Bu geçiş bölümü yani sıkıcı geçebilirsiniz isterseniz:)
Göz devirip koltuktan kalktı. Kardeşimi uyandırdı ve kapıdan çıkıp gittiler.Bende uykuya teslim oldum.
Kulağıma gelen sesle yavaşça gözlerimi açtım.Sesin telefonumdan geldiğini fark etmem kısa sürmüş olucak ki cekketten telefonumu çıkardım. 'bilinmeyen numara arıyor' yazısı ile oflayıp kapattım. Faturam için aradıklarını düşündüğüm için kapatmıştım.Telefonu koltuğa koyup odadan çıktım.Kafeteryaya doğru yürürken bir yandan annemi düşünüyordum.Ondan nefret ediyordum ama sonuçta beni bu halime getiren oydu.
(Keşke getirmeseydi)
Kafeteryadan elimde kahve ve poaçayla çıkmış hastane odasına doğru yürüyordum.Kapının önüne geldiğimde telefonumun sesini duydum.İçimden bir küfür savurup kapıyı açtığımda annemin uyanmış olduğunu gördüm.Beni görünce gözleri şaşkınlıkla büyüdü fakat çok sürmeden göz devirip sinirli bakışlarını yerleştirdi. Umursamadan yerime oturup telefondan arayan kişiye bile bakmadan kapattıp sessize aldım.
"O lanet telefonundan çıkan sesi tekrar duyarsan seni-"
Ne diyeceğini iyi bildiğimden onun sözünü kesip konuşmaya başladım.
"Gebertirsin,okuldan alırsın, vermediğin parayı kesersin, işimden attırırsın,insan tutup dövdürürsün,rezil edersin, aç bırakırsın, olmayan mutluluğumu alırsın, öldürtüp etini köpeklere veririsin,derimi yüzersin,boş bir odada aç susuz bırakırsın sayamadığım kaldı mı?"
Memnuniyetsiz bir şekilde başını çevirdi. Bende poğaça ve kakvi içmeye başladım. Yediklerim bitince elimdekileri çöpe attım ve yerime oturdum. Annem ise yine konuşmaya başladı.
"Ne zamana kadar burada kalacaksın?"
"İstemediğini açıkça şöyle demediğin şey değil"
Kapı sesiyle giren babamlara baktım.Kardeşim beni umursamadan annemin yanına oturdu.Sanki çok merak etmiş gibi anneme sarılarak iyi misin diye sormuştu.Annemde ona gülümseyerek iyi olduğunu söylemişti.Ben ise o sırada çantamı toplamakla meşguldüm. Babam birkaç adım attı ve elini omzuna koydu.
"Gidiyor musun?"
"Karının istemediğini biliyoruz boşuna babalık rolü oynama"
Elini omsumdan çekti.Sinirli ve şaşkın bir tonla konuşmaya başladı.
"Cidden rol yaptığımı mi düşünüyorsun? Ayrıca annen hakkında düzgün konuş.Annen o senin iki günlük arkadaşın değil!"
"Anlıyoruz çok seviyorsun karını ama ben sevmiyorum.Bana annelik görevini yapmamış bir eşya gibi kullanmış birini ben annem olarak göremem kusura bakma"
"Felix,annen seni çok seviyor bunları annene demeye hakkın yok!"
"İşte bu yüzden sende kaybettin beni.Annemin bana yaptığı şeylere bir şey demedin.Hem piskolojik hemde fiziksel şiddetin her türlüsünü gördüm.Sen hâlâ ne sevgisinden bahsediyorsun? Sizin sevginizde,hayatınızda yalandan ibaret.Aylarca arayıp sordum mu beni baba,söylesene. Ölsem haberin olucakmıydı, olmayacaktı.Kardeşime ne kadar güzel davrandıysanız bana tam tersini davrandınız.Bu yüzden bana beni sevdiğinizi söyleyip inanmamı beklemeyin.Benim artık kimseye ne güvenim ne sevgim kaldı"
(Destan yazdım mübarek)
Şaşkınca bana baktı.Bir şey demesine izin vermeden hastaneden çıkıp gittim.Ülkemi özlemiştim ama burası bana sadece kötü anılarımı hatırlatıyordu.Uçak biletlerine baktım.En erken yarına bilet vardı.Telfonu oflayarak cebime koydum.Kapşonumun şapkasını başıma attım ve şehrin ışıklarıyla yarına kadar kendimi sokaklara bıraktım.
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
En uzun bölümün geçiş bölümü olması şaka mı?
Bu arada bu bölümü önceden yazmıştım değiştirirsem yazdıklarımın hepsini değiştirmek zorunda kalırdım bu yüzden yapicak bir şeyim yok.
Görüşürüz...
