"BABA" Ben babamı görmenin şokunu yaşamadan babam bağazıma yapıştı o kadar çok sıkıyorduki gözlerim kararmıştı bir an gerçekten öleceğimi düşünmüştüm beni o durumdan kurtaran taehyung un babama attığı yumruk oldu
Babam yediği yumruktan dolayı yere serildi o sırada bende yere yığıldım öksürük ler içinde nefes almaya çalışıyordum taehyung yanıma gelip kolumdan tuttu beni yerden kaldırıp kaldrıma oturttu "yoongi iyimisin , jimin su getirir misin acil, hobi sende şu şerefsizi tut kalkmasın yerden" dedi hobi babamı ters çevirip kollarını tutmuştu jimin su getirip taehyung a verdi taehyungta yavaşça bana içirdi iki yudum aldım, şimdi daha iyi olmuştum nefes alabiliyordum
taehyung çok telaşlıydı onu ilk defa öyle görüyordum benim için bu kadar endişelenmesi beni mutlu etmişti
"Merak etme taehyung iyiyim ve teşekkür ederim" başını salladı önümde diz çökmüş oturuyordu kolumu sımsıkı tutuyordu bunu yeni fark etmiştim o tarafa baktığımı görünce hemen ellerini kolumdan çekip ayağa kalktı ardından bende kalkıp babamın yere serili olduğu tarafa doğru yürümeye başladım hobi hala tutuyordu babam bağırıp küfür ediyordu
"Sizi şerefsizler kimsiniz lan siz" diyerek yerde yakınıyordu beni görünce bu seferde bana küfretmeye başladı "nerdeydin sen niye kaçtın lan evden niye geri gelmedin oruspu çocuğu bunlar kim ha sana ne karşılığında bakıyolar fahişe seni"gibi bir çok küfür daha
Babam çok küfür eden bir insan değildi döverdi ama küfretmezdi annemin davasından sonra ilk defa bu kadar sinirlı olduğunu gördüm onca küfürün içinde en çokta benim bir fahişe olduğumu imâ etmesiydi, gerçekten ben onun oğlumuydum beni hiç tanımamıştı böyle bir şeyi asla yapmayacağımı bilmiyordu
Hobi den babamı bırakmasını istedim mimiklerle oda anlamıştıki sorgular bir şekilde bakmıştı o bir şey diyememişti ama hemen arkamda duran taehyung "sakın bırakma hobi yoongi saçmalıyor" dediğinde ona dolu ve yalvarır gözlerle bakıp "lütfen Taehyung babam o benim sonuçta burdan gitmeden son kez doğru düzgün konuşmalıyız"
Bir şey demedi hobiye baktım bırakmadan önce babama "seni bırakıyorum ama sakın yanlış şeyler yapma" babam bir şey demedi sonra yavaşça bıraktı babamı
Babam sinirle ayağa kalktı ona yardım etmeye çalıştım elimi uzattım ama o elinin tersiyle itti elimi ne kadar ondan sevgi görmemeye alışsamda her seferinde canımı yakıyor
Her neyse kaldırıma oturduk beraber taehyung, jimin ve hobi içeri girdiler girmeden önce taehyung "dikkat et, bir şey olursa bize seslen tamam mı" diye uyardı beni, çok güzel bir histi yanında birilerinin olması özellikle zor zamanlarında. Hayatın boyunca hissedeceğin en güzel histi kendini yalnız hissettiğinde size sarılan güven veren bir çift kolun olması
Ben başladım konuşmaya "baba üniversite sınavını kazandım ve yarın sabah seula gideceğim, zaten gitmeden seni görmeye gelecektim ama gerek kalmadı"
Babam "ne saçmalıyorsun sen nereye gidiyorsun gidemezsin izin vermiyorum" ben o kadar çabalamışken onu dinleyemezdim, özür dilerim baba ama bu sefer boyun eğmicem babamın önünde dahada dikleşerek "izin istemiyorum baba ben artık çocuk değilim reşit sayılırım kendi kararlarımı kendim verebilirim ve yarın sabah gideceğim ister kabullen ister kabullenme"
Böyle konuştuğuma bakmayın içim paramparça sesim titrer bir şekilde söylemiştim bunları babama, umarım ne kadar istediğimi anlamıştır
Bir süre sustu
Bir şey diyemedi başını eğip ağlamaya başladı ben önce inanamadım gözlerim kocaman açıldı şaşkınlıktan babam ağlıyormuydu şimdi.
Konuşmaya başladı hıçkırıklarla
"Özür dilerim oğlum yaptıklarım için annene çok benziyorsun bunun için seni gördüğümde... annen geliyordu aklıma hep anneni görüyordum yüzünde, dayanamıyordum o yüzden hep kendimi kaybediyordum alkolik oldum unutmak için ama eve geldiğimde yine geliyordu aklıma eve hep geç gelirdim seni görmemek için" hıçkırıkları şiddetlendi tutamıyordu kendini "ama olmuyordu sana vurduğum, için kendimi kaybettiğim için, babalık yapmadığım için her şey için özür dilerim sonunda bana kafa tutabiliyorsun ve sana yardım eden arkanda olan arkadaşların var gözüm arkada kalmaz artık... beni affet"
diyip sözünü tamamladı bende ağlıyordum hemde çok şiddetli bir şekilde tutamıyordum göz yaşlarımı arkasına dönüp gidecekti ama izin vermedim arkasından "BABA" diye sesli bir şekilde seslendim arkasına döndü koşup ona sımsıkı sarıldım, sessiz bir şekilde hala ona sarılmış halde seni affediyorum Baba dedim kulaklarına sarılmayı bıraktı buruk bir gülümseme atıp gitti
Arkamı döndüm eve girmek için, üçüde gözleri dolu bir şekilde cama yapışmıştı onlara baktığımı fark ettiklerinde hızla pencereden ayrıldılar içeri girdiğimde jimin bana kocaman sarıldı ağlıyordu çok duygusal bir insandı jimin, bende zar zor dindirdiğim göz yaşlarımı tekrar akıtmaya başladım, hobi ise göz yaşlarını elinin tersiyle kuruluyup bize sarıldı taehyung ağlamıyordu ama gözleri hafif dolmuştu, uzaktan bizi seyrediyordu
Hobi bunu fark edince bizi de peşinde sürükleyerek taehyunga doğru ilerledi ve onuda kolları arasına aldı taehyung da artık bize sarılıyordu kollarını belimde hissedebiliyordum
Onlara bakıp göz yaşlarıyla gülümsedim "Size minnettarım çok teşekkür ederim " son bakışlarım taehyunga döndü ve onada kocaman gülümsedim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pek içime sinmedi bölüm ama neyse
Sınavlar var bu aralar yazamayabilirim onun için şimdiden bildiriyim bilginize bir iki hafta ara vericem boş zamanım olursa yazmaya çalışırım
