Bir Kelebek Hikayesi - ARLiN

9.bölüm

Araz'dan

Okuldan  çıkıp   tamirhaneye  geçtim 

Aklımda hala  canın  aylinin elini öptüğü an  canlanıyordu

Elime  bir  sopa alip  tamirhande ki herseyi devirmeye başladim
Sesi  duyan  abim asagi gelerek  noluyo  lan   diye  bağırdı

Abi  çıldıracam  abii  diye  bende  haykırıyordum

Noldu oğlum  neye  çıldırıyon bi  anlat derdini

Abii   bu aylin..

Noldu  lan gene  biseymi oldu  onu yüzüne

Nolmasi mi  var abi  bu  gün  it  herif onun ellerinden öptü

Araz  oğlum ne  saçmaliyon sen

Abi   boş  ver yaa..

Tam  arkami döndüm  arabaya binecektim ki

Araz..  diye  bağırdı abim

Durdum arkam  dönük  bi şekilde

Duyguların   bu kadar acıtıyorsa  kalbini..

söyle  ve rahatla

Arabaya  atladim ve  aylinin evinin  yolunu  tuttumokuldan  dönemsini bekliyordum

Bu iş  bu kadar  uzayamazdi
Yoksa  her  an  acıdan  ölecek  gibi hissediyordum

Benim  olmalıydı   bana ait olmalıydı
Kimse  dokunmamaliydi  ona
Sadece   benim  olmalıydı

Bende  hata  aptal  kafam
Dün  bana  sorduğünda  bütün  hislerimi açık  açik söylemeliydim

Belkide  bugün  o narin ellerine kimse  el  uzatamayacaktı

O eller  benim
O gözler  benim
Gece  gibi  siyah  saçlar  benim  ben koklarim
ona  ben   bakarim  ben dokunurum..

Kendi düşüncelerimde  kaybolurken telefonum   çaldı

Arayan abim  di

Aylin beni merak edip  tamirhaneye  gitmişti

Arabaya  atlayıp  tamirhaneye  sürmeye başladim

Arabayı park  edip  aylinin yanına  ağır  adımlarla  yürüdüm

Abim ellerini cebine  atmış   masaya  yaslanır  bir  sekilde  bize  bakıyordu

Abime  müsade  etmesi icin  izin istedim  yukari  eve  çıktı seslenmeden

Ayline  bağırmaya  başladım    senin ne  işin  var  burda  diye

Araz  ben  seni merak ettim..

Merak ettiysen  yapma  o zaman  böyle  şeyler

Araz  ben ne yaptım  simdi bana neden öfkelisin

Öfkeliyim evet öfkeliyim

Yanina  yaklastim  iyice  sokuldum  ve   isaret parmagimi ayline dogru uzatarak o can  denen  dallama  senin..

Bu seni  ne ilgilendiriyor  araz  ben senin  icin  neyim ki  bu seni bu kadar  kızdırıyor diye  bağırdı

Elimi  enseme  atıp    bağırmaya   başladım  sen  benim  için...

Aylinin  elinden tutup kendime  cektim ve ani bir  hareketle boynundan  kavrayıp  dudaklarina yapıştım  birden
Sımsıcak dudakları dudaklarımın arasında  öylece  kalmıştı  ilk  başta tepki vermese  de  sonradan oda karşılık  verdi kalbimizin sesi  birbirine karışmıştı onu  daha çok kendime  çekip  daha  çok sarılmak istiyordum sonsuza   kadar  bu dudaklardan ayrilmak  istemiyordum

Araaazz diye  bi  bağrışla  irkilip   ayrildik birbirimizden

Aylin'den

Çok kızgındı araz  dün  pamuk  gibi olan çoçuk  bugün  nasil  bu kadar  değişebilirdi   canı   kiskanmisti tamam ama  aramizdaki seyi birbirimize  itiraf edemeden   bu kadar  tepki  vermesi beni  hayrete  düşürüyordu  hizla  tamirhaneden iceriye   girip yanima  geldi abisinden musade isteyip  bagirmaya  başladi
Açikca  kıskandığını  ifade  ediyordu

Bende  bu kıskançlığının nedenini sorunca  beni kendine  çekti  ve  dudaklarını  dudaklarımla  buluşturdu neye  uğradığımı  şaşırmıştım ama bi süre sonra  ona karşı koyamayıp karşılık  verdim ona çekiliyordum kalbimdeki   ağrı   ona   engel   olmama  engel oluyordu dudaklarina karşılık  verdikce sanki  daha  çokhuzura  eriyordum sanki  yillardir  aradigim huzur  arazin kollarinda  bulmuştum 

Araz  diye  seslenen  sevdanin sesiyle  kendimize  geldik

bir  an penceren  bizi izleyen nevzatla  gözgöze  gelsemde

arkamda sevda  ve kelebek tim  donmuş  kalmış  bize  bakiyordu

sevda  bize  dogru  sinirle  gelirken
Geri kalanlar   ooo   cekip  araz   prensesin  hakkindan  gelmiş  millet
Diye  gülüp  dalga  geciyordu

Sevda  yanima gelip  kolumdan tutup hesap  soruyordu
Kizim  sen necisin  ya  sen kendini ne  zannediyorsun araniyorsan  söyle  bilelim ama  araz ı  ayartmana  izin vermem   diye haykırıyordu

Arazla  ben  gözgöze  bakakalmıştık ki
Araz  sevdanın  kolundan  cekip  saçmalıklarını   git kendine sakla diye  bagirmaya  başladi

bende  sevdanin  soyledigi  kelime  uzerine  sevdaya  tokat  atmıştim  ki    sevda uzerime    saldırmak icin yeltendi
o sirada  vural  sevdayi belinden kavrayip    sakinleştirmeye  çalışıyordu

Bense  beni  duruma   düşürdüğü  icin araza  kızgın bir  bakış  atarak  tamirhanden  ayriliyordum  tam kapidan cikarken  araz    prenses  diye   bağırsada    yoluma  devam  ettim  hızla  yürüdüğüm  yolda 
huzuru  bulmuşken uyandigim gercek   beni  acınası  bir  duruma  sokmuştu  gözyaşlarım  önümü görmeme  engeldi iyice  uzaklaştığımı  düşününce  sakinleşip  kaldırımın kenarina  oturdum  yuzumu  dizlerimin arasina kapayıp  kendimi  sakinlestirmeye çalışıyordum  gelen gecen insanların  bakışlarınin uzerimde  oldugunu hissettigim halde  hiç bir şey  umursamayip  aglamama  engel olmaya  çalısıyordum kendime  gelince  eve   dogru  yürüdüm

Geldigimde  melek  zülfo  evdelerdi 

Benim  aglamaktan  gözlerim  şişmiş  suratimi görünce  ikiside  endiselendi

Birsey  olmadigini  soylesemde  ikna edemedim
Zülfikar   sizin konusacaklariniz  vardir  deyip  melekle  kaş  göz  işareti yaparak kapiya dogru  yöneldi  melekse  ugurlamak icin ardindan gitti

Yanima gelip  elimi  tuttu 

Ne  oldu  aylin

Ben ağlamakli  bi sekilde  yok bisey  diyebildim

Aylin biz  kardes  degilmiyiz  bana derdini anlatmazsan kime  anlatacaksın diye  daha  cok sokuldu  bana
Ya  melek  hersey o kadar  karışık ki nerden başlayacagimi  bilemiyorum

Melek yüzüme bilmiş bilmiş   bakip araz  mi  diye   sordu

Basimla  onaylayabildim sadece

Noldu  aylin sana bi  zarar mi verdi

Olay  da bu  ya  ben onun  bana   zarar  verdigini  mi yoksa  beni  herseyden korumaya çalıştığımı bi  turlu anlayamıyorum

Melek elimden tutarak tamam  o zaman   tek tek anlat  birlikte  karar verelim diye  bana destek çıktı

Ve  bende  ona  bütün  olanlari  anlattim