ဂ်ယ္ယြန္းတို႔အိမ္မွာ ေဖေဖရယ္ ေမေမရယ္ ဂ်ယ္ယြန္းရယ္ မိသားစုသုံးေယာက္ပဲရွိတယ္။ဖိုးဖိုး၊ဖြားဖြားေတြက ေလယာဥ္အၾကာႀကီးစီးရတဲ့ အေဝးႀကီးမွာေနတာမို႔ အလုပ္မ်ားတဲ့ေဖေဖနဲ႕ေမေမက ဂ်ယ္ယြန္းကို ဖိုးဖိုး၊ဖြားဖြားေတြစီလဲမၾကာခဏလိုက္မပို႔ေပးနိုင္ဘူး။အဲ့ေတာ့ အိမ္ထဲမွာ ဂ်ယ္ယြန္းကတစ္ေယာက္ထဲေဆာ့ရတယ္။ ေဖေဖေရာ ေမေမေရာက ဂ်ယ္ယြန္းအတြက္အ႐ုပ္ေတြအမ်ားႀကီးဝယ္ေပးေပမဲ့ တစ္ေယာက္ထဲေဆာ့ရတာမို႔ ပ်င္းတာပါပဲ။
ဂ်ယ္ယြန္းကေမေမ့ကို ညီေလးျဖစ္ျဖစ္ ညီမေလးျဖစ္ျဖစ္ ေခၚလာေပးပါလို႔ေျပာေတာ့ ေမေမက "သားသားကငယ္ေသးတယ္ေလ ေနာက္ထပ္အငယ္ေလးကိုေကာင္းေကာင္းမေစာင့္ေရွာက္နိုင္ေသးဘူးမို႔လို႔ တစ္ေယာက္ထဲပဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ေဆာ့ပါဦး"တဲ့။
တကယ္ေတာ့ဂ်ယ္ယြန္းက လုံလုံေလာက္ေလာက္အသက္ႀကီးပါၿပီေနာ္။ ဂ်ယ္ယြန္းကသုံးႏွစ္ေတာင္ရွိၿပီ။မန္မန္းေတြလည္း မ်ားႀကီးစားတယ္၊ေအ ဘီ စီလည္းဖတ္တတ္ၿပီ၊ဝမ္း တူး သရီးလည္း႐ြတ္တတ္ပါၿပီေနာ္။
ညီေလး ညီမေလးကိုလည္း ေကာင္းေကာင္းေစာင့္ေရွာက္နိုင္ပါၿပီေနာ္...ဂ်ယ္ယြန္းမ်ားႀကီးအားသန္ေနၿပီ။
ဂ်ယ္ယြန္း ရမ္းပ်င္းတာနဲ႕ ၿခံထဲဆင္းၿပီး ေျမႀကီးေတြကိုတူးၿပီးေဆာ့ေနတယ္။ဂ်ယ္ယြန္းေဆာ့ေနတာ ခဏပဲရွိေသးတယ္ ေမေမကအိပ္ထဲကေနလွမ္းေခၚပါတယ္။
"သားသား ဂ်ယ္ယြန္းနီး အရမ္းေပက်ံေအာင္မေဆာ့နဲ႕ေနာ္ ခဏေနေဖေဖျပန္လာရင္ ညစာစားရေတာ့မွာကေလးေလး"
"ဟုတ္ရဲ႕ တားတားမ်ားႀကီးေပေအာင္ေဆာ့ဘူးေရာ္ ေမေမ"
ဂ်ယ္ယြန္းေမေမ့ကို ျပန္ေျဖၿပီးဆက္ေဆာ့ေနတုန္း ၿခံေရွ႕ကေဖေဖကားသံကိုၾကားရတယ္။ေဖေဖ့ကားက အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ရပ္သြားၿပီး ေဖေဖကကားေပၚကဆင္းလာတယ္။ေနာက္ၿပီး ေဖေဖ့ကားေနာက္ခန္းကေန ဦးဦးတစ္ေယာက္နဲ႕အန္တီတစ္ေယာက္ထပ္ဆင္းလာတာကိုပါျမင္လိုက္ရတယ္။
ကားေပၚကဆင္းလာတဲ့အန္တီကိုၾကည့္ရင္းဂ်ယ္ယြန္းမ်က္လုံးကေလးေတြဝိုင္းသြားတယ္
အြီ...အဲ့ဒီအန္တီရဲ႕ဗိုက္က ရမ္းေဖာင္းေနတယ္ေနာ။ ထမင္းေတြမ်ားႀကီးစားခဲ့လို႔ထင္တယ္။ဂ်ယ္ယြန္း ထမင္းမ်ားႀကီးစားၿပီးရင္လည္းထိုသို႔ပဲ ဂ်ယ္ယြန္းဗိုက္ကေလးကေရွ႕ကို လုံးလုံးေလးဆူထြက္ေနတာပဲ။
