda o kadar çocuk bu kadından nasıl çıkmış
"Abla onlar kimdi"
diyen Mert'in sesiyle düşüncelerimden ayrıldım
"Biyolojik ailemmiş"
"Nasıl"
"Ben ve bu ailenin üvey kızı doğumdan sonra bebekleri karıştırmışlar ben her zaman diyorum bu doktorlar altı yıl üniversite okurlarsa böyle beyinleri yanar diyorum kimse beni dinlemiyor alın sonuç"
diyerek söylendim Mert
"Valla abla sende ne şanş varsa herşey senin başına geliyor"
"Şanş değil canım benim bahtım kara bahtım"
diyerek mutfak alanına geçtim şuan benim düşüncelerimi dağıtacak tek şey pasta yapmaktı
Bütün malzemeleri tezgahın üstüne hazır bir şekilde koyup pastamı yapmaya başladım bir yandan da şarkı mırıldanıyordum
Bir hikâyem var, bir hikâyem bitmedi Yorgandan, yastıktan kokusu gitmedi Yaz bana, ne yazarsan yaz, doktor Ağladım, ağlamaklar yetmedi Yaz bana, ne yazarsan yaz, doktor Ağladım, ağlamaklar yetmedi
Mutsuzum, çok hastayım, güldür beni, doktor Öldüm ama hayattayım, tarifi çok zor Çıkmaz bir sokaktayım, gel bul beni, doktor Sanki çocuk yaştayım, bana bilmeceler sor Sanki çocuk yaştayım, bana bilmeceler sor
Belime sarılan kollarla işim yarım kaldı
"Neden mutsuzsun güzelim"
bu ses Gökalp'in sesiydi ona dönüp beline sarıldım
"Doğruymuş be gökyüzüm bir doktor salağı yüzünden ben karışmışım "
"Niye bize haber vermedin hani beraber gidicektik hastaneye"
"Sizin işniz vardı"
dedim o anda kapıdan Gökay'ın sesini duydum
"Aşk olsun güzelim bizim sizden daha önemli ne işimiz olabilir"
(Bunların arasındaki ilişki kardeşlik yani sevgili filan değiller olmıcaklarda şimdiden söyliyim shiplemeyin ha)
Onlara gülümseyip
"Tamam tamam hadi çıkın mutfağımdan işim yarım kaldı"
"Sen bizi kovuyormusun"
"Evet hadi naş naş"
dedim Gökay tripli bir şekilde çıkarken Gökalp yanağımdan öpüp çıktı bende keki fırına verip tezgahtaki dağınıklığı toplamaya başladım
Pasta kremasını sosunu hazılayıp içine koyacağım meyveleri filimledim hazır olan keki kramalayıp meyveleri yerleştirdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
işim bitince onu da dolaba koyup mutfağı toplayıp bizimkilerin yanına geçtim
Bütün hepsi boş bir masaya geçip oturmuş beni bekliyordu kızlar bana ters ters bakış atıyordu kesin trip yiyeceğim hayır arkadaş alt tarafı küçük bir şeyciği söylemedim yani neden bu kadar tepki
Korayın yanına oturup yanaklarını sıkmaya başladım çok dadlu lan bu ay yerim minnoşum ya
"Kızım ne yapıyorsun acıyor ya"
"Ben mi sana dedim bu kadar tatlı ol diye yav cidden sen niye bu kadar tatlısın"
"Allah vergisi güzelim ne yapacaksın"
"Havalara bak havalara"
"Aypare hani bizde seninle gelicektik"
diyerek konuya girdi Levent hayır bir insan neden bu kadar ciddi azcık akışına bırak be
"Şimdi benim biricikleri şöyleki çok önemli bir şey değildi hem sizin işiniz vardı hem tek gitmek istedim ama o doktora gıcık oldum bir de özür diliyor o özürü bir yerine sokucanda tövbe tövbe"
"Neresi önemli değil Aypare 22 yılının yalan olduğunu öğreniyorsun"
"Benim hayatımda bir şey değişmeyeceğine göre önemli değil"
"Tamam tamam kapatalım bu konuyu da yeni ailenle tanıştınmı"
"Evet hatta beş abim iki erkek kardeşim varmış"
"YUHHHHHHHHHHH"
Hepsi aynı anda diyince bütün kafe bize baktı arkadaş bunlar bana ne kadar benziyor ya ponçiklerim
"Bende işte şuan sizin olduğunuz gibi şoka girdim"
"Kızım beş abi nedir ya bide onun üstüne kardeşler lan birde hepsi erkek"
"İşte ben diyorum bu kadar kitap okursam en son başıma gelecek diye işte başıma geldi lan zaten bu doktorlar kör mü anlamıyorum ki ben beyaz o esmer, ben siyah saçlıyım o sarı, ben mavi gözlüyüm o kahve, hayır anne dediklerimize baksanız benzemediğimizi görürsünüz valla her zaman diyorum şimdi de dicem bu doktorları bu kadar okutursanız böyle beyinleri yanar"
"Yalnız güzelim bende doktorum"
"Senin daha beynin yanmamış bebeğim yakında seninde yanar bu kadar iş fazla cık cık"
diye söylenirken bizimkiler bana yine aynı anda güldü hayır arkadaş sadece gülseler iyi anırıyorlar ya bildiğin ah rezil oldum
