Life Goes On _TAEGİ_

#3#Bana yardım et

Gözlerimi açtığımda grinin tonlarında dizayn edilmiş bir odadaydım karşımda duvarda bir saat vardı oraya bakıp saatin 9:35 olduğunu gördüm hızla ayağa kalktım okula geç kalmıştım son günlerde devamsızlık yapamazdım o telaşla sonradan aklıma geldi bugün cumartesi

Birden içime bir rahatlama geldi zaten ne çantam nede formam yanımdaydı gidemezdim sessizce kapıyı açıp merdivenlerden aşağı indim bu ev çok tanıdık geliyordu aşağıya indim karşımdaki salonun ortasındaki masayı görünce dang diye aklıma geldi buranın neresi olduğu hatırlar hatırlamaz arkamdan gelen boğaz temizleme sesiyle arkamı döndüm "iyi misin" yine aynı soru üzerime şarap döken esmer tenli uzun boylu çocuk

Başımı olumlu halde salladım aşağıya yanıma geldi yine ifadesiz bir yüz ve ses tonuyla "dün gece uyanırsın diye yapmadım uyandığına göre gel yüzüne ilaç sürelim" uyandığımda meraktan ve telaştan anlamamıştım ama onun söylemesiyle yüzümün darma duman olduğunu anladım yine onaylarcasına başımı salladım bana burda beklememi istedi ve sonra yukarı çıktı sanırım ilk yardım çantasını alacaktı ve doğru tahmin elinde ilk yardım çantasıyla yanıma geldi arkamdaki koltuğa oturdum tam karşıma oturdu eline kulak çöpü aldı pansumana batırdı dudağıma sürmeye başladı gözümü o acıyla yumduğum da dahada yumuşak bir şekilde sürmeye başladı göründüğü kadar sert değildi iyi biri gibiydi sonra kaşıma geçti dahada yaklaştı bana o an ne kadar yakışıklı olduğunu yeni farkettim çene kasları, dağınık saçları yeni uyanmışlık haliyle bile

Göz teması kurmadık sadece birkere gözgöze geldik ondada tekrar bakışlarımı yere çevirdim

İşini bitirdi ayağı kalktı arkasını döndü o gitmeden bende ayağa kalkıp "çok teşekkür ederim yardımın için beni evine aldığın için herşey için " bana doğru dönüp "gecenin o saatinde ve o ıssız yerde ne işin vardı" bunu dediğinde dün gece aklıma geldi ve gözlerim doldu beni evine aldı pansuman yaptı beni şerefsizlerin elinden kurtardı bence anlatmalıydım"evden kaçtım"gözleri sorgular şeklinde baktı anlatma gereği duydum ama anlatamadım bana bakıp  "neden bilmiyorum ve merak etmiyorum ama dün gece çaresizdin diye yardım ettim umarım  gidecek bir yerin ve tanıdığın biri vardır " düpedüz beni nazikçe kovuyordu benim gidecek kimsem yoktu ama yapabileceğim hiçbirşeyde yoktu

Taehyung un bakış açısı:

Gidiyordu birşey yapmalıydım gerçekten gidecek kimsesi varmıydı eğer olsaydı dün gece bu ıssız yerde dolaşacağına tanıdığının yanına giderdi nedenmi gitmesini istemiyordum...

Dün gece: taehyung un bakış açısından saat 11 civarı:

Canım sıkkındı yine babamla tartışmıştım hava almak için dışarı çıktım normalde bara giderdim ama bu akşam gidesim gelmemişti saat geç olduğu için sokaklar boştu ve sessizdi bu ortamı çok seviyordum

Yavaş yavaş yürüyordum, hiç beklenmedik bir şey oldu bağırma sesleri duydum seslerin geldiğin yöne doğru ilerledim o çocuk diye düşündüm içimden pizzacı çocuk onu duvara yaslayan adamı ve ağlayarak kıvranan o minik çocuğu gördüğümde gözüm döndü bir şey yapmalıydım yaptıda adama yumruğu geçirdim hepsini yere serdim o çocuğa doğru yaklaştım kolundan tutup iyi misin diye sordum çok yorgun görünüyordu bitmiş haldeydi soruma cevap veremeden kollarımda bayıldı

Onu böyle bırakamazdım kendi evime götürdüm 2 tane ev arkadaşım vardı jimin ve hoseok onlar yoktu evde babamın geleceğini bildikleri için gitmişlerdi eve gittiğimde babamda gitmişti onu kucağımdan yatağın üzerine bırakırken tişörtü biraz kaydı arkasına döndü ve cenin pozisyonunda uyumaya başladı o an gördüğüm şeyle çok şaşırmıştım...

Devamı diğer sayfada lütfen beğendiyseniz oy verin ve yorum yaparsanız çok sevinirim fikirlerinizi yazın💜💜