Merhaba ben Emine Nur. Bu benim ilk kitabım. İlk kitap deneyimim. İzuOcha ile ilgili sad bir hikaye ile başlamak istedim. Neyse hadi başlayalım...
Flaşhback:
İzuku; Uraraka-san hadi gel beraber dışarı cıkalım.
Uraraka; Üstümü değiştirip geliyorum.
İzuku; Bekliyorum o zaman.
Uraraka; Tamam bekle Deku-kun.
Flaşhback Sonu:
Mina; Uraraka iyi misin?
Uraraka; Evet... İyiyim.
Mina; Yine mi onu hatırladın?
Uraraka; Hayır... Evet onu hatırladım. Canım yanıyo Mina. Her zaman onla olan anılarımı hatırlıyorum. Hep aklıma geliyorlar. Ben yoruldum artık...
Mina; Tamam... Uraraka, geçti tamam.
Mina odadan çıkar.
Yaomomo; O hala Midoriya'yı mı düşünüyor?
Mina; Evet maalesef.
Flaşhback:
İzuku; Hadi Uraraka-san.
Uraraka; Tamam... Yoruldum of çok hızlısın. Nasıl bu kadar hızlı olabiliyorsun özgünlüğünü kullanmıyorsun bile?
İzuku; Ben hızlıyım evet yetiş bana hadi!
Flaşhback Sonu:
Uraraka; Ben hiç unutmayacağım seni sende beni unutma tamam mı?
Uraraka İzuku ile ikisinin fotoğrarına bakıyordu... Ve İzuku'nun ölümünü asla kabullenemiyordu. Hergün onla olan anılarını hatırlıyordu. Artık derslerine konsantire olamıyordu. Sınıftaki herkes onun için endişeleniyordu....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
