Kokunun İzi/Texting

15

Bir sonra ki bölüm de geliyo akşama :) Belki finaliz...

İyi okumalar..!

13.12.2022, 12:17

🐣

Ne zamandı bilmiyorlardı. Gün çoktan aymış, doktorlar ve hasta bakıcılar her yerde Leyya'yı arıyorlardı.

Yaklaşık sekiz saattir ortalık da olmayan Leyya sonunda bir ağacın tepesinden yere atladı.

Hiç bir doktor ve hasta bakıcı onu görmedi. Bileğini burkmuş bir şekilde yerde oturuyordu.

Bir müddet sonra yere bakan bakışlarının arasına giren siyah topuklu botlarla başını kaldırdı.

Leyya onun kim olduğunu umursamadan, elinde tuttuğu kağıdı havaya kaldırdı ve almasını istedi.

Bir şeyleri hatırlamaya başlıyordu ama onu hasta eden her bir insan cezasını çekmeden bu dünyadan göçüp gidecekti.

Ona onu öldüren bir sürü ilaç içirdiklerini bile bile kaçmıyordu bu hastaneden. Ama yine biliyordu ki Korer hayalinde ki bir adam değildi. O gerçekti.

O doktoruydu. Leyya'yı iyileştirmeyi isteyen ama onu terk eden doktoru.

"Bunu ona ver." Elindeki kağıdı alan kadın ona başını salladı. Leyya onun hayali biri olmamasını istedi.

"Lütfen, Korer'e ver o kağıdı. Başkasına verme."

"Merak etme, elbet o benim karşıma çıkacak. Ve ben elbet bu mektubunu vereceğim ona..." Leyya gülümsedi. Gözleriyle teşekkür etti.

"Leyya!" Doktorlar sonunda Leyya'yı fark ettiklerinde hasta bakıcılarından kaçarcasına ayağa kalkıp burktuğu ayağıyla birlikte koşmaya başladı.

Kadın orada elinde mektupla kalakaldığında Leyya'nın arkasından bakmakla yetindi.

Elindeki mektuba baktı. Korer... Demişti Leyya. Adamın adını ezbere bildigi halde kadın gülümsedi. "Korer Kardemir," fısıldayışını sadece kendisi duydu.

Korer Kardemir'le bir savaşa girecekti. Bu kadın onun sevdiğiydi, içinden fısıldadıklarını dışından söyledi. "Sen nasıl sevdiğini terk ediyorsan, o seni bulmak için binbir türlü yolları deniyor. Neden terk ettin?"

"Sevmedin mi Korer Kardemir? Aşkta kazanamadıysan benimle girdiğin bu savaşta hiç kazanamazsın."

Kadın hala Leyya'nın arkasından bakarken elinde ki kağıdı açtı. Gözleri kağıdın üzerine değdi ve yazılanları okumaya başladı.

Sevgilim,
Ben neyim senin için? Kimim... Bilmiyorum adımı ezbere, sen söyleyince dahi unutuyorum gün geçtikçe.

Sevgilim; seni sevdiğimi bildiğin halde, neden bana vedalarını yaşattın bu dünyada? Ne içindi bu söylesene... Sanırım bir hiç olduğumu söylemeye çalıştın böyle. Ama sen bir hiç olamayacak kadar değerliydin bende...

Şimdi görüşürüz başka bir evrende... En güzel halimizle olmasa bile en çirkin halimizle. <3