BHO CAMP #4: The Retribution

CHAPTER 17 ~ Tears ~

CHAPTER 17

STORM'S POV

Napakurap ako mula sa pagkakatitig ko sa repleksyon ko sa salamin nang marinig ko ang pagbukas ng pintuan ng kwarto ko. Sumungaw ang ulo ni Mommy Hurricane mula roon.

"Mauna na kami ni Ale. Sigurado kang ayaw mong magpahatid sa daddy mo sa Paige's?"

Ngumiti ako at umiling. "I'm fine, Mom. Ang lapit lapit lang ng Paige's. Wala naman sigurong biglang aatake sa akin."

"You can't be so sure, Storm."

"Yes, I know. But I'll be fine." tumingin ako muli sa salamin at nginitian ko siya roon. "Kasama ko naman si Hermes."

Saglit na tahimik na nakatingin lamang siya sa akin. Makalipas ang ilang sandali ay ngumiti siya at tumango bago tahimik na isinarado ang pintuan.

Gaganapin ang celebration para kay Comet. Ang dating drummer ng Royalty. As far as I remember, Comet died in a mission involving King, my cousin Freezale's husband. Nalutas ang misyon pero buhay ang naging kapalit.

That's the dark part of being an agent. We're trained to save lives but we are also trained to ready ourselves to lose so much.

"Natatakot pa rin ako sa iyo." bulong ko sa repleksyon ko.

Natatakot ako. Natatakot ako dahil alam ko na hindi ko na maibabalik ang dating ako. Hindi na lahat maayos.

A broken glass can be put back together. It can still be beautiful but it will remain broken. At kahit anong gawin mo, hindi maglalaho ang nasira. You'll look at it and you will never forget that it's not the same. That it will never be the same again.

That's why I'm afraid. Dahil alam ko na malaki ang nabago sa akin. Sinusubukan ko na kalimutan pero hindi maalis sa isip ko lahat ng pinagdaanan ko...lahat ng nagawa ko. An agent must save life. An agent must hunt criminals. But when I changed, when everything that happened changed me, I turned into one.

"It's too fast." I whispered. "You're remembering too fast."

"Storm!"

Napapitlag ako. Nilingon ko ang nagsalita at nakita ko si Sky na nakapamewang na nakatingin sa akin. "Gaano katagal mo tititigan ang sarili mo sa salamin? Maganda ka na, okay? Magkamukha ata tayo no."

"Right."

Naglakad ako palapit sa kaniya. Sabay na lumabas na kami ng kwarto ko. Akmang magtutuloy-tuloy na ako sa paglabas ng flat ng pigilan ako ni Sky nang nasa living room na kami. "May problema ba?"

Ngumiti ako at umiling. "Wala."

"Sa ating dalawa ako ang great pretender, hindi ikaw. You're lying."

"Sky, matagal na kitang natalo sa titulo na iyan." inangkala ko ang braso ko sa kaniya at iginaya ko na siya palabas. "And I'm not lying. May naalala lang ako."

"Na ano?"

Sinarado ko ang pintuan ng flat ko at hinarap ko siya. "Katulad ng kung ano na ang nangyari sa magazine publication ko."

"It's fine. I'm handling it." she said with a pout.

Napataas ang kilay ko. "Ikaw? Seryoso ka?"

"Ang sama mo naman. Maganda din naman ang taste ko sa fashion ah."

Natatawang napailing ako. "Taste? Like black and red? Mabuti na lang pala naaalala ko na ang bagay na iyon. Baka bumagsak pa ang business ko ng wala sa oras."

"Ang sama mo!"

Dinilaan ko siya at tumakbo na ako paalis. Sigurado naman na dadaanan niya pa ang asawa niya. I need to find Hermes anyway. Sabi niya sabay kaming aalis pero hindi naman siya dumating.