BHO CAMP #4: The Retribution

CHAPTER 9 ~ Fifth ~

CHAPTER 9

DAWN'S POV

Napatayo kami ni Triton at nanlalaki ang mga matang napatingin sa kanila. Kahit hindi ko siya lingunin ay alam ko na parehong namumutla ang mga mukha namin habang nakatingin sa Original Elites agents na ngayon ay hindi makapaniwalang nakatingin sa amin.

Without a doubt, I know that they heard everything.

I cleared my throat and clasped my shaking hands together when I saw Mishiella Night, my grandfather's Poseidon's half sister, my grandmother, Black Heart Organization's prodigy, at ang babaeng kayang paluhain kahit isang batalyon ng goonsay kasalukuyang mabibigat ang mga hakbang na patungo sa akin.

Even with her age nanatiling takot kaming mga Third Gen sa kaniya at kahit na ang mga Second Gen na kinabibilangan ng ama at ina ko.

"Tell me that I heard you wrong." she said between her teeth.

"H-Hindi ko itatago ang bagay na iyon kung walang dahilan, grandmommy at alam mo iyan. BHO CAMP's well being always comes first for me."

Huminto siya sa harapan ko at umangat ang kamay niya. Hinanda ko ang sarili ko at mariing pumikit. Kasabay ng malakas na pagtama ng laman sa laman ay narinig ko ang pag-aray ng asawa ko. Iminulat ko ang mga mata ko at nakita ko na sapo-sapo ni Triton ang pisngi niya na ngayon ay namumula na.

"Grandmom naman..." reklamo ni Triton.

Umismid si Grandmommy Mishy. "Alangan naman ang buntis ko na apo ang sampalin ko eh di ikaw na lang." binalingan niya ako. "But you have a lot of explaining to do, young lady."

Bahagya akong nakahinga ng maluwag. Alam ko na magagalit sila. Tanggap ko iyon. But I want them to hear me out and that's enough for me.

I'm the granddaughter of Poseidon and Breeyhana Davids, the grand niece of Mishiella Night and Ethan Greene. Kahit na kinakabahan ako sa pagkakatingin nila sa akin ngayon ay kailangan kong panindigan ito. Because I'm holding BHO's legacy and the safety of the family.

"Storm is alive."

Kaniya-kaniyang kilos ang mga lalaking original elites sa pag-alalay sa mga asawa nila na nanghihinang napasandig sa kanila. Maliban kay grandmommy Mishy na nanatiling nakatayo at nakatingin sa mga mata ko, ang asawa niya ay tahimik na nakamasid sa amin.

Sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko ang paglapit sa kinaroroonan namin ng isang pamilyar na bulto. Poseidon Davids.

Naramdaman ko ang paghawak niya sa mga balikat ko at marahas na iniharap niya ako sa kaniya. Kumilos si Triton at hinawakan ako sa bewang...nakahandang ialis ako kung may gagawin man ang lolo ko. But I'm not scared.

"Why?" he asked, his voice torn like I'm physically putting him in pain. "Bakit mo tinago ang ganitong kalaki na bagay Dawniella?"

"Dahil iyon ang tama."

He shook me like that move will be able to put some sense on me. "This is not the right thing!"

"Poseidon." awat rito ng lola Mishy ko.

Hindi siya pinansin nito at nanatiling nakatingin lamang sa akin. Nararamdaman ko ang pagbaon ng mga darili niya sa braso ko pero nanatiling pormal ang ekspreson sa mukha ko. "I know what I'm doing, granddaddy."

Hindi na niya nagawang makapagsalita ng bumukas ang pintuan at sunod-sunod na pumasok ang mga agents. Mula Second Gen...hanggang Third Gen. They alerted them. Hindi ako nagbaba ng tingin kahit pa nakita ko ang sakit at galit sa mga mata nila maliban kay Tita Hurricane na panay ang pagtulo ng mga luha mula sa kaniyang mga mata.