hüznüm gülüşüm / gxg

birinci bölüm

Sırtımı korkuluğa dayadım, çıkardığım dalı dudaklarımın arasına aldım ve çakmağın manyetosuna bastırdım. Yanmadı. ''Rüzgar var, yanmaz öyle.'' Yaslandığım korkuluklara doğru adımladı, sağ omzunu demirlere yasladı. Diğer elimle çakmağı rüzgardan korumaya çalışarak tekrar yakmayı denedim. Yine olmadı. Önüme geçti. Gözlerine bakmak istedim fakat onun da yüzüme baktığını görünce çakmağı yakmaya odaklandım. Elini uzattı, sigarayı dudaklarımın arasından alıp ona verdim. Ağzına götürdü ve cebinden çakmak çıkardı. Kafasını hafif yana eğerek sigarayı yaktı. Saçlarını tuttum yanmaması için. İyice yanması için içine çekti, üflemedi. Göz teması kurdu ve birkaç saniye öylece bakıştık. Dumanı yüzüme doğru üflemesiyle kafamı yana çevirip gülümsedim. ''Yapma şunu.'' Güldü. ''Ne yaptım?'' Sigarayı iki parmağının arasına sıkıştırarak aldı ve dudaklarıma yaklaştırdı. Ruju bulaşmıştı. Ağzımı araladım ve dudaklarımın arasına aldım. Koca bir nefes çektim. ''Hani rüzgardan yanmamıştı?'' Birden ciddi bir yüz ifadesine büründü ve ''Gerçeği duymaya hazır mısın bilmiyorum.'' dedi. Dramatik bir şekilde elimle yüzümü kapattım ve başımı eğdim. ''Hazırım, söyle Kayra.'' ''Çakmağının gazı bitmiş Deren.''