Varislerin Aşkı

Bölüm 11

Geldiğimiz ihtiyaç odasıydı. Şu an bomboş bir oda. Âsasını çıkarınca bende âsamı çıkardım.

Tom :
- Sana zarar vermek istemiyorum ama...gerekirse yaparım. Dedi tehditkarca.

Ben :
- Ne istiyorsun Tom. Dedim.

Tom :
- Anlat ! Nerden geldin, kimsin ve neler biliyorsun. Dedi.

Ben :
- İlvermorny den geliyorum, Lily Snape im. Ve... hiçbirşey bilmiyorum . Dedim umursamazca.

Tom öfkeyle bağırdı :
- Yalan söylüyorsun Expeliarmus ! Dedi ve âsamı aldı.

Tom :
- Sana acıycağımı düşünme !! Dedi.

Sonra gözünde daha önce görmediğim, düşünselinde gördüğüm o Voldemort'un gözlerini canlı canlı görüyordum. Korkuyorum evet ama belli edemem.

Tom :
- Crusio ! Diye bağırdı. Hemen yana kaydım ve cebimdeki yüzüğü taktım.

Tom daha da bir öfkeyle :
- Crusio !! Dedi. Ama yüzük bana koruma sağladı ve etrafıma bariyer yaptı. Tom'un nefreti yüzüne gözümden bir damla yaş aktı. Aklıma Hermonie geldi. O laneti çektiği zaman ki acı. Ben onun çektiği acıyı sadece izlemiştim. Şimdi bile o lanet yüzük sayesinde bana gelemiyordu.

Tom'un gözlerindeki kırmızılık göz yaşıma takıldığında gitti. Ama şaşkınlıkla :
- Bu güç nerden geldi âsan elimde. Dedi.

Ben :
- Ne önemi varki. Ne kadar aptalmışım, senin hakkında yanılmışım Tom. Dedim.

Tom şaşkınlıkla elindeki âsaları yere attı ve bana yaklaştı. Ben korkuyla adımlarımı geri atarken o beni kollarımdan tuttu ve parmağımdaki yüzüğe baktı.

Ben :
- Bırak, bırak beni !! Diye ittim ama beklemediğim bir şekilde bana sarıldı.

Tom :
- Yapma bana bunu. Sen sakladıkça ne pahasına olursa olsun öğrenmek istiyorum. Dedi.

Ben onu tekarar itip âsamı aldım ve odadan çıkmak isterken Tom beni odayla kapı arasına sıkıştırdı.

Ben öfkeyle :
- Bundan böyle Bay Riddle sizi görmek istemiyorum. O Crusio dediğin andan itibaren sen benim için bittin. Dedim. Tom sanki bir darbe almış gibi geriye sekti ve bundan fırsat bularak odadan çıktım. 

Yürüyordum, bilediğim bir yere doğru. Önüme babam çıktı.

Babam :
- Gözlerin neden kırmızı. Dedi. O sırada parmağımdaki yüzüğü hala taktığım aklıma geldi. Hemen yüzüğü çıkarıp cebime koydum.

Babam :
- O yüzükte neyin nesi Lily ! Çabuk anlat. Dedi öfkeyle.

Ben :
- Hayır ! Dedim ve koşarak uzaklaştım ordan. Ayaklarım beni taşımıyordu. Kendimi nehre doğru getirdim. Sessiz sakin bir yer. Ağlamaya başladım.

Ben :
- Ahhhaaaahaa neden neden bu acıyı çekiyorum. Yaşamadığım şeyleirn acısını çekiyorum. Siz bu acıları yaşarken ben sadece...sadece uzaktan izliyormuş gibiydim...Özür dilerim Harry, Hermonie, Ron ve adını hatırlamadığım bir çok kişi. Dedim sesim kısılırken. Ağlamalarkm gittikçe artıyordu.

Arkada bir hışırtı duydum. Bşr dal kırılması sesi. Hızlıca âsamı alıp döndüm arkama. Bu Tom du beni takip etmiş.

Tom :
- Az önce neyden bahsediyordun... Harry, Ron, Hermonie ve diğerleri kim ?? Diye sordu gözlerini kısıp adım adım bana yaklaşırken. Dedi.

Ben dimdik durup öfkeyle :
- Sanane !! Seni ilgilendirmez Riddle. Benden uzak dur, hakkımda hiçbirşey merak etme. Dedim. İçimdeki acı dışıma vuruyordu.