Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Gözlerimi kırpıştırarak araladım...
Odamda, yatağımdaydım.
Buraya nasıl geldiğimi hatırlamıyordum. En son... en son kanapede gözlerimi kapatmış dinleniyordum. Beni buraya Alp taşımış olmalıydı. Üzerimde hâlâ dünki kıyafetlerim vardı.
Yatakta hafifçe doğruldum ve odanın içinde göz gezdirdim. Alp yatağımın karşısındaki mor koltukta uyuyordu.
Yüzündeki masum ifade tebessüm ettmeme sebep olduğunda bakışlarımı ondan güçlükle ayırıp komodinin üzerindeki telefonuma uzandım. Saate baktığımda henüz sabahın erken saatlerinde olduğumuzu farkettim; saat 08.24'tü. Dışarıda sağanak yağmur vardı ve odanın içi henüz tam aydınlanmamıştı.
Yeniden kendimi yorgana sarıp gözlerimi kapattığımda Alp'in olduğu taraftan bir telefon titreme sesi geldi. Daha sonra bir hareketlenme duydum. Alp uyanmıştı.
Telefondan gelen titreşim sesi kesildiğinde Alp odadan çıktı.
"Ne var lan?" Telefonla konuşuyordu, sesini duyabiliyordum. Ancak kiminle konuştuğunu bilmiyordum.
"Sanane oğlum. Sevgilin miyim ben senin nerde olduğumu sorguluyorsun?"
Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Muhtemelen Mert ile konuşuyordu.
"Mert." Dedi. "Adamı hasta etme. Sabah sabah ayar ettin lan beni."
Daha sonra sanırım yüzüne kapattı çünkü konuşma sesi kesildi.
Adımları yeniden odama doğru yaklaştığında gözlerimi hızla kapattım ve uyuma taklidi yapmaya başladım.
Odanın kapısı açıldı. İçeri girdi. Adımları bir süre durdu. Daha sonra yeniden hareketlendiğinde bir çakmak sesi duydum. Ardından birkaç saniye içinde odanın içinde sigara dumanı koktu.
Kaşlarımı çatarak gözlerimi araladım ve mor koltuğun oraya baktım. Ve ödüm patladı. Alp koltukta öylece oturmuş beni izleyerek sigara içiyordu.
Kaşlarım daha çok çatıldı ve hafifçe doğrulup ona baktım.
"Uyuyan insanın yanında sigara mı içilir ya?" Dedim,"Bir de öyle durmuş öcü gibi bakıyorsun..." önüme gelen saçlarımı arkaya attım ve yorganı üzerimden ittim.
Sakince dudakları arasından dumanı üfledikten sonra "Numara yaptığını anlamak zor değil." Dedi.
"Ne?" Dedim şaşırmış gibi yaparak. "Numara falan yapmıyordum. Beni sen uyandırdın."
Gözlerimin içine bakarak sigaradan bir nefes daha içine çekti. "Yattığım kızlar hep böyle yapar. Uyandıktan sonra bi uyuma taklidi falan... Niye böyle bir çabaya girerler anlamamışımdır hiç."
