Dochter van een god

6

Rachel heeft mij mee genomen naar een kamer die vol kaarsen staat. Ze zijn nog niet aan maar ze zijn vaak gebruikt. Rachel gaat in een cirkel van kaarsen in de kleermaker zit zitten. Ik heb geen idee wat ik moet doen dus ik sta maar dom voor de cirkel. Eigenlijk zou Percy de leider van onze queest ook mee gaan, maar hij was er nog niet klaar voor om rachel weer in haar orakel staat te zien. De laatste keer was niet echt geweldig en de eerste keer dat hij bij een orakel was had het orakel gezegd dat een vriend hem ging veraden. Dat dat veraad zoveel heeft op kunnen leveren. Een bijna 5 jarige oorlog. Ik schrik alle kaarsen in de kamer vliegen opeens met veel geluid aan. Rachel's ogen gaan wijd open. Haar mond gaat open maar het is niet haar stem. Nou het zijn er vreemd genoeg meerdere alsof iets haar lichaam overneemt. Voor ik het weet is het orakel al begonnen met de voorspelling.

Een gezelschap van 6 zal op een queest vertrekken.
De ruzie tussen de goden moeten ze bijleggen.
Als de queest mislukt zal de oorzaak moeten sterven.
En het gezin zal daardoor aan stukken scherven. Broer en zus zullen samen moeten werken.Om de hele griekse wereld te kunnen helpen.

Rachel neemt een grote hap lucht en alle kaarsen zijn opeens uit. Gaat het vraagt ze. Ik knik. Ik begrijp de hele voorspelling. Het gezelschap van 6 zijn Percy, Annabeth, Grover, Nico, Thomas en ik. De ruzie gaat over zeus en hades. Maar als de queest mislukt zal de oorzaak moeten sterven. Wie is de oorzaak. Ben ik dat omdat ik geboren ben. Of zql het mijn moeder zijn. Zij is tenslotte degen die de kinderen heeft gekregen het is waarsschijnlijk haar fout. Maar dat kan toch niet. En het gezin aan stukken scherven wat zal dat betekenen voor Thomas en mij. Als wij daardoor ruzie krijgen kunnen wij toch niet samen werken? Door ons gaat misschien de hele griekse gemeenschap ten onder. Een ruzie tussen de goden is 5 jaar geleden al bijna gebeurd maar wat als het nu echt gebeurd? Rachel ziet aan mijn gezicht dat ik alles heb uitgevogelt. "Liv luister heel goed naar mij. Een voorspelling is niet altijd wat het lijkt." "Maar wat moet het dan voorstellen?" "Vorig jaar tijdens de oorlog was er een voorspelling iedereen dacht dat hij de held was maar eigenlijk is het enige dat hij deed de keuze maken hij is een held dat is zeker maar hij was niet de held uit de voorspelling." "Wie was de held dan?" "Dat maakt niet uit het gaat erom dat je je nog niet zoveel zorgen moet maken je ziet wel wat er gebeurd. Er zijn vele helden geweest die hun lot probeerde te ontvluchten maar dat maakr alles altijd erger Liv." "Oke." Zeg ik zachtjes. "Kom je mee? Dan gaan we lunchen." We lopen het kamertje uit op weg naar de picknik tafels. "Rachel?" "Ja?" "Aan welke tafel zit jij?" "Ik zit overal een beetje ik ben net als de saters en de nimfen. Ik kan nu wel bij jou zitten als je wilt?" "Jaa dat lijkt me geweldig!"  Oke ik weet dat ik te enthousiast reageerde, maar misschien kan ik nu vrienden maken. Want mijn enige vrienden zijn mijn broers. Al voelt Nico niet echt als een broer. Maar dat kan altijd nog veranderen. Omg ik ben de jongste van het hele gezelschap iedereen behale ik en Thomas zijn iets in de 16, 17. En Thomas is 15 nou dat is niet veel verschil maar ik ben 13. Ondertussen zijn Rachel en ik al gaan zitten naast Nico. Als we willen beginnen met eten komt er een sater naar onze tafel en vraagt of Rachel met hem mee wil komen. Ze knikt schenkt me nog een blik. Zo een blik die gewoon zegt sorry misschien de volgende keer. Dan loopt ze achter de sater aan. Aan de hoofd tafel zit Chiron en die vraagt of ze naast hem komt zitten. Ze starten een gesprek maar ik kan het jammer genoeg niet horen. Zonder dat ik het merkte ligt er al een broodje met pure vlokken en schudden buikjes. Ik glimlach en denk terug aan een paar maanden geleden. Thomas en ik stonden in de keuken broodjes te maken en hij nam schudden buikjes en ik vlokken er kwam perongeluk een vlok op zijn broodje en hij laat perongeluk expres een paar schudden buikjes op mijn broodje vallen. We raken in een schudden buikjes vlokken gevecht uiteindelijk besluiten we de (een beetje volle broodjes) te proeven en vanaf toen is dit mijn lievelings broodje. Nico ziet me glimlachen en vraagt wat er zo leuk is. Ik schrik op uit mijn gedachten en neem snel een hap. "Gewoon ik dacht aan mijn broer." "Welke?" Zegt hij met een grijns op zijn gezicht. "Thomas." Zeg ik en ik steek mijn tong uit. Hij lacht. "Ik heb nog wat voor je." Hij haalt iets uit zijn zak en het is ingewikkeld in een of ander vies doek. Hij heeft het aan mij en ik maak het open. Het is een heel zwarte dolk het glimt zelfs een beetje. "Het was van mijn andere zus." "Waarom houd ze het dan niet oooow wacht. Omg het spijt me zo erg." "Het is niet erg je had het niet kunnen weten." "Was ze ook een dochter van Hades?" "Ja maar ze was ook een jageres van Artemis. Ze ging dood tijdens haar eerste queest." Nico kijkt naar de grond het ziet er uit alsof hij elk moment kan huilen. Ik weet niet wat ik moet doen. Gelukkig vraagt Chiron op dat moment de aandacht. "Beste halfgoden willen jullie allemaal even luisteren? Ik heb een mededeling." Aan de meeste tafels is het stil behalve aan de Ares tafel. Een gespierd meisje met zwarte haren praat het aller hardst. "Clarisse kun je alstjeblieft ook even stil zijn?" Ze zucht en houd haar mond. "Zoals jullie misschien al is opgevallen hebben we een nieuwe bewoner op het kamp. Ze is de dochter van Hades en ook nog eens het zusje van Thomas. Liv kun je even komen staan. Ik sta op en keek ongemakkelijk om mij heen of ik wat gezichten herken. Ik zie Percy met Grover zitten en Thomas zit aan de tafel daarnaast met een nimf en sater. En aan de tafel tegenover mij zit Annabeth.

"Ik wil jullie ook nog vertellen dat er een nieuwe queest is." De meeste mensen zijn best opgewonden. "Maar het gezelschap is al uitgekozen en het orakel is al geraadpleegt." Ik zie veel teleurgestelde gezichten, maar Clarisse ziet er gewoon boos uit. Ze praat net iets te hard en ik kan horen wat ze zegt. "Dat is dus weer een queest voor die vis van Percy Jackson." Iemand naast haar zegt:" Maak je geen zorgen jou kans komt nog wel." Clarisse zucht weer en na dat veel mensen zijn uitgepraat gaat Chiron weer verder. "Het gezelschap bestaat uit: Thomas, Percy." Clarisse slaakt een woeste kreet en het meisje naast haar probeerd haar rustig te houden. " Annabeth, Liv, Grover en Nico." Veel mensen klappen en dat voelt eigenlijk best fijn. Die mensen klappen ook voor mij terwijl ik hier zowat niemand ken. "Liv kun jij ons de voorspelling vertellen?" Ik knik en ga weer staan. "Een gezelschap van 6 zal op een queest vertrekken.

De ruzie tussen de goden moeten ze bijleggen.

Als de queest mislukt zal de oorzaak moeten sterven.

En het gezin zal daardoor aan stukken scherven. Broer en zus zullen samen moeten werken.Om de hele griekse wereld te kunnen helpen." Ik kijk naar Thomas en zie aan zijn gezicht dat hij net als ik al ideeen heeft over wat dit allemaal kan betekenen.